کیانوش عیاری
فیلمنامه‌نویس، تدوینگر، تهیه‌کننده، و کارگردان ایرانی
کیانوش عیاری (زاده ۲۳ اردیبهشت ۱۳۳۰ - اهواز) نویسنده و کارگردان ایرانی است. وی فعالیت سینمایی را با ساخت فیلم‌های کوتاه ۸ م. م در سینمای آزاد اهواز آغاز کرد.[۱]
| کیانوش عیاری | |
 | |
| زاده | ۲۳ اردیبهشت ۱۳۳۰۱۴ مهٔ ۱۹۵۱ (۶۸ سال) خرمشهر |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات | دیپلم |
| زمینه فعالیت | نویسنده و کارگردان |
| سال‌های فعالیت | ۱۳۴۹–اکنون |
| صفحه در وب‌گاه IMDb | |
| صفحه در وب‌گاه سوره | |
محتویات
زندگیویرایش
عیاری سینمای حرفه‌ای را با نگارش فیلمنامه و کارگردانی فیلم تنوره دیو تجربه کرد. از مشخصه‌های بارز فیلم‌های عیاری سبک واقع گرایانهٔ منحصر به فردش و پرداختن به موضوعات بکر هم‌چون پیوند قلب در فیلم بودن با نبودن می‌توان نام برد. عیاری از سال ۱۳۸۱ به مدت ۵ سال مشغول ساخت سریال روزگار قریب بود که داستان زندگی بنیانگذار طب نوین کودکان در ایران، دکتر محمد قریب است. عیاری برای فیلم آبادانی‌ها در سال ۱۹۹۴ برندهٔ جایزهٔ پلنگ نقره‌ای جشنواره بین‌المللی فیلم لوکارنو شد. او برادر داریوش عیاری است.[۱]
کارنامهویرایش
سینماییویرایش
- تازه‌نفس‌ها (۱۳۵۸)
- تنوره دیو (۱۳۶۴)
- شبح کژدم (۱۳۶۵)
- آن‌سوی آتش (۱۳۶۶)
- روز باشکوه (۱۳۶۷)
- دو نیمه سیب (۱۳۷۰)
- آبادانی‌ها (۱۳۷۱)
- شاخ گاو (۱۳۷۴)
- خانه به خانه (۱۳۷۵)
- بودن یا نبودن (۱۳۷۷)
- سفره ایرانی (۸۰–۱۳۷۸)
- بیدار شو آرزو (۱۳۸۳)
- خانه پدری (۱۳۸۹)
- کاناپه (۱۳۹۵)
سریال تلویزیونیویرایش
- روزگار قریب (۸۶–۱۳۸۱)
- هزاران چشم (۱۳۸۲)
- ۸۷ متر
مشکلات پخش فیلم‌هاویرایش
جوایزویرایش
- نامزد جایزه افق‌های ونیز جشنواره فیلم ونیز برای فیلم خانه پدری ۲۰۱۲
- برنده سیمرغ بلورین بهترین اثر هنر و تجربه از جشنواره فیلم فجر برای فیلم بیدار شو آرزو ۱۳۸۳
- برنده جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره فیلم فجر برای فیلم بیدار شو آرزو ۱۳۸۳
- نامزد جایزه کریستال گلوب از جشنواره فیلم کارلووی واری برای فیلم سفره ایرانی ۲۰۰۲
- نامزد جایزه هرم طلایی از جشنواره فیلم قاهره برای فیلم بودن یا نبودن ۱۹۹۸
- برنده جایزه بهترین فیلمنامه از جشنواره فیلم قاهره برای فیلم بودن یا نبودن ۱۹۹۸[۳]
- برنده جایزه پلنگ نقره‌ای از جشنواره بین‌المللی فیلم لوکارنو برای فیلم آبادانی‌ها ۱۹۹۴
- برنده لوح زرین بهترین کارگردانی از جشنواره فیلم فجر برای فیلم آن سوی آتش ۱۳۶۶
- برنده لوح زرین بهترین کارگردانی از جشنواره فیلم فجر برای فیلم تنوره دیور ۱۳۶۴
منابعویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ; [بانک جامع اطلاعات سینمایی ایران، متن اضافی.
- ↑ «صحبت‌های علی احمدزاده دربارهٔ فیلم مادر قلب اتمی و خانه پدری کیانوش عیاری». فیلم‌نت‌نیوز. ۱۵ مرداد ۱۳۹۶.
- ↑ «سینمای ایران و جشنواره‌های جهانی ۲». آی کتاب. دریافت‌شده در ۲۵ تیر ۱۳۸۸.
پیوند به بیرونویرایش
| در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کیانوش عیاری موجود است. |
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون پیرامون یک کارگردان است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |