گاومیش هندی

گونه‌ای از گاو
(تغییرمسیر از گااور)

گااور یا گاومیش هندی یا گاو وحشی هندی بزرگترین گونه گاویان است که بومی جنوب و جنوب شرق آسیا است. این حیوان از سال ۱۹۸۶ در رده گونه آسیب‌پذیر در سیاهه سرخ گونه‌های در معرض خطر طبقه‌بندی شده‌است و این به خاطر کاهش شدید جمعیت (بیش از ۷۰ درصد در طول سه نسل) در برخی مناطق محل زندگی آن است. البته جمعیت در مناطقی که درست حفاظت شده‌اند پایدار است و در برخی مناطق نیز در حال بازسازی است.[۱]

گاومیش هندی
وضعیت حفاظت
رده‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
راسته: جفت‌سم‌سانان
تیره: گاوان
زیرخانواده: گاویان
سرده: گاوها
گونه: گاومیش هندی
نام دوبخشی
Bos gaurus
Smith, 1827
پراکنش کنونی

گاومیش هندی بلندترین نوع گاو است.[۲] و ارتفاع حیوان نر در ناحیه کوهان پشت شانه به 277 سانتی متر می رسد.[۳] در مالایا این حیوان را سلادانگ و در برمه آن را پیونگ می‌نامند.[۴] نوع اهلی‌شده این حیوان نیز گیال یا میتون نامیده می‌شود.[۳]

گااور با توجه به جثه بزرگ و مهیب و قدرت بدنی بالا شکارچیان طبیعی زیادی ندارد. شکار گااورهای بالغ فقط توسط ببر و تمساح آب شور دیده شده هرچند این حیوان با تمساح آب شور به ندرت زیستگاه مشترک دارد و تمساح باید بسیار بزرگ باشد (تمساح نر با بیش از ۵۰ سال سن) که بتواند با موفقیت یک گاو بالغ را شکار کند. ببرها معمولاً گاوهای کوچک و بیمار را شکار می‌کنند اما موارد معدودی از شکار گااورهایی با حداقل یک تن نیز مشاهده شده‌است. شکار گوساله‌های گااور توسط پلنگ و سگ وحشی آسیایی نیز مشاهده شده‌است.

منابع ویرایش

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Duckworth, J.W., Steinmetz, R., Timmins, R.J., Pattanavibool, A., Than Zaw, Do Tuoc, Hedges, S. (2008). "Bos gaurus". IUCN Red List of Threatened Species. Version 2012.2. International Union for Conservation of Nature.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  2. Lydekker, R. (1888–1890). The new natural history Volume 2. Printed by order of the Trustees of the British Museum (Natural History), London.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Nowak, R. M. (1999). Gaur Pages 1158–1159 in Walker's Mammals of the World. Volume 1. The Johns Hopkins University Press, Baltimore, USA and London, UK. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «Nowak1999» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  4. Hubback, T. R. (1937). The Malayan gaur or seladang. Journal of Mammalogy 18 (3): 267–279.

پیوند به بیرون ویرایش