ابراهیم کاشانی
ابراهیم کاشانی (۱۲۸۲ - ۱۳۵۱) از کارگزاران اقتصادی دوران پهلوی و بنیانگذار و نخستین رئیس بانک مرکزی ایران بود.
ابراهیم کاشانی | |
---|---|
سرپرست وزیر اقتصاد ملی ایران | |
دوره مسئولیت ۱۵ فروردین ۱۳۳۴ – ۱۳۳۶ | |
پادشاه | محمدرضا شاه پهلوی |
نخستوزیر | حسین علاء |
پس از | سید فخرالدین شادمان |
نخستین رئیس کل بانک مرکزی ایران | |
دوره مسئولیت ۱۳۳۹ – ۱۳۴۰ | |
پس از | ایجاد بانک |
پیش از | علیاصغر پورهمایون |
رئیس بانک ملی ایران | |
دوره مسئولیت ۱۳۳۶ – ۱۳۳۹ | |
پس از | علیاصغر ناصر |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۱۲۸۲ |
درگذشته | ۱۳۵۱ |
ملیت | ایرانی |
زندگی
ویرایشتحصیلات ابتدائی و متوسطه را در قفقاز انجام داد و مدتی در یکی از دانشگاههای قفقاز اقتصاد خواند و به زبانهای روسی، فرانسه و انگلیسی مسلط شد. سپس به تهران رفت و کار آزاد داشت تا اینکه در سال ۱۳۰۷ بانک ملی تأسیس شد و به استخدام این بانک درآمد.[۱]
کاشانی در روند پیشرفت خود در بانک ملی به ریاست این بانک در شهرهای رشت، کرمانشاه و مشهد و ریاست حسابداری کل بانک ملی رسید. در سال ۱۳۲۹ رئیس شعبه بانک ملی در بازار تهران و در سال ۱۳۳۲ به معاونت بانک ملی رسید.[۱]
ریاست بر بانک مرکزی ایران
ویرایشدر سال ۱۳۳۴ در کابینه حسین علاء، ابتدا سرپرست و سپس وزیر اقتصاد ملی شد. در سال ۱۳۳۶ به ریاست بانک ملی رسید و در سال ۱۳۳۹ بانک مرکزی را بنیان گذاشت و خود نخستین رئیس آن شد. در سال ۱۳۴۰ که دولت اعلام ورشکستگی کرد، کاشانی برکنار شد و دیگر نتوانست در دستگاه دولتی مسئولیتی بگیرد.[۱]
کاشانی به بخش خصوصی رفت و مدتی مدیرعامل بانک ایران و ژاپن شد که با سرمایه خانواده لاجوردی راه افتاده بود. او با خانواده آخوندزاده ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد که پس از تحصیل در اروپا به استخدام شرکت نفت درآمد و با یکی از کارمندان این شرکت به نام فرخ نجمآبادی ازدواج کرد که بعدها به وزارت رسید.[۱]