استلان اسکاشگورد
استلان یوهان اسکاشگورد (به انگلیسی: Stellan Skarsgård؛ زادهٔ ۱۳ ژوئن ۱۹۵۱) بازیگر سوئدی است. او به‌خاطر همکاری‌هایش با کارگردان لارس فون تریه شناخته می‌شود و در فیلم‌هایی چون موج‌شکن، رقصنده در تاریکی، داگویل، مالیخولیا، و نیمفومانیاک به ایفای نقش پرداخته است. اسکارشگرد در فیلم‌های انگلیسی‌زبان نیز نقش‌های برجسته‌ای داشته است، از جمله سبکی تحمل‌ناپذیر هستی، شکار برای اکتبر سرخ، ویل هانتینگ خوب، رونین، و شاه آرتور.
استلان اِسکاشگورد Stellan Skarsgård | |
|---|---|
 اسکاشگورد در شصت و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین در سال ۲۰۱۷ میلادی | |
| نام هنگام تولد | استلان یون اسکاشگورد |
| زادهٔ | ۱۳ ژوئن ۱۹۵۱ (۷۳ سال) |
| ملیت | سوئدی |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۸۸–اکنون |
| همسر(ها) | می اِسکاشگورد (۱۹۷۵–۲۰۰۷) مگان اِوِرت (۲۰۰۹–اکنون) |
| فرزندان | ۸ فرزند از جمله: الکساندر اسکاشگورد گوستاو اسکاشگورد بیل اسکاشگورد والتر اسکاشگورد |
اسکارشگرد در ادامه در فیلم‌های پرفروش و بلاک‌باستر نیز درخشیده است، از جمله دزدان دریایی کارائیب: صندوقچه مرد مرده و دزدان دریایی کارائیب: پایان جهان. او همچنین در فیلم‌های ماما میا!، فرشتگان و شیاطین، و تریلر دختری با خالکوبی اژدها به کارگردانی دیوید فینچر به ایفای نقش پرداخته است. او نقش دکتر اریک سلویگ را در پنج فیلم از دنیای سینمایی مارول، از جمله ثور ایفا کرده و همچنین نقش بارون هارکونن را در اقتباس دوبخشی تلماسه و تلماسه: بخش دو به کارگردانی دنی ویلنوو بازی کرده است.
اسکارشگرد در تلویزیون نیز فعالیت‌های قابل توجهی داشته است. او نقش بوریس شچربینا را در مینی‌سریال چرنوبیل شبکه اچ‌بی‌او (۲۰۱۹) ایفا کرد و برای این نقش برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مکمل مرد – سریال، مینی‌سریال یا فیلم تلویزیونی شد و نامزد جایزه امی ساعات پربیننده برای بهترین بازیگر مکمل مرد در یک سریال محدود یا فیلم گردید. او همچنین نقش لوثن رائل را در سریال دیستوپیایی جنگ ستارگان به نام اندور بازی کرده است.
اوایل زندگی
ویرایشاستلان اسکارشگرد در گوتنبورگ به دنیا آمد. او فرزند گودرون (با نام خانوادگی اصلی لارشون؛ زادهٔ ۱۹۳۰) و یان اسکارشگرد (۱۹۲۰–۱۹۹۸) است.[۱] او در دوران کودکی‌اش مرتب جابه‌جا می‌شد و در مکان‌های مختلفی از جمله هلسینگبورگ، توتِبو، کالمار، ماریلوند و اوپسالا زندگی کرد.[۲]
زندگی شخصی
ویرایشاستلان اسکارشگرد در آوریل ۱۹۷۵ با مای، پزشک سوئدی (زادهٔ ۱۹۵۶)، ازدواج کرد.[۳] آن‌ها پیش از جدایی در سال ۲۰۰۷، صاحب شش فرزند شدند: الکساندر اسکارشگرد (زادهٔ ۱۹۷۶)، گوستاو اسکارشگرد (زادهٔ ۱۹۸۰)، سام (زادهٔ ۱۹۸۲)، بیل اسکارشگرد (زادهٔ ۱۹۹۰)، ایا (زادهٔ ۱۹۹۲)، و والتر (زادهٔ ۱۹۹۵). الکساندر، گوستاف، بیل، و والتر نیز بازیگر هستند، در حالی که ایا برای چند سال به عنوان مدل فعالیت می‌کرد.[۴] اسکارشگرد در ژانویه ۲۰۰۹ با مگان اورت، فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده ایرلندی، ازدواج کرد.[۵] آن‌ها دو پسر دارند.[۶][۷] در سال ۲۰۱۶، اسکارشگرد فاش کرد که به دلیل کافی دانستن هشت فرزند، عمل وازکتومی انجام داده است.[۸][۹][۱۰] هفت نفر از فرزندان او در حوزه سینما و تلویزیون فعال هستند و فرزند هشتم پزشک است.[۱۱]
حرفه بازیگری
ویرایش
استلان اسکارشگرد در سال ۲۰۰۹
ویرایشاسکارشگرد حرفه بازیگری خود را از سنین پایین آغاز کرد و تا ۲۱ سالگی تجربه قابل‌توجهی در سینما، تلویزیون و تئاتر به دست آورده بود.[۱۲] بیشتر نقش‌های اولیه او در آثار تلویزیونی سوئدی مانند بومبی بیت و فیلم‌های سینمایی این کشور بود. از جمله کارهای برجسته او در سینمای سوئد می‌توان به عصر بخیر، آقای والنبری اشاره کرد که در آن نقش رائول والنبرگ، دیپلمات سوئدی که برای نجات قربانیان هولوکاست تلاش کرد، را ایفا کرده است.[۱۳]
اسکارشگرد به‌ویژه به‌خاطر همکاری‌هایش با کارگردان لارس فون تریه شناخته می‌شود و در شش اثر از این کارگردان دانمارکی حضور داشته است: پادشاهی، موج‌شکن، رقصنده در تاریکی، داگویل، مالیخولیا، و نیمفومانیاک. بااین‌حال، صمیمی‌ترین رابطه حرفه‌ای او با کارگردان نروژی هانس پتر مولاند بوده است که اسکارشگرد را در فیلم‌هایی چون صفر کلوین، ابردین، به ترتیب خروج از صحنه، و مردی تا حدی مهربان کارگردانی کرده است. اسکارشگرد مولاند را دوست نزدیک خود می‌داند و در سال ۲۰۰۹ درباره رابطه‌شان گفته است: «ما مثل یک زوج قدیمی هستیم و من از دوری او اضطراب جدایی دارم.»[۱۴] یکی دیگر از کارهای برجسته اسکارشگرد در سینمای اسکاندیناوی، فیلم نروژی بی‌خوابی (۱۹۹۷) است که در آن نقش یوناس انگستروم، پلیسی با احساس گناه، را بازی کرده است.[۱۵]
نخستین فیلم آمریکایی اسکارشگرد، شراب نیمروز (۱۹۸۵) به کارگردانی مایکل فیلدز بود که در آن نقش یک کارگر مزرعه مهاجر با اختلال روانی را ایفا کرد که توسط یک جایزه‌بگیر (با بازی فرد وارد) تعقیب می‌شود.[۱۶] در سال ۱۹۹۰، او در فیلم آمریکایی دیگری به نام شکار برای اکتبر سرخ نقش کاپیتان توپولف، فرمانده زیردریایی شوروی، را بازی کرد.
اسکارشگرد که بیشتر به‌عنوان یک بازیگر نقش مکمل شناخته می‌شود،[۱۷] در فیلم شور ذهن (۲۰۰۰) به کارگردانی آلن برلینر، یکی از دو علاقه‌مند عاشقانه دمی مور را ایفا کرد. او همچنین در سریال دارودسته به‌عنوان بازیگر مهمان در نقش ورنر ولشتت، کارگردان آلمانی فیلم خیالی اسموک‌جامپرز که نسبت به شخصیت اصلی، وینسنت چیس، خصومت دارد، ظاهر شد.[۱۸] اسکارشگرد نقش بوت‌استرپ بیل ترنر را در دو فیلم دزدان دریایی کارائیب: صندوقچه مرد مرده و دزدان دریایی کارائیب: پایان جهان ایفا کرد. در سال ۲۰۰۸، او در فیلم ماما میا! از کمپانی یونیورسال پیکچرز نقش بیل اندرسون را بازی کرد و ده سال بعد در دنباله آن، ماما میا! دوباره شروع کنیم، این نقش را تکرار کرد.
اسکارشگرد نقش دکتر اریک سلویگ را در فیلم ثور (۲۰۱۱) بازی کرد و سپس این نقش را در ثور: دنیای تاریک (۲۰۱۳)، ثور: عشق و تندر (۲۰۲۲)، انتقام‌جویان (۲۰۱۲)، و انتقام‌جویان: عصر اولتران (۲۰۱۵) تکرار کرد.[۱۹] او بار دیگر با کارگردان ثور، کنت برانا، در اقتباس لایو-اکشن سیندرلا از دیزنی (۲۰۱۵) همکاری کرد و در آن نقش دوک بزرگ را ایفا کرد.[۲۰] در سال ۲۰۲۱، او نقش ولادیمیر هارکونن را در فیلم تلماسه به کارگردانی دنی ویلنوو بازی کرد.[۲۱] اسکارشگرد همچنین در کنار پسرش، گوستاو اسکارشگرد، در تریلر روان‌شناختی سوئدی آنچه باقی می‌ماند (۲۰۲۲) هم‌بازی شد.
اسکارشگرد در موزیک‌ویدئوهایی کنار دیگر هنرمندان سوئدی نیز حضور داشته است. او در موزیک‌ویدئوی «کسی که ستارگان را روشن می‌کند» از اوا دالگرین در سال ۱۹۹۱[۲۲] و موزیک‌ویدئوی «غم یک نعمت است» از لیکه لی در سال ۲۰۱۱ حضور یافت.[۲۳]
باورهای مذهبی
ویرایشاستلان اسکارشگرد توسط والدینی انسان‌گرا و بی‌خدا[۲۴] پرورش یافت و دارای پدربزرگی بی‌خدا و مادربزرگی عمیقاً مذهبی بود. به گفته اسکارشگرد، این تفاوت‌ها هیچ‌گاه به مشکل منجر نشد، زیرا خانواده‌اش به عقاید یکدیگر احترام می‌گذاشتند.[۲۵] پس از حملات ۱۱ سپتامبر، اسکارشگرد تصمیم گرفت کتاب مقدس و قرآن را مطالعه کند و هر دو را به دلیل محتوای خشونت‌آمیز محکوم کرد.[۲۵] او همچنین از مدارس مستقل مذهبی در نظام آموزشی سوئد انتقاد کرده است.[۲۵] اسکارشگرد اظهار داشته که پرس‌وجو درباره وجود خدا را «پوچ و کاملاً بی‌اهمیت» می‌داند، زیرا اگر خدایی خیرخواه وجود داشته باشد، تنها به اعمال انسان‌ها اهمیت می‌دهد و نه پرستش او؛ اما اگر خدا آن‌قدر خودپسند باشد که مدام خواستار پرستش باشد، شایسته آن نخواهد بود.[۲۵]
در سال ۲۰۰۹، اسکارشگرد به همراه دیگر هنرمندان، نویسندگان و کارآفرینان غیرمذهبی، از جمله کریستر استورمارک، بیورن اولوئوس، و کریستر فوگلسانگ، مقاله‌ای در روزنامه داگنس نوهتر منتشر کردند که بر اهمیت سکولاریسم تأکید داشت.[۲۶] این گروه همچنین از موضع سازمان ملل متحد در قبال قوانین کفرگویی انتقاد کردند.[۲۷]
دیدگاه‌های سیاسی
ویرایشاسکارشگرد از سیاست‌های مالیاتی سوئد و نرخ بالای مالیات بر درآمد برای افراد پردرآمد حمایت کرده است.[۲۸]
او به‌طور صریح ضد ناسیونالیسم است.[۲۸]
گزیدهٔ نقش‌آفرینی‌ها
ویرایشسینما
ویرایش- تلماسه: بخش دو (۲۰۲۴)
- ثور: عشق و آذرخش (۲۰۲۲)
- تلماسه (۲۰۲۱)
- امید (۲۰۱۹)
- پرنده رنگین (۲۰۱۹)
- به‌هوای دزدیدن اسب‌ها (۲۰۱۹)
