یاسر بن عامر
یاسر بن عامر بن مالک عَنسی (به عربی: یَاسِر ٱبْن عَامِر ٱبْن مَالِک ٱلْعَنْسِیّ) از همراهان اولیه محمد پیامبر اسلام بود. وی پس از همسرش سمیه، دومین شهید اسلام نامیده می‌شود.[۱]
اوایل زندگیویرایش
یاسر اصالتاً از خاندان مالک قبیله مذحج در یمن بود. او به همراه دو برادرش حارث و مالک، برای جستجوی برادر چهارمی که گم شده بود به سمت شمال و مکه سفر کردند. پس از آن حارث و مالک به یمن بازگشتند، اما یاسر تصمیم گرفت که در مکه بماند. وی به جمع محافظان ابوحذیفه بن مغیره، یکی از اعضای خاندان مخزومیان در قبیله قریش پیوست.[۲]:۱۸۸[۳]:۲۹٬۱۱۶–۱۱۷
ابوحذیفه برده‌اش سمیه را به همسری یاسر درآورد و حاصل این ازدواج، تولد پسری به نام عمار در سال ۵۶۶ میلادی بود.[۳]:۲۹٬۱۱۷[۴][۵]:۱۸۵[۶] یاسر و سمیه فرزند دیگری به نام عبدالله داشتند که همراه پدر و مادرش مسلمان شد.[۷][۸] همچنین یاسر پسر دیگری بزرگ‌تر از عمار و عبدالله، به نام حریث داشت که بنی‌دیل در جاهلیت او را کشتند.[۹]
گرویدن به اسلامویرایش
یاسر، سمیه، عبدالله و عمار همه در اوایل ظهور اسلام مسلمان شدند.[۲]:۱۸۸–۱۸۹[۳]:۲۹٬۱۱۷[۵]:۱۸۵ از سال ۶۱۴ میلادی سران قبیله قریش، مسلمانانی که جایگاه اجتماعی پایین‌تری داشتند را مورد آزار و اذیت قرار دادند.[۱۰]:۱۴۳ پس از مرگ ابوحذیفه و بی‌سرپرست ماندن یاسر و خانواده‌اش، یاسر و خانواده اش در مکه:۲۹٬۱۱۷، مخزومیان آن‌ها را تحت فشار قرار دادند تا از ایمان‌شان به اسلام دست بردارند.:۱۸۵–۱۸۶:۱۴۵
یاسر، سمیه و عمار مجبور بودند شکنجه‌هایی مانند ایستادن زیر آفتاب و در گرمای روز را تحمل کنند.[۲]:۱۷۸[۱۰]:۱۴۵ محمد زمانی که آن‌ها را می‌دید و از کنارشان می‌گذشت، می‌گفت: «ای خانوادهٔ یاسر! صبر کنید که وعده‌گاه شما بهشت خواهد بود.»:۱۹۰:۱۴۵
ابوجهل که یکی از اعضای خاندان مخزوم و برادرزادهٔ ابوحذیفه بود، سمیه را مورد ضرب و شتم قرار داد و او را با نیزه خود به قتل رساند.[۲]:۱۷۸[۵]:۱۸۶[۱۰]:۱۴۵
مرگ و میراثویرایش
به‌طور کلی فرض بر این است که یاسر نیز بر اثر این آزار و شکنجه‌ها کشته شد.
اما در هیچ‌یک از منابع اولیه مانند ابن اسحاق، ابن سعد، بخاری، مسلم یا طبری هیچ گونه اشاره‌ای در مورد چگونگی مرگ یاسر وجود ندارد. از آنجا که نام او در میان کسانی که در سال ۶۲۲ به مدینه مهاجرت کرده‌اند نیست، احتمالاً درگذشت یاسر قبل از آن تاریخ بوده‌است. با این حال این احتمال وجود دارد که مرگ وی، مرگ طبیعی باشد.
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
- ↑ Razwy, Sayed Ali Asgher. A Restatement of the History of Islam & Muslims. pp. 70–71.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ Muhammad ibn Saad. Kitab al-Tabaqat al-Kabir vol. 3. Translated by Bewley, A. (2013). The Companions of Badr. London: Ta-Ha Publishers.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ Muhammad ibn Jarir al-Tabari. Tarikh al-Rusul wa’l-Muluk. Translated by Landau-Tasseron, E. (1998). Volume 39: Biographies of the Prophet's Companions and Their Successors. Albany: State University of New York Press.
- ↑ Ibn Saad/Bewley 3:203. "Ammar was killed … in Safar 37 AH at the age of 93.".
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ Muhammad ibn Saad. Kitab al-Tabaqat al-Kabir vol. 8. Translated by Bewley, A. (1995). The Women of Madina. London: Ta-Ha Publishers.
- ↑ «Muir, W. (1861). The Life of Mahomet, vol. 2, p. 125. London: Smith, Elder & Co». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ مه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۸ فوریه ۲۰۲۰.
- ↑ ابن سعد، طبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۳، ص۲۴۶.
- ↑ ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۵۰۰.
- ↑ ابن سعد، طبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۳، ص۲۴۷.
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ Muhammad ibn Ishaq. Sirat Rasul Allah. Translated by Guillaume, A. (1955). The Life of Muhammad. Oxford: Oxford University Press. ISBN 0-19-636033-1