ابوشجاع اصفهانی شافعی

فقیه و دانشمند سنی ایرانی

قاضی شهاب الدین احمد بن حسین بن احمد بن طیب اصفهانی شافعی مشهور به ابوشجاع، فقیه و دانشمند دینی سنی مذهب ایرانی است؛ او در سال ۴۲۰ هجری خورشیدی[نیازمند منبع] در خانواده‌ای اصفهانی‌تبار[۱] در شهر بصره زاده شد و بیش از چهل سال در مدرسه‌های بغداد دانش‌های دینی آموخت و آموزاند.[۲]

قاضی ابوشجاع

شهاب الدین احمد
اطلاعات شخصی
زاده۴۳۳ ه‍. ق
درگذشته۵۰۰ ه‍. ق (مورد اختلاف) مدینه
دیناسلام
محل اقامتبغداد
قومیتایرانی
دورانسده ۶ (قمری)
مذهبسنی شافعی
آثار معروفالغایة و التقریب
تحصیلاتبغداد
شناخته شده برایعالم مسلمان، اهل سنت و جماعت
پیشهفقه، قضاوت، حدیث

در پایان زندگانی خود به شهر مدینه کوچید و برای آبادانی مسجد نبوی بسیار کوشید؛[۳]وی در سال ۵۰۰ قمری در همان‌جا چشم از جهان فروبست؛او کتابش را که یکی از نسک‌های آموزشی ابتدایی در فقه شافعی به شمار می‌آید با نام فرجام و همگرایی (به عربی: الغایة و التقریب) که به نوشتار ابوشجاع (به عربی: متن ابی شجاع/غاية الإختصار)[۴] شناخته شده‌است نوشت؛ این نسک همچنان یکی از مفاد آموزشی فقه شافعی شمرده می‌شود.[۵][۶]

پانویس

ویرایش
  1. یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۴، ص۷۴.
  2. یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۴، ص۷۴.
  3. بجیرمی، سلیمان، تحفة الحبیب علی شرح الخطیب، ج۱، ص۱۵.
  4. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظّنون عن اسامی الکتب و الفنون، الظنون، ج۲، ص۱۱۸۹.
  5. الیان سرکیس، یوسف، معجم المطبوعات، ج۱، ص۳۹۸.
  6. یارشاطر، احسان، دانشنامه ایران و اسلام، ج۸، ص۱۰۵۷.