گورو هرگوبیند
گورو هَرگوبیند (پنجابی: ਗੁਰੂ ਹਰਿ ਗੋਬਿੰਦ ਸਾਹਿਬ) یا شاجه پادشاه (ਸੱਚਾ ਪਾਦਸ਼ਾਹ شاه راستین) (۱۵۹۵–۱۶۴۴) ششمین گورو از گوروهای دهگانه آئین سیک بود.
| گورو هر گوبیند گورو هرگوبیند | |
|---|---|
 گورو هرگوبیند در یک مینیاتور از اواسط سده نوزدهم | |
| زادهٔ | ۱ آوریل ۱۶۲۱ آمریتسار، هند |
| درگذشت | ۱۹ مارس ۱۶۴۴ (۴۸ سال) ، هند |
| سال‌های فعالیت | ۱۶۴۴–۱۶۰۶ |
| پس از | گورو ارجن |
| پیش از | گورو هر رای |
| منصب | ششمین گورو در آئین سیک |
او در سال ۱۶۰۶، پس از کشته شدن پدرش گورو ارجن به دستور جهانگیر، در حالی که یازده سال بیش نداشت، رهبری سیاسی و مذهبی آئین سیک را برعهده گرفت. او بر خلاف گوروهای پیشین، رویه جنگجویانه‌ای را در پیش گرفت؛ و به همین دلیل به دستور جهانگیر، زندانی شد اما پس از مدتی آزاد گشت.
در زمان شاه جهان، معبد بزرگ سیک‌ها در لاهور ویران شد. در درگیری که بین سربازان هرگوبیند و لشکر پادشاه روی داد، بیش از هزاران نفر کشته شدند. دشمنی هرگوبیند با گورکانیان، باعث بدبینی پادشاهان گورکانی به سیک‌ها شد. هرگوبیند پیش از مرگ، نوه‌اش هریرای را به جانشینی خود برگزید.
منابع ویرایش
- ویلیام اوئن کول (۱۳۶۲)، سیکهاو معتقدات مذهبی و رویه آنان، ترجمهٔ محمود فیروزنیا، تهران: توسعه، ص. ۲۶۵
- نورالدین چهاردهی (۱۳۶۲)، سیکهاو گرونانک، تهران: میر، ص. ۲۶۵
| گوروهای آئین سیک | ||
|
گورو نانک | گورو انگد | گورو امرداس | گورو رام داس | گورو ارجن | گورو هر گوبیند | گورو هر رای | گورو هر کریشن | گورو تیغ بهادر | گورو گوبیند سینگ | گورو گرانت صاحب |