کی۲
مختصات: ۳۵°۵۲′۵۷″ شمالی ۷۶°۳۰′۴۸″ شرقی / ۳۵٫۸۸۲۵۰°شمالی ۷۶٫۵۱۳۳۳°شرقی
کِی۲ (یا چوگوری، به انگلیسی: K2)، نام دومین قلهٔ بلند روی زمین (پس از اورست) است. این قله با ارتفاع ۸٬۶۱۱ متر از سطح دریا، در منطقهٔ قره‌قروم در رشته‌کوه‌های هیمالیا میان مرز کشورهای پاکستان و چین قرار گرفته و دارای فنی‌ترین و سخت‌ترین مسیر صعود در جهان است. تعداد کوه‌نوردانی که در راه رسیدن به این چکاد جان خود را از دست داده‌اند، برابر با یک‌چهارم شمار کسانی است که صعود موفق داشته‌اند.[۱]
| کی ۲ | |
|---|---|
 | |
| ارتفاع | ۸٬۶۱۱ متر (۲۸٬۲۵۱پا) |
| فهرست‌بندی | هشت هزار متری‌ها هفت قلهٔ دوم |
| مکان | |
| مکان | مرز  پاکستان و  چین |
| رشته‌کوه | هیمالیا |
| کوهنوردی | |
| نخستین صعود | گروه ایتالیایی در تاریخ ۳۱ ژوئیهٔ ۱۹۵۴. صعودکنندگان: آکیله کومپانیونی و لینو لاچدلی |
نخستین‌بار، در ۱۸۵۶ تی جی مونتگومری به‌عنوان یک نقشه‌بردار، این کوه را از فاصله حدود ۲۰۰ کیلومتری (احتمالاً از هاراموش) مشاهده کرد. این کوه در میان رشته‌ای از کوه‌های بلند قرار داشت و به همین دلیل از هیچ منطقهٔ مسطحی در هند یا چین قابل مشاهده نبود (در آن زمان هنوز پاکستان بخشی از خاک هند بود). مونتگومری بدون داشتن اطلاعات دقیقی از نام کوه‌های منطقهٔ قلل رفیع، آنها را به نام‌های قراقروم ۱ تا ۷ نامگذاری کرد، و نام کی۱ تا کی۷ را بر آنها نهاد که برگرفته از حرف نخست واژهٔ karakoram بودند. بعدها نیز نام «کی۲» همچنان به‌عنوان تنها کوه مرتفعی که یک نقشه‌بردار آن را نامگذاری کرده بود، بر روی دومین قلهٔ رفیع جهان باقی ماند. این قله هنوز به فتح زمستانه نرسیده است.
تاریخچه صعودویرایش
نقشه‌برداری از این منطقه برای نخستین‌بار در سال ۱۸۵۶ توسط تیم نقشه‌برداری اروپایی به سرپرستی هنری هاورشام گادوین-آستن انجام شد. توماس مونتگمری عضوی از این تیم بود که کی۲ را به‌عنوان دومین قلهٔ بلند منطقهٔ قره‌قروم تعیین کرد. بقیهٔ قله‌ها نیز کی۱ کی۳ و کی۴ و کی۵ نامگذاری شدند، ولی در نهایت به‌ترتیب به نام‌های ماشربروم و برود پیک و گاشربروم ۲ و گاشربروم ۱ تغییر نام دادند.
اولین تلاش جدی برای صعود به این کوه، در سال ۱۹۰۲ توسط اسکار اکنستاین و آلستر کراولی برنامه‌ریزی شد اما بعد از ۵ بار تلاش جدی هیچ‌کدام از افراد تیم نتوانستند دقیقاً به نوک قله برسند. تلاش‌های بعدی در سال‌های ۱۹۰۹، ۱۹۳۴، ۱۹۳۹ و ۱۹۵۳ نیز ناکام ماند. اما سرانجام در سال ۱۹۵۴ دو تن از اعضای تیم ایتالیایی به نام‌های لینو لاچدلی و آکیله کومپانیونی موفق به فتح قله شدند. رهبری این تیم به عهدهٔ آدریتو دزیو بود. این قله از ابتدا تا سپتامبر ۲۰۱۸ هرگز صعود زمستانی نداشته و تاکنون هرگونه تلاش از سوی خیل عظیمی از کوهنوردان مطرح جهان برای صعود زمستانی این قله، تاکنون ناموفق بوده است.
صعودهای افراد ایرانیویرایش
- اﻭﻟﻴﻦ ﺗﻼش ﺗﻮﺳﻄ ﻣﺤﻤﺪ ﺳﻌﻴﺪﻱ ﺩﺭ ۱۹۹۸ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ به‌علت ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻭﺿﻊ ﻫﻮا و ﭘﻴﺶبینی ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺩﺭﺣﺎﻝ ﻭﻗﻮﻉ، ﻛﻠﻴﻪ ﮔﺮﻭه‌ها ﺗﻴﻐﻪی اﺑﺮﻭﺯی ﺭا ﺗﺮک ﻛﺮﺩﻧﺪ و ﺻﻌﻮﺩ ﺩﺭ ارﺗﻔﺎﻉ ۸۱۰۰ ﻣﺘﺮی ﻧﺎﺗﻤﺎﻡ باقی ﻣﺎﻧﺪ ,[1]
- تلاشﺑﻌﺪﻱ سال ۱۳۸۳ توسط توسط داوود خادم صورت گرفت که در حین صعود جان خود را از دست داد.[۲]
- کاظم فریدیان در سال ۱۳۸۶ اولین کوهنورد ایرانی موفق به صعود به کی۲ شد.
در سال ۱۳۸۹ لیلا اسفندیاری همراه یک گروه تصمیم به فتح دشوارترین قله جهان را می‌گیرد که به دلیل شرایط نامساعد، تا کمپ ۲ به ارتفاع ۷۵۶۵ متری قله کی۲ صعود می‌کند و همه گروه مجبور به بازگشت می‌شوند.
- عظیم قیچی‌ساز در روز دهم مرداد سال ۱۳۹۱ توانست به قله کی۲ صعود کند این صعود بدون اکسیژن صورت گرفت همنورد عظیم قیچی‌ساز در این صعود، کوهنورد ترکیه‌ای‌تبار، به نام تونچ فیندیک بود که از این صعود فیلم مستندی هم تهیه شده است.
- رضا شهلایی صبح روز ۵ مرداد سال ۱۳۹۳ ساعت ۱۱ و ۳۰ به وقت ایران، پرچم ایران را بر فراز قلهٔ کی۲ به اهتزاز درآورد.
- حسین بهمنیار هیمالیانورد ایرانی، صبح چهارشنبه ۲ مردادماه ۱۳۹۸ ساعت ۱۱:۳۰ موفق شد بر فراز قله k2 دومین قله جهان به ارتفاع ۸۶۱۱ متر و دشوارترین قله جهان(از نظر فنی) بایستد. وی با این صعود توانست نام خود را به‌عنوان اولین ایرانی صعود کننده از مسیر چزن (cesen) به قله k2 در تاریخ کوهنوردی ایران ثبت نماید.این موفقیت بزرگ پس از ۳۷ روز تلاش بی‌وقفه، بارگذاری و ثابت‌گذاری در مسیر کمپ‌های ۲ و ۳ و ۴ بدست آمد.
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
- ↑ "AdventureStats - by Explorersweb". www.adventurestats.com. Retrieved 21 October 2015.
- ↑ Empty citation (help)
| در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کی۲ موجود است. |
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون کوه‌ها است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |