اروس
اروس (به یونانی: Ἔρως) (به انگلیسی: Eros) به معنی عشق جنسی، در اسطوره‌های یونان خدای عشق بود. رومی‌ها او را آمور (عشق) یا کوپیدو (شوق) می‌خواندند. واژهٔ اروس نخستین بار از افلاطون شنیده شد؛ به معنی شوق و دلتنگی عاشقانهٔ روح برای برگشتن به اصل خود.
| اساطیر یونان باستان | ||||
| ||||
| اروس | ||||
|---|---|---|---|---|
| یونانی: | Ἔρως | |||
| عنوان: | خدای عشق | |||
| پدر: | به روایت هزیود خائوس به روایت دیگر آرس (به همراه آفرودیته) | |||
| مادر: | آفرودیته (به همراه آرس) | |||
| ||||
روایت هزیود ویرایش
به روایت هزیود، اروس در آغاز زمان، پس از خائوس (خلاء) و همراه تارتاروس و گایا زاییده شد. اروس بود که سبب ازدواج پدر و مادر اولیه، یعنی اورانوس و گایا شد و بر ازدواج اعقاب آنها، یعنی خدایان و نهایتاً انسان‌ها، نظارت کرد. در این روایت، اروس صرفاً مظهر قدرت زایندگی که در موجودات زنده حلول می‌کند و سبب تولید مثل می‌شود نیست، بلکه مقدم بر آفرودیته (الههٔ عشق) نیز هست.
روایات دیگر ویرایش
طبق روایتی دیگر، اروس خدای بسیار جوان‌تری است و پسر افرودایت و معشوقش آرس به‌شمار می‌آید. مطابق این روایت اروس در هنر و ادبیات کلاسیک به هیئت مردی نیرومند، زیبا و پهلوان تصویر شده‌است. در دورهٔ کلاسیک او را حامی عشق همجنس‌گرایانه بین مردان و جوانان نیز تلقی کرده‌اند.[۱]در تسپیای (در بویوتا) و در پاریوم (در موسیا) او را خدای باروری می‌دانستند و می‌پرستیدند.
در افسانه‌ها از پسوخه به عنوان همسر وی یاد شده‌است.
در وصف اروس ویرایش
اروس خدای عشق در کمین است تا هر کس خیال گذشتن از دنیا را داشت او را با تیر بزند و عاشقش کند.
مشخصات ویرایش
در دوره‌های هلنی، که عشق در هنر و ادبیات جنبه‌های رمانتیک‌تری یافت، رفته‌رفته اروس را کودک یا نوزاد بالداری، که تیردانی پر از تیر دارد، در نظر گرفته‌اند؛ حتی بعضی او را جمع تصور کرده‌اند و اروتس خوانده‌اند؛ زیرا شور و سوداهایی که او مظهر آنها بود، چندگانه به نظر می‌رسید. رفته رفته این تصور قوت گرفت که تیرهای او سر طلایی‌اند و اگر به قربانیان اصابت کنند، سبب ایجاد میل آتشین در آنها می‌شوند؛ بعضی دیگر از جنس سرب هستند و اگر به کسی اصابت کنند، سبب می‌شوند که عاشق از دلباختهٔ خود روی بگرداند. به این ترتیب اروس هم عشق برمی‌انگیخت و هم جفا.[۲]
پانویس ویرایش
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- مایکل گرانت، جان هیزل، فرهنگ اساطیر کلاسیک، یونان و روم، ترجمهٔ رضا رضایی، تهران: نشر ماهی، شابک ۹۶۴-۷۹۴۸-۸۷-۵
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ اروس موجود است. |
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ اروس موجود است. |