گروه قنات
گروه قنات گروهی است که در حوالی سال ۱۳۶۰ در اوایل بنیان‌گذاری جمهوری اسلامی ایران در شهر جهرم و اطراف آن در حال فعالیت و اقدامات تروریستی و کشتار زنان روسپی، بهایی‌ها، کمونیست‌ها و مخالفانشان بود که آنها را پس از شکنجه و کشتن در قناتی رها می‌کردند و نام گروه قنات نیز از همین رو بر آنها نهاده شده بود. در مجموع حداقل ۶۰ کشته به فعالیت‌های این گروه مرتبط شده است.[۱]
اعضاء شاخص
ویرایشعلی محمد بشارتی و حسین آیت‌اللهی از رهبران اصلی این گروه بودند.[۲][۳][۴][۵][۶] علی‌محمد بشارتی (که بعدا در کابینهٔ رفسنجانی وزیر کشور شد) از بهمن ماه سال ۱۳۵۷ سازماندهی علنی باند را آغاز کرد.[۷]
انکار علی‌محمد بشارتی در سال ۱۳۹۴
ویرایشدر بهمن ۱۳۹۴ علی‌محمد بشارتی در مصاحبه‌ای با رد کردن نقش خود در گروه قنات گفت «بعد از حادثه هفتم تیر سال ۶۰ عده‌ای از این جوانان تندرو جهرم رفتند و هواداران مجاهدین را گرفتند و به داخل قنات انداختند. نه من آن موقع جهرم بودم و نه عامل این کار و نه در جریان این کار بودم و نه موافق با انجام چنین کاری بودم. من اساساً با هر نوع کار غیرقانونی مخالف هستم».[۸]
فرجام گروه
ویرایشچند سال بعد از شروع فعالیت این گروه، هیئتی از طرف حسینعلی منتظری به همراه یک روحانی که عضو شورای نگهبان بود به جهرم رفته و جلوی فعالیت این گروه را گرفتند و از آنها خواستند تا در صورت دیدن چنین مواردی آنها را فقط تحویل مقامات دهند.[نیازمند منبع]
منابع
ویرایش- ↑ «انتشار خبر کشف ۶۰ جسد زندانیان سیاسی در قنات جهرم در اردیبهشت ۱۳۶۲». روزنامه انقلاب اسلامی. ۷ اردیبهشت ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ مهر ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۱۷ مهر ۱۳۹۳.
- ↑ «علی محمد بشارتی، نخستین مسوول اطلاعات سپاه: خیلی تلاش کردند سعادتی آزاد شود». روزنامه اعتماد. ۶ مهر ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۱۷ مهر ۱۳۹۳.
- ↑ «تاریخچه «کارگزاران» در «شناسنامه» امروز». جهان‌نیوز. ۲۱ تیر ۱۳۹۲.
- ↑ «باندهای سیاه حزب‌الله : مصاحبه با سه تن از شاهدان جنايات «قنات»». بیداران: دادخواهی برای حقیقت و عدالت. ۱ اردیبهشت ۱۳۸۷.
- ↑ مسعود نقره‌كار (۳۰ مهر ۱۳۸۳). «گروه قنات: سربازان امام خمینی (۲)». عصر نو.
- ↑ «شهادتنامه: میترا لاگر». مرکز اسناد حقوق بشر ایران. ۲۳ خرداد ۱۳۸۸. دریافت‌شده در ۹ خرداد ۱۴۰۳.
- ↑ لادن بازرگان (۱۷ شهریور ۱۳۹۱). «به کدامین گناه؟: گزارشی از دادگاه مردمی ایران تریبونال در لندن — قسمت ششم». ایرانیان. دریافت‌شده در ۹ خرداد ۱۴۰۳.
- ↑ «بشارتی: میخواستم از آیت الله طالقانی دلجویی کنم اما او مارا نپذیرفت». پایگاه خبری تحلیلی انتخاب. ۲۳ بهمن ۱۳۹۴. دریافت‌شده در ۹ خرداد ۱۴۰۳.