دنباله‌دار هارتلی ۲ ((به انگلیسی: 103P/Hartley)) با نامگذاری رسمی ۱۰۳پی/هارتلی از سوی مرکز بررسی ریزسیاره‌ها، دنباله‌دار دوره‌ای کوچکی با تناوب مداری ۶٫۴۶ سال است.[۱] این دنباله‌دار توسط ملکم هارتلی در سال ۱۹۸۶ در واحد تلسکوپ اشمیت، در رصدخانهٔ سایدینگ اسپرینگ، استرالیا کشف شد.[۱] قطر آن ۱٫۲ تا ۱٫۶ کیلومتر (۰٫۷۵ تا ۰٫۹۹ مایل) برآورد شده‌است.[۱][۵]

۱۰۳پی%2Fهارتلی
Photograph from close approach by EPOXI mission
کشف
کاشفMalcolm Hartley
تاریخ کشف۱۵ مارس ۱۹۸۶
نام‌گذاری اجرام آسمانی103P/1986 E2
مشخصات مداری A
اوج و حضیض۵٫۸۷ واحد نجومی (Q)
اوج و حضیض1.05 AU (q)[۱]
Semi-major axis3.46 AU (a)
خروج از مرکز مداری۰٫۶۹۴
تناوب مداری6.46 years
انحراف مداری۱۳٫۶°
Earth MOID۰٫۰۷۲ یکای نجومی (۱۰٬۸۰۰٬۰۰۰ کیلومتر)[۱]
Last perihelion20 April 2017[۲][۳]
28 October 2010[۲]
Next perihelion2023-Oct-12[۴]

هارتلی ۲؛ به عنوان بخشی از مأموریت کاوشگر فضایی اپوکسی (EPOXI)، هدف یک پرواز کناری فضاپیمای برخورد ژرف (فضاپیما) در در ۴ نوامبر ۲۰۱۰ بود٬[۶] که به عنوان بخشی از مأموریت گستردش‌یافتهٔ خود، قادر به نزدیک شدن به فاصلهٔ ۷۰۰ کیلومتری هارتلی ۲ شد. تا نوامبر ۲۰۱۰، هارتلی ۲ کوچک‌ترین دنباله‌داری است که از آن بازدید شده‌است.[۷] این پنجمین دنباله‌داری است که تا آن زمان توسط فضاپیما مورد بازدید قرار گرفته، و دومین دنباله‌داری است که توسط فضاپیمای برخورد ژرف بازدید شد. نخستین بازدید در ۴ ژوئیه ۲۰۰۵ از دنباله‌دار تمپل ۱ بوده‌است.[۸]

این دنباله دار در ۱۷ مهر ۱۴۰۲ خورشیدی با قدر ۷ در موقعیت رصدی مناسبی قرار می‌گیرد و در ۲۱ مهر ۱۴۰۲ در مقارنه ۰/۲ درجه ای با سحابی اسکیمو خواهد بود.[۹]

منابع ویرایش

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ "JPL Small-Body Database Browser: 103P/Hartley 2". آزمایشگاه پیش‌رانش جت. 4 June 2008. Retrieved 23 February 2010.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Yoshida, Seiichi (16 ژوئیه 2006). "103P/Hartley 2". Seiichi Yoshida's Comet Catalog. Archived from the original on 25 March 2010. Retrieved 23 February 2010.
  3. Syuichi Nakano (13 October 2010). "103P/Hartley 2 (NK 2000)". OAA Computing and Minor Planet Sections. Retrieved 20 February 2012.
  4. الگو:Mpc
  5. "EPOXI Mission Status". University of Maryland. NASA. 2 دسامبر 2007. Archived from the original on 15 November 2010. Retrieved 7 November 2010.
  6. "Periodic Comet Numbers". IAU Minor Planet Center. Archived from the original on 6 November 2010. Retrieved 7 November 2010.
  7. Beatty, Kelly (4 نوامبر 2010). "Mr. Hartley's Amazing Comet". Sky & Telescope. Sky Publishing. Archived from the original on 7 November 2010. Retrieved 7 November 2010.
  8. "UMD Leads Deep Impact Spacecraft on Successful Flyby of Comet Hartley 2" (Press release). NASA. 4 نوامبر 2010. Archived from the original on 12 December 2012. Retrieved 7 November 2010.
  9. سالنامه رسمی کشور به همراه رخدادهای نجومی 1402 (ویزه نامه تقویم نجومی - مجله نجوم)

پیوند به بیرون ویرایش