احمد فروتن راد
احمد فروتن راد (زادهٔ ۱۲۸۹ – درگذشتهٔ ۱۳۵۱) نوازندهٔ ویلن، آهنگساز، رهبر ارکستر و موسیقیدان اهل ایران بود.
احمد فروتن راد | |
---|---|
زاده | ۱۲۸۹تهران |
درگذشته | تهران |
ژانر | موسیقی کلاسیک موسیقی کلاسیک ایرانی |
ساز(ها) | ویلن |
سازهای اصلی | |
ویلن | |
استاد(ها) | علینقی وزیری |
زندگی هنری
ویرایشاحمد فروتن راد در سال ۱۲۸۹ ه. خ، در تهران متولد شد. او تحصیلاتِ موسیقی خود را در هنرستان موسیقی و مدرسهٔ موسیقار سپری کرد.[۱] وی در زمان ریاست علینقی وزیری بر هنرستان عالی موسیقی، بهعنوان هنرآموز هنرستان استخدام شد.[۲] در سال ۱۳۱۱، در کنار موسیقیدانانی نظیر: روحالله خالقی، جواد معروفی، علیمحمد خادم میثاق و مهدی دفتری، در هیئت ارکستر بلدیه (شهرداری) حضور داشت.[۳] او در نوازندگی ویلن، مهارت بسیار داشت و گاهی در برنامهها به تکنوازی میپرداخت.[۴]
وی در سال ۱۳۱۹ اُپرت «ستاره و فروغ» نوشتهٔ نظام وفا آرانی را آهنگسازی کرد که پارتیتور آن ۲ بار به چاپ رسید. در اسفند ۱۳۲۲، ارکستر انجمن موسیقی ملی توسط روحالله خالقی تشکیل شد که احمد فروتن راد از نخستین نوازندگان این ارکستر بود.[۵] وی در هنرستان موسیقی، ارکستری متشکل از زنانِ نوازنده تشکیل داد که خارج از هنرستان نیز کنسرتهایی به اجرا گذاشت.[۶] او با ارکسترهای رادیو نیز به عنوان نوازنده و سرپرست همکاری میکرد و سرپرستِ یکی از ارکسترهای ادارهٔ هنرهای زیبای کشور نیز بود. احمد فروتن راد غیر از تدریس در هنرستان موسیقی ملی، در زمینهٔ آهنگسازی نیز فعالیت داشت و آثار مکتوبی در موسیقی نظری تألیف کرد.[۱] کتاب آکوردشناسی یا دورهٔ تکمیلی تئوری موسیقی از جمله آثار او است.[۱] احمد فروتن راد، در سال ۱۳۵۱ در تهران درگذشت.[۳]
از جمله شاگردان او میتوان به نامهایی نظیر: حسینعلی ملاح[۷]، جواد لشکری[۸]، حسن اعتمادی[۹] و ...اشاره نمود.
تألیفات
ویرایش- ترانههای جدید، با مقدمهٔ علینقی وزیری و روحالله خالقی (۱۳۱۶)[۳]
- جزوهٔ آهنگهای نمایشنامهٔ ستاره و فروغ (۱۳۲۳)[۳]
- آکوردشناسی یا دورهٔ تکمیلی تئوری موسیقی و مقدماتی چند برای آشنایی با آکوردها و شروع به آرمنی، به کوشش لطفالله مفخمپایان (چاپ اول ۱۳۲۸، چاپ دوم ۱۳۳۹)[۱۰][۱۱]
- گامهای ایران (شور، همایون و چهارگاه) مطابق با قسمتی از برنامه هنرستان عالی موسیقی (۱۳۳۵)[۱۲]
- جان: یا، نیروی یگانه (۱۳۳۷)[۱۳]
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ فروتن راد، احمد (تهران ۱۲۸۹–۱۳۵۱ش)/ویکیجو
- ↑ خالقی، روحالله. سرگذشت موسیقی ایران (جلد سوم). تهران: صفی علیشاه. صص. ۵۳.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ «برگهایی از تاریخ موسیقی ایران». رودکی. بایگانیشده از اصلی در ۱۲ مه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۱-۰۶.
- ↑ علیرضا ادیب. «یادداشتهایی دربارهٔ سابقه تاریخی ارکستر». مقام موسیقایی، زمستان ۱۳۷۸شماره ۶، به واسطهٔ نورمگز.
- ↑ خالقی، روحالله. سرگذشت موسیقی ایران (جلد سوم). تهران: صفی علیشاه. صص. ۷۷ و ۷۸.
- ↑ «پیدا و ناپیدا». روزنامه ایران. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۱-۰۶.
- ↑ «دربارهٔ حسینعلی ملاح». گفتگوی هارمونیک.
- ↑ «جواد لشگری، نوازنده ویولون و آهنگساز ایرانی درگذشت». BBC News فارسی. ۲۰۱۶-۰۴-۰۵. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۱-۰۶.
- ↑ «آهنگساز البرزی که چهار دهه خالق آثار خاطره انگیز موسیقی در رادیو و تلویزیون ایران است». ایسنا. ۲۰۲۰-۰۳-۳۱. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۱-۰۶.
- ↑ «آکوردشناسی یا دوره تکمیلی تئوری موسیقی ۱۳۲۸». پایگاه اطلاعرسانی کتابخانههای ایران. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۱-۰۶.
- ↑ «آکوردشناسی یا دوره تکمیلی تئوری موسیقی ۱۳۳۹». پایگاه اطلاعرسانی کتابخانههای ایران.
- ↑ «گامهای ایران (شور، چهارگاه، همایون)». پایگاه اطلاعرسانی کتابخانههای ایران. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۱-۰۶.
- ↑ «جان: یا، نیروی یگانه». پایگاه اطلاعرسانی کتابخانههای ایران. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۱-۰۶.