چله‌نشینی
نوعی ریاضت جهت تزکیه نفس که شامل عبادات و مجاهدت های خاص به مدت چهل روز میباشد.
(تغییرمسیر از چله نشینی)
| این نوشتار کامل نیست. |
چلّه‌نشینی گرفته‌شده از عدد چهل[۱] و نوعی عبادت خاص دراویش است که در آن شخص چله‌نشین به اعتکاف و روزه مشغول گشته و مدت چهل شبانه‌روز ریاضت‌کشی می‌کند.[۲]
اهدف چله‌نشینیویرایش
تزکیه نَفس از اهداف چله‌نشینان است.[۳]
چله‌موسیویرایش
«هرگاه داخل خلوت شدی، به خود مگو که پس از اربعین از آن بيرون می‌آیی، زیرا هرکه با خود چنین گوید، در روز اول از خلوت بيرون آمده‌است، با خود بگو که اين مکان تا روز قیامت، قبر توست.»
شیخ نجم‌الدین کبری به نقل از شیخ بن عمار
«
»
معمول صوفیان بوده‌است که در سال، یک‌بار به چلّه می‌نشستند و بهترین ایام را برای چله‌نشینی، ماه ذی‌القعده و دهه نخست ماه ذی‌الحجه می‌دانستند.
پانویسویرایش
- ↑ «با صدور مجوز برای آرمین۲AFM رپ فارسی امکان فعالیت پیدا کرد»، رادیو کوچه
- ↑ ناظم الاطبا
- ↑ چله‌نشینی در غزنی، ۴۰ روز در زیر زمین، بی‌بی‌سی فارسی
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون اسلام است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |