اخوان‌المسلمین سودان
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. (فوریه ۲۰۲۱) |
اخوان‌المسلمین سودان (به عربی: إخوان المسلمون فی السودان)، حزبی سودانی است؛ که مبتنی بر افکار اخوانی‌های مصر در صددِ تحقق آرمان‌های خود در سودان است. این گروه در سال ۱۹۴۹ م، در پی مسافرت گروهی از اخوانی‌های مصر به سودان شکل گرفت؛ و به عنوان یکی از بازوهای اخوان‌المسلمین مصر در طی ۶۵ سال گذشته به فعالیت مشغول بوده‌است. حسن الترابی از معروف‌ترین اشخاص اخوان‌المسلمین سودان بود؛ که در اسفند سال ۱۳۹۴ درگذشت.
تاریخ ویرایش
شکل‌گیری و تاریخ اولیه ویرایش
این گروه در دهه ۱۹۶۰ به عنوان یک گروه دانشجویی اسلامگرا ایجاد شد و به عنوان جبهه منشور اسلامی شناخته شد. از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۶۹ پس از سرنگونی دولت رئیس‌جمهور ابراهیم عبود، حسن الترابی ریاست آن را بر عهده داشت. در این دوره، آی سی اف از حق رأی دادن زنان حمایت کرد و نامزدهای زن را کاندید کرد. در سال ۱۹۶۹، دولت توسط ژنرال گافر النیمیری با کودتا سرنگون شد و پس از آن اعضای جبهه منشور اسلامی در بازداشت خانگی قرار گرفتند یا از کشور فرار کردند. ان آی اف اگرچه به شدت مخالف کمونیسم بود، اما سازمان آنها را کپی کرد. جبهه ملی اسلامی خود به دنبال شکست کودتای ضد نومایری به رهبری انصار در ژوئیه ۱۹۷۶ تأسیس شد.
منابع قدرت ویرایش
گروه ترابی به عنوان «واسطه» بین سودان و عربستان سعودی خدمت می‌کردند، بندر جده که تقریباً مستقیماً از آن طرف دریای سرخ واقع شده بود و فقط ۲۰۰ مایل از بندر سودان فاصله داشت و توانایی میزبانی از کارگران مهاجر سعودی را داشت. به دنبال تحریم نفت عربی، سعودی منابع مالی جدی داشت که می‌تواند در کشور فقیر آفریقا سرمایه‌گذاری کند تا نفوذ کمونیست‌ها را از بین ببرد. در طول جنگ سرد، این سازمان از حمایت اسلام گرایانه عربستان سعودی بهره‌مند شد. کمک مالی عربستان به ان ای اف و تسلط آن بر بانکداری اسلامی (که بعداً به معنای همه بانکداری بود)، به آنها وسیله ای داد تا بتوانند از پایگاه‌های اصلی خود در محافل فکری و دانشگاهی فراتر روند.
در پاییز سال ۱۹۷۷، بانک اسلامی فیصل شعبه ای در سودان افتتاح کرد - ۶۰ درصد سرمایه اولیه آن سعودی بود. در اواسط دهه ۱۹۸۰ این بانک از نظر پول نگهداری شده در سپرده دومین سودان بود. همچنین در اواخر دهه ۱۹۷۰ بانک آل باراکا تأسیس شد. هر دو پاداش کسانی را که به جبهه اسلامی اسلام‌گرای حسن الترابی وابسته بودند، فراهم کردند - اشتغال و ثروت برای جوانان فارغ‌التحصیل دانشگاهی مبارز و اعتبار آسان برای سرمایه گذاران و بازرگانان مسلمان فراهم شد.
در سال ۱۹۷۹، زمانی که نیمیری به دنبال یافتن محل اقامت در ان ای اف بود، از ترابی دعوت شد تا به عنوان دادستان کل کشور شود، اعضای ان ای اف به اعضای دیگر کمک می‌کنند تا در «هر موقعیت قدرت موجود» در دولت سودان قرار بگیرند. همچنین از درگیری نیمیری با متحدان کمونیست سابق خود سود برد. سودان بزرگترین حزب کمونیست در جهان عرب را داشت و رقیب اسلامگرایان در میان دانشجویان دانشگاه بود. کمونیست‌ها و ان ای اف کمتر از احزاب جریان اصلی سودان بر اساس ارتباطات خانوادگی با دانشجویان دانشگاه جلب کردند. اگرچه نیمیری رژیم خود را تا پایان سوسیالیست خواند، اما کمونیست‌ها را تهدیدی علیه قدرت خود و احتمالاً مانعی برای کمک به ایالات متحده دانست.