گوجه‌فرنگی گلابی

گوجه‌فرنگی گلابی (نام علمی: Lycopersicon esculentum Mill. pyriforme) از خانواده گوجه‌فرنگی است و به آن گوجه گلابی هم می‌گویند. این واریته اولین بار در قرن ۱۸ در اروپا معرفی شد.[۱] و در قرن بعد به انگلستان و ایالات متحده هم معرفی شد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که انگلیسی‌ها در سال ۱۷۵۲ از آن برای مزه‌دار کردن سوپ‌ها استفاده می‌کردند.

مجموعه‌ای از گوجه‌فرنگی‌های گلابی زرد
گوجه‌فرنگی گلابی زرد روی بوته
گوجه‌فرنگی گلابی زرد خرد شده

این گوجه‌فرنگی انواع زرد، نارنجی و قرمز هم دارد که نوع زرد رایج‌تر است. این گوجه‌فرنگی‌ها معمولاً شیرین و به شکل گلابی ولی کوچک‌تر از آن هستند. آن‌ها جزو تره‌بار رسمی هستند و سه نام رایج دیگر مانند گیاهان گوجه فرنگی گلابی قرمز / نارنجی / زرد دارند.

این گوجه‌فرنگی اسیدیته و تخم کمتری به نسبت بقیه گوجه‌ها دارد و به همین دلیل در تزیین انواع غذاها و سالادها استفاده می شود.

۷۸ روز طول می‌کشد تا برسد و برای کشت در مناطق دارای آب و هوای خنک و تابستان های خنک و کوتاه مناسب است.

در برابر بیماری های ورتیسیلیوم و آلترناریا و همینطور خاک بد و کم آبی مقاومت بیشتری نسبت به گوجه‌فرنگی‌های معمولی دارد.

گیاهی یک ساله است و ساقه‌هایی کرک‌دار و شاخه شاخه دارد . برگ های آن مرکب بوده و از برگچه‌های بریده تشکیل شده است .

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. Dr. Carolyn Male, 100 Heirloom Tomatoes for the American Garden, http://tomatogardener.blogspot.com/2010/07/tomato-profile-yellow-pear.html, Retrieved January 28, 2011.