آرامائیس ساهاکیان

آرامائیس ساهاکیان (به ارمنی: Արամայիս Սահակյան) (زاده ۲۴ مه ۱۹۳۶ میلادی در آرتسواشن، ارمنستان - وفات ۱۴ مارس ۲۰۱۳ میلادی در شهر ایروان)، یک شاعر، طنزپرداز، ناشر و مترجم اهل ارمنستان بود.[۱][۲]

آرامائیس ساهاکیان
زاده۲۴ مهٔ ۱۹۳۶
آرتسواشن،
درگذشته۱۴ مارس ۲۰۱۳ (۷۶ سال)
ایروان،
پیشهشاعر، طنزپرداز، ناشر و مترجم
ملیتارمنستان ارمنی
فرزند(ان)واهرام ساهاکیان

زندگی‌نامه

ویرایش

آرامائیس ساهاکیان در سال ۱۹۶۰ میلادی از دانشگاه دولتی علوم پرورشی خاچاطور آبوویان ارمنستان فارغ‌التحصیل گردید و در سال ۱۹۶۷ میلادی دوره عالی ادبیات انجمن نویسندگان مسکو را به پایان برد. در سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۷ میلادی در نشریه «آوانگارد» و در سال‌های ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۰ میلادی در هیئت تحریریه ماهنامه «گارون» (به ارمنی به معنی بهار)، قلم زده است. او همچنین با رادیو و تلویزیون ارمنستان همکاری داشته و سال‌ها سردبیر نشریه «وُزنی» (به ارمنی به معنی جوجه تیغی) بود.

ساهاکیان در نخستین دوره مجلس ارمنستان پس از فروپاشی اتحاد شوروی به نمایندگی پرداخت.

شعری از آرامائیس ساهاکیان به نام (پروانه)

ویرایش

می‌دانم که پروانه - تنها - روزی زنده است

اما - دلم به حال آن پروانه می‌سوزد که غریب

در روزی مه آلود می‌زاید و می‌میرد

بی آنکه بداند روزهای آفتابی هم هست.

شعری از آرامائیس ساهاکیان به نام (رشک)

ویرایش

بر تو رشک می‌برم

که چنین دوست داشتنی هستی و - عزیز

تنها برای دیدن تو حتی - به دنیا آمدن می‌ارزید.

شعری از آرامائیس ساهاکیان به نام (در دور دست زمین)

ویرایش

پیوسته می‌پندارم که در جائی از دنیا

کسی بیمار است و داروئیش نیست

کسی تشنه ست و آبی نیست

کسی گرسنه است و نانی نیست

کسی را دردی ست جانکاه و بی پایان

لیک غمگساری نیست

و اکنون که باید آنان را جستجو کنیم و دریابیم

در جستجوی ستارگان دور دستانیم.

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. "Humorist Aramais Sahakyan dies at 77". Panarmenian.Net. Retrieved 2013-03-15.
  2. "Poet and satirist Aramais Sahakyan passed away – Armenian News". Tert.am. Archived from the original on 25 July 2014. Retrieved 2013-03-15.
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Aramais Sahakyan». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۵.
  • نوری‌زاده، احمد (پائیز ۱۳۶۹). صد سال شعر ارمنی (از اواخر قرن نوزدهم تا اواخر قرن بیستم). نشر چشمه.