ادوارد ساپیر
ادوارد ساپیر (به انگلیسی: Edward Sapir) (زادهٔ ۲۶ ژانویه ۱۸۸۴ – مرگ ۴ فوریه ۱۹۳۹) زبانشناس و مردمشناس برجستهٔ آمریکایی بود. او از پیشگامان زبانشناسی ساختگرا و از بانیان فرضیه ساپیر-وورف بهشمار میرود.
ادوارد ساپیر | |
|---|---|
 Edward Sapir (about 1910) | |
| زادهٔ | ۲۶ ژانویهٔ ۱۸۸۴ |
| درگذشت | ۴ فوریهٔ ۱۹۳۹ (۵۵ سال) نیوهیون، کنتیکت، U.S. |
| شهروندی | American |
| محل تحصیل | دانشگاه کلمبیا |
| شناختهشده برای | Classification of Native American languages فرضیه ساپیر-وورف Anthropological linguistics |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | زبانشناسی، انسانشناسی |
| محل کار | دانشگاه شیکاگو موزه تاریخ تمدن کانادا دانشگاه کلمبیا دانشگاه ییل |
| پایاننامه | The Takelma language of southwestern Oregon (۱۹۰۹) |
| استاد راهنما | فرانتس بوئاس |
| دانشجویان دکتری | Li Fang-Kuei Mary Haas Morris Swadesh Harry Hoijer |
ساپیر در بخش آلمانینشین پومرانی (لهستان امروزی) به دنیا آمد. وقتی که کودک بود، خانوادهاش به ایالات متحده مهاجرت کردند. او در دانشگاه کلمبیا به تحصیل زبانشناسی پرداخت. و همانجا بود که تحت تاثیر فرانتس بوئاس قرار گرفت و بدین واسطه به زبانهای بومی امریکا علاقمند شد. طی اتمام دورهٔ دکتری به کالیفرنیا رفت تا با آلفرد کروبر در زمینهٔ مستندسازی زبانهای بومی همکاری کند. او به مدت پانزده سال در استخدام موسسهٔ مطالعات نظرسنجی زمینشناسی کانادا بود، تا اینکه در کنار لئونارد بلومفیلد به یکی از مهمترین زبانشناسان امریکایی تبدیل شد.
آثار
ویرایش- «زبان»، ادوارد ساپیر، ترجمه علیمحمد حقشناس، تهران: انتشارات سروش، ۱۳۷۶
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ویکیپدیای انگلیسی
- دبیرمقدم، محمد (۱۳۸۸) «معرفی و نقد کتاب مکاتب زبانشناسی نوین در غرب»، مجله دستور، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شماره پنجم، صفحات ۱۸۰ تا ۲۰۶
- سورن، پیتر (۱۳۸۸) «مکاتب زبانشناسی نوین در غرب»، ترجمه علیمحمد حقشناس، تهران: انتشارات سمت