استان سویدا
سویداء (به عربی: محافظة السویداء )، نام یکی از چهارده استان کشور جمهوری عربی سوریه است.
استان سویداء در جنوبی‌ترین نقطه سوریه قرار دارد. جمعیت این استان در سال ۲۰۱۱ میلادی حدود ۳۷۰،۰۰۰ نفر تخمین زده شده‌است.
استان سویداء در سوریه تنها استانی است که دروزی‌ها در آن اکثریت دارند. فقط سه درصد جمعیت سوریه را دروزی‌ها تشکیل
می دهند. اکثر دروزی‌ها در استان سویداء زندگی می‌کنند.وبه همراه استان طرطوس کاملاً تحت تسلط دولت سوریه است.
اکثر جمعیت استان سويدا دروزی هستند . اقلیتی از مسیحیان و مسلمانان سنی در این استان ساکنند.
استان سویداء
مُحافظة السویداء | |
|---|---|
 استان سویداء در نقشهٔ سوریه | |
 | |
| مختصات: ۳۲°۴۸′شمالی ۳۶°۴۸′شرقی / ۳۲٫۸°شمالی ۳۶٫۸°شرقی | |
| کشور |  سوریه |
| مناطق | ۳ |
| مرکز | سویداء |
| مدیریت | |
| • - | - |
| مساحت | |
| • کل | ۵,۵۵۰ کیلومتر مربع (۲۱۴۰ مایل مربع) |
| جمعیت (۲۰۱۱) | |
| • کل | ۳۷۰٬۰۰۰ |
| منطقه زمانی | یوتی‌سی ۲+ (EET) |
| • تابستانی (DST) | یوتی‌سی ۳+ (EEST) |
| کد ایزو ۳۱۶۶ | SY-SU |
| زبان رسمی | عربی |
سویداء در گذر تاریخ ویرایش
در گوشه و کنار استان سویداء آثار گوناگونی از دوران مختلف بر جای مانده‌است. تاریخ شهر سویداء به دوران پیش از اسلام بر می‌گردد.
سنگ نبشته‌های موجود نشان می‌دهد که مردم سلوکی بر مردم آرامی چیره شده‌اند و مدتی بر این منطقه حکم می‌رانده‌اند.
در سال ۸۸ قبل از میلاد پادشاهی نبطی این شهر اشغال می‌کند، در موقعه‌ای که به نام موناثا (امتان) معروف است بر «السلوقیین» غلبه می‌کنند و شهر سویداء تحت نفوذ خود قرار می‌دهند.
اماکن تاریخی و گردشگری و آثارهای باستانی از دوران : «آرامی» ، «ساسانی» ، «نبطی» و «سلوکی» در گوشه‌وکنار این استان به چشم می‌خورد.
جغرافیا ویرایش
از شمال استان دمشق، و از جنوب کشور اردن، و از مغرب استان درعا، و از سمت مشرق به بادیه سوریه و الصفا محدود می‌گردد.
استان سویداء در حدود ۵۵۵۰ کیلومتر مربع وسعت دارد. ارتفاعش از سطح دریا مابین (۱۰۲۰ تا ۱۶۸۰) متر می‌باذ
استان سویداء از طبیعت خاصی برخوردار است. مناظر زیبا، جنگلهای انبوه از درختان مختلف کوهستانی و آب روان و هوای لطیف و از چشم‌اندازی بسیار زیبا و شاعرانه برخوردار است.
این منطقه در دوران گذشته به نام‌های مختلفی شناخته شده‌است ماند : «جبل الباشان» ، «جبل الریان» ،
این منطقه در مرور زمان چشم زد حاکمان و شاعران عرب بوده‌است و قصیده‌های زیبایی در مورد منطقه و بر سر جوی‌های آب روان رودخانه‌ها اشعاری زیبا ودلنشین سروده‌اند. خلیفه اموی ولید بن عبد الملک بن مروان در دوران خلافتش قصری مجلل در «ریمة اللحف» ساخته بود، آثار و بقایا این کاخ زیبا هنوز باقی‌مانده‌است.
همچنین شعراء معروف عرب مانند : امرو القیس ابن ابان و شریف الرَضی و لبید بین ربیعة اوقاتی در این مناطق گذرانده‌اند و اشعاری زیبا و دلنشین در وصف منطقه و طبیعت زیبای آن سروده‌اند.
هنگامی که اعراب بر بلاد الشام تسلط یافتند، ساکنان اصلی منطقه که از قبائل غساسنه و قحطانی بودند با خشنودی حکم اعراب را پذیرفتند. در سال ۶۳۶ میلادی به دستور خلیفه دوم عمر بن الخطاب، مالک پسر حارث به امارت حوران که جزءی از استان سویداء است گماشته شد.
در جنگ‌های «روم» و «صلیبی» و مسلمانان مردم حوران نقش مهمی داشته بوده‌اند.
اماکن و آثارهای باستانی ویرایش
اماکن و آثار باستانی متعددی در استان سویداء وجود دارد که عبارت‌اند از:
- مراح کوم التینة در مشرق روستای قریة ریمة اللحف.
- مراح المزرعة.
- قراصة.
- کوم الحصی.
- حزحز.
- الشبکی.
- تل الدبة در نزدیکی روستای بریکة.
- دیر الأسمر در شمال روستاهای: «نجران» و «أم العلق»، تاریخ بنای این (دیر) کلیسا به دوران «عصر برونزی» بر می‌گردد.
- قبر امرئ القیس یکی از پادشان عرب از آل کنده چنانکه بر سنگ لَحد باخط عربی نوشته شده‌است این قبر «ملک امرو القیس کندی» یکی از پادشان آل مرار آلکنده‌است و به سال ۳۲۸ میلادی مؤرخ شده‌است.
- قلعه سویداء یکی از مشهورترین قلعه‌های تاریخی منطقه‌است.
همچنین آثار گوناگونی از دوران فاتحان یونانی و رومی در مناطق مختلف استان مانند: «نجران»، «سلیم» و «عتیل» برجای مانده‌است. آثار کاخ «امپراتور فیلیپ» یکی از عجایب بناهای تاریخی سویداء به‌شمار می‌رود.
منابع ویرایش
- دکتر: شامی، یحیی، (موسوعة المدن العربیة والاسلامیة) ، دارالفکر العربی، بیروت، چاپ سال ۱۹۹۳ میلادی به (عربی).
- د. الیاس، جبرائیل، الجبور، :(المحافظات السوریة)، اصدار الهیئة العامة للبدیات والمدن، عام ۲۰۰۷ للمیلاد.
- لبیب، عبدالساتر، (قِصَة الحَضَاراة) ، دارالمشرق، بیروت، چاپ سال ۱۹۹۰ میلادی .
 | این یک مقالهٔ خرد یک مکان جغرافیایی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |