گرگ طلایی آفریقایی
گرگ طلایی آفریقایی یا گرگ آفریقایی یا توآ یک سگ‌سان بومی شمال و شمالشرق آفریقا است. گونه‌ای رایج در شمال غرب و شمال شرق آفریقا و پراکنده از سنگال تا مصر در شرق از مراکش و الجزایر و لیبی در شمال تا نیجریه و چاد و تانزانیا در جنوب هستند.[۲]این گرگها با محیطهای بیابانی و دشت و علفزارهای کم اب مطابقت یافته‌اند.[۳]در کوه‌های اطلس گونه‌ای در بلندای ۱۸۰۰ متر زندگی می‌کند.[۴]در درجه نخست از بی‌مهرگان و پستاندارانی به اندازه غزال و گاهی بزرگتر تغذیه می‌کند. دیگر خوراکهای این جانور را لاشه جانوران، زباله‌های انسانی و میوه شامل می‌شوند. گرگ آفریقایی جانوری تک همسر و قلمرو محور است. ساختار خانوادگی به این گونه است که فرزندان تا یکسال با خانواده باقی می‌مانند تا به رشد فرزندان تازه زاده شده یاری برسانند.[۳]
| گرگ آفریقایی طلایی | |
|---|---|
| |
| وضعیت حفاظت | |
ارزیابی‌نشده (IUCN 3.1)
| |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | طنابداران |
| رده: | پستانداران |
| راسته: | گوشت‌خوارسانان |
| تیره: | سگان |
| سرده: | سگ |
| گونه: | C. anthus |
| نام دوبخشی | |
| Canis anthus[۱] F. Cuvier, ۱۸۲۰
| |
| زیرگونه | |
| |
| |
ویژگی‌ها
ویرایش
گرگ آفریقایی سگ‌سان کوچکی است. وزنش در هر دو گونه نر و ماده میان ۷ تا ۱۵ کیلوگرم با بلندای ۴۰ سانتی‌متر از سطح زمین است. با پوزه و گوشهای تقریباً بلند و دمی کاملاً کوتاه که بیش از ۲۰ سانتی‌متر نمی‌شود. رنگ خز بسته به جغرافیا و فصل دگرگون است ولی معمولاً زردگون به سوی نقره‌ای تیره است. با دست و پای سرخ وش همراه با خالهای سیاه بر روی دم و شانه‌ها. گلو، شکم و رخ نشانه‌های سپید رنگ دارد و چشم‌ها کهربایی رنگ است. ماده‌ها دو تا چهار جفت نوک سینه دارند.[۳]با اینکه در نگاه نخست شبیه شغال طلایی اورآسیایی است (به ویژه در شرق آفریقا) ولی گرگ طلایی پوزه تیزتر و دندان‌های قویتری دارد.[۵]گوش‌ها تیزتر و در جمجمه نیز پیشانی بلندتر است.[۶]
پانویس
ویرایش- ↑ (فرانسوی) Cuvier, Frédéric (1824), Histoire naturelle des mammifères, tome 2, A Paris: Chez A. Belin ...
- ↑ Jhala, Y.V. & Moehlman, P.D. (2008). Canis aureus. 2008 IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2008. Retrieved on 22 March 2009
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ Estes, Richard (1992). "The behavior guide to African mammals: including hoofed mammals, carnivores, primates". University of California Press. pp. 398–404. ISBN 0-520-08085-8.
- ↑ (فرانسوی) Rachid Tarik, "Le loup apparaît dans la région d'Azilal" بایگانی‌شده در ۱ دسامبر ۲۰۱۵ توسط Archive.today, Le Matin (April 29, 2013)
- ↑ Koepfli, K.-P.; Pollinger, J.; Godinho, R.; Robinson, J.; Lea, A.; Hendricks, S.; Schweizer, R. M.; Thalmann, O.; Silva, P.; Fan, Z.; Yurchenko, A. A.; Dobrynin, P.; Makunin, A.; Cahill, J. A.; Shapiro, B.; Álvares, F.; Brito, J. C.; Geffen, E.; Leonard, J. A.; Helgen, K. M.; Johnson, W. E.; O’Brien, S. J.; Van Valkenburgh, B.; Wayne, R. K. (2015-08-17). "Genome-wide Evidence Reveals that African and Eurasian Golden Jackals Are Distinct Species". Current Biology. 25: 2158–65. doi:10.1016/j.cub.2015.06.060. PMID 26234211.
- ↑ Mivart, George (1890), Dogs, Jackals, Wolves and Foxes: A Monograph of the Canidæ, R.H. Porter, London, pp. 41–43
پیوند به بیرون
ویرایش