کمپلکس ایمیدازول-فلز واسطه

کمپلکس ایمیدازول-فلز واسطه یک کمپلکس شیمیایی است که دارای یک یا چند لیگاند ایمیدازول است. کمپلکس‌های خود ایمیدازول اهمیت عملی کمی دارند. در مقابل، مشتقات ایمیدازول، به ویژه هیستیدین، لیگاندهای فراگیر در زیست‌شناسی هستند که در آن به کوفاکتورهای فلزی متصل می‌شوند.^[۲]

ساختار کمپلکس حاوی هیستیدین [Ni(κ³-histidinate)₂]^2-^[۱]

منابع

↑ A. Abbasi, B. Safarkoopayeh, N. Khosravi, A. Shayesteh (2017). "Structural Studies of Bis(histidinato)nickel(II): Combined Experimental and Computational Studies". Comptes Rendus Chimie. 20 (5): 467. doi:10.1016/j.crci.2016.12.006.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
↑ Lippard, Stephen J.; Berg, Jeremy M., eds. (1994). Principles of Bioinorganic Chemistry. Mill Valley, Calif.: University Science Books. ISBN 978-0935702729.

[1] A. Abbasi, B. Safarkoopayeh, N. Khosravi, A. Shayesteh (2017). "Structural Studies of Bis(histidinato)nickel(II): Combined Experimental and Computational Studies". Comptes Rendus Chimie. 20 (5): 467. doi:10.1016/j.crci.2016.12.006.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)

[Berg2-2] Lippard, Stephen J.; Berg, Jeremy M., eds. (1994). Principles of Bioinorganic Chemistry. Mill Valley, Calif.: University Science Books. ISBN 978-0935702729.

[۲]

[۱]