کی۲

برای دیگر کاربردها، کی۲ (ابهام‌زدایی) را ببینید.

مختصات: ۳۵°۵۲′۵۷″ شمالی ۷۶°۳۰′۴۸″ شرقی

کِی۲ (یا چوگوری، به انگلیسی: K2)، نام دومین قلهٔ بلند روی زمین (پس از اورست) است. این قله با ارتفاع ۸٬۶۱۱ متر از سطح دریا، در منطقهٔ قره‌قروم در رشته‌کوه‌های هیمالیا و در شمالشرقی پاکستان قرار گرفته و دارای فنی‌ترین و سخت‌ترین مسیر صعود در جهان است. تعداد کوه‌نوردانی که در راه رسیدن به این چکاد جان خود را از دست داده‌اند، برابر با یک‌چهارم شمار کسانی است که صعود موفق داشته‌اند. کی۲ کشنده‌ترین و پرتلفات‌ترین قله کره زمین، تنها کوه از گروه هشت‌هزارمتری‌ها است که از جبهه شرقی آن تاکنون صعودی صورت نگرفته‌است.

کی۲
مرتفع‌ترین نقطه
ارتفاع	۸٬۶۱۱ متر (۲۸۲۵۱پا)
ایزولاسیون	۱٬۳۱۶ کیلومتر (۸۱۸ مایل)
فهرست‌بندی
جغرافیا
رشته‌کوه	هیمالیا
بالا رفتن
نخستین صعود	گروه ایتالیایی در تاریخ ۳۱ ژوئیهٔ ۱۹۵۴. صعودکنندگان: آکیله کومپانیونی و لینو لاچدلی

نخستین‌بار، در ۱۸۵۶ تی جی مونتگومری به‌عنوان یک نقشه‌بردار، این کوه را از فاصله حدود ۲۰۰ کیلومتری (احتمالاً از هاراموش) مشاهده کرد. این کوه در میان رشته‌ای از کوه‌های بلند قرار داشت و به همین دلیل از هیچ منطقهٔ مسطحی در هند یا چین قابل مشاهده نبود (در آن زمان هنوز پاکستان بخشی از خاک هند بود). مونتگومری بدون داشتن اطلاعات دقیقی از نام کوه‌های منطقهٔ قلل رفیع، آنها را به نام‌های قراقروم ۱ تا ۷ نامگذاری کرد، و نام کی۱ تا کی۷ را بر آنها نهاد که برگرفته از حرف نخست واژهٔ karakoram بودند. بعدها نیز نام «کی۲» همچنان به‌عنوان تنها کوه مرتفعی که یک نقشه‌بردار آن را نامگذاری کرده بود، بر روی دومین قلهٔ رفیع جهان باقی ماند. این قله درنهایت در۱۶ژانویه۲۰۲۱ برای اولین بار توسط گروه کوهنوردی نیرمال پورجا نپالی در فصل زمستان صعود شد.

تاریخچه صعود

نقشه‌برداری از این منطقه برای نخستین‌بار در سال ۱۸۵۶ توسط تیم نقشه‌برداری اروپایی به سرپرستی هنری هاورشام گادوین-آستن انجام شد. توماس مونتگمری عضوی از این تیم بود که کی۲ را به‌عنوان دومین قلهٔ بلند منطقهٔ قره‌قروم تعیین کرد. بقیهٔ قله‌ها نیز کی۱ کی۳ و کی۴ و کی۵ نام‌گذاری شدند، ولی در نهایت به‌ترتیب به نام‌های ماشربروم و برود پیک و گاشربروم ۲ و گاشربروم ۱ تغییر نام دادند.

اولین تلاش جدی برای صعود به این کوه، در سال ۱۹۰۲ توسط اسکار اکنستاین و آلستر کراولی برنامه‌ریزی شد اما بعد از ۵ بار تلاش جدی هیچ‌کدام از افراد تیم نتوانستند دقیقاً به نوک قله برسند. تلاش‌های بعدی در سال‌های ۱۹۰۹، ۱۹۳۴، ۱۹۳۹ و ۱۹۵۳ نیز ناکام ماند. اما سرانجام در سال ۱۹۵۴ دو تن از اعضای تیم ایتالیایی به نام‌های لینو لاچدلی و آکیله کومپانیونی موفق به فتح قله شدند. رهبری این تیم به عهدهٔ آدریتو دزیو بود. این قله از ابتدا تا سپتامبر ۲۰۱۸ هرگز صعود زمستانی نداشته و تاکنون هرگونه تلاش از سوی خیل عظیمی از کوهنوردان مطرح جهان برای صعود زمستانی این قله، تاکنون ناموفق بوده‌است.و سر انجام در سال 2021 گروهی از شرپا های نپالی صعود زمستانه ‌کردند

صعودهای افراد ایرانی

• اولین تلاش توسط محمد سعیدی در ۱۹۹۸ صورت گرفت که به‌علت تغییر وضع هوا و پیشبینی طوفان درحال وقوع، کلیه گروه‌ها تیغهٔ ابروزی را ترک کردند و صعود در ارتفاع ۸۱۰۰ متری ناتمام باقی ماند.
• تلاش بعدی در خرداد ماه سال ۱۳۸۰ توسط کوهنورد کهنه کار و هیمالیا نورد جواد حامد گلکار که در تاریخ ۲۲ خرداد ۱۳۸۰ ساعت ۱۳ و ۲۴ دقیقه پرچم ایران بر فراز این کوه برافراشته کرد

,[1]

• تلاش بعدی سال ۱۳۸۳ توسط توسط داوود خادم صورت گرفت که در حین صعود جان خود را از دست داد.
• کاظم فریدیان در سال ۱۳۸۶ اولین کوهنورد ایرانی موفق به صعود به کی۲ شد.

• در سال ۱۳۸۹ لیلا اسفندیاری همراه یک گروه تصمیم به فتح دشوارترین قله جهان را می‌گیرد که به دلیل شرایط نامساعد، تا کمپ ۲ به ارتفاع ۷۵۶۵ متری قله کی۲ صعود می‌کند و همه گروه مجبور به بازگشت می‌شوند.
• عظیم قیچی‌ساز در روز دهم مرداد سال ۱۳۹۱ توانست به قله کی۲ صعود کند این صعود بدون اکسیژن صورت گرفت همنورد عظیم قیچی‌ساز در این صعود، کوهنورد ترکیه‌ای‌تبار، به نام تونچ فیندیک بود که از این صعود فیلم مستندی هم تهیه شده‌است.
• رضا شهلایی صبح روز ۵ مرداد سال ۱۳۹۳ ساعت ۱۱ و ۳۰ به وقت ایران، پرچم ایران را بر فراز قلهٔ کی۲ به اهتزاز درآورد.
• حسین بهمنیار هیمالیانورد ایرانی، صبح چهارشنبه ۲ مردادماه ۱۳۹۸ ساعت ۱۱:۳۰ موفق شد بر فراز قله k2 دومین قله جهان به ارتفاع ۸۶۱۱ متر و دشوارترین قله جهان (از نظر فنی) بایستد. وی با این صعود توانست نام خود را به‌عنوان اولین ایرانی صعود کننده از مسیر چزن (cesen) به قله k2 در تاریخ کوهنوردی ایران ثبت نماید. این موفقیت بزرگ پس از ۳۷ روز تلاش بی‌وقفه، بارگذاری و ثابت‌گذاری در مسیر کمپ‌های ۲ و ۳ و ۴ بدست آم

جستارهای وابسته

• گلگت-بلتستان
• فهرست کوه‌های آسیا

منابع

• ویکی‌پدیای انگلیسی