- ماما میا! دوباره شروع کنیم (۲۰۱۸)
- مردی که دن کیشوت را کشت (۲۰۱۸)
- گوردن و پدی (۲۰۱۷)
- بوری در مقابل مک‌انرو (۲۰۱۷)
- بازگشت به مونتاوک (۲۰۱۷)
- خائن مورد نظر ما (۲۰۱۶)
- انتقام‌جویان: عصر اولتران (۲۰۱۵)
- سیندرلا (۲۰۱۵)
- هکتور و جستجو برای خوشحالی (۲۰۱۴)
- به ترتیب خروج از صحنه (۲۰۱۴)
- پزشک (۲۰۱۳)
- نیمفومانیاک (۲۰۱۳)
- مرد راه‌آهن (۲۰۱۳)
- رومئو و ژولیت (۲۰۱۳)
- ثور: دنیای تاریک (۲۰۱۳)
- انتقام‌جویان (۲۰۱۲)
- ثور (۲۰۱۱)
- دختری با خالکوبی اژدها (۲۰۱۱)
- مالیخولیا (۲۰۱۱)
- پادشاه جزیره اهریمن (۲۰۱۰)
- انگار آن‌جا نیستم (۲۰۱۰)
- تسلیم (۲۰۱۰)
- مومین‌ها و تعقیب ستاره دنباله‌دار (۲۰۱۰)
- فرانکی و آلیس (۲۰۱۰)
- یک مرد تا حدی مهربان (۲۰۱۰)
- متروپیا (۲۰۰۹)
- بوگی ووگی (۲۰۰۹)
- فرشتگان و شیاطین (۲۰۰۹)
- آرن – پادشاهی در انتهای راه (۲۰۰۸)
- ماما میا! (۲۰۰۸)
- آرن: شوالیه معبد (۲۰۰۷)
- دابلیو. دلتا. زد (۲۰۰۷)
- دزدان دریایی کارائیب: پایان جهان (۲۰۰۷)
- دزدان دریایی کارائیب: صندوقچه مرد مرده (۲۰۰۶)
- اشباح گویا (۲۰۰۶)
- عزیزانت را بکش (۲۰۰۶)
- قلب‌های تقصیرکار (۲۰۰۵)
- بیوولف و گرندل (۲۰۰۵)
- تورته بلوما (۲۰۰۵)
- قلمرو: پیش‌درآمدی بر جن‌گیر (۲۰۰۵)
- جن‌گیر: آغاز (۲۰۰۴)
- آرتور شاه (۲۰۰۴)
- برج ایفل (۲۰۰۳)
- داگویل (۲۰۰۳)
- کشتن یک بچه (۲۰۰۳)
- شهر ارواح (۲۰۰۲)
- عمل بد (۲۰۰۲)
- خانه شیشه‌ای (۲۰۰۱)
- جانبداری (۲۰۰۱)
- انبار باروت (۲۰۰۱)
- کیس کیس (بنگ بنگ) (۲۰۰۱)
- اَبردین (۲۰۰۰)
- رقصنده در تاریکی (۲۰۰۰)
- تایم‌کد (۲۰۰۰)
- نشانه‌ها و شگفتی‌ها (۲۰۰۰)
- شور ذهن (۲۰۰۰)
- دریای آبی عمیق (۱۹۹۹)
- رونین (۱۹۹۸)
- نجات‌دهنده (۱۹۹۸)
- بچه‌های مرد شیشه‌گر (۱۹۹۸)
- آمیستاد (۱۹۹۷)
- ویل هانتینگ نابغه (۱۹۹۷)
- پسر متعصب من (۱۹۹۷)
- بی‌خوابی (۱۹۹۷)
- شکستن امواج (۱۹۹۶)
- هری و سونیا (۱۹۹۶)
- سگ‌های ریگا (۱۹۹۵)
- صفر کلوین (۱۹۹۵)
- بزرگترین سرقت دارودسته ینسون (۱۹۹۵)
- آخرین رقص (۱۹۹۳)
- قلاب‌سنگ (۱۹۹۳)
- باد (۱۹۹۲)
- تروریست مردم‌سالار (۱۹۹۲)
- گاو نر (۱۹۹۱)
- عصر بخیر، آقای والنبری (۱۹۹۰)
- شکار برای اکتبر سرخ (۱۹۹۰)
- زنان روی پشت‌بام (۱۹۸۹)
- نام رمز کُک روژ (۱۹۸۹)
- اس/ئی خوشی (۱۹۸۹)
- قتل بی‌نقص (۱۹۸۸)
- دوستان (۱۹۸۸)
- دوران گرگ (۱۹۸۸)
- سبکی تحمل‌ناپذیر هستی (۱۹۸۸)
- هیپ هیپ هورا! (۱۹۸۷)
- ییم و دزدان دریایی بلوم (۱۹۸۷)
- راه افعی (۱۹۸۶)
- پیتر بی‌دم در آمریکا (۱۹۸۵)
- ناراست چون آب (۱۹۸۵)
- اوکه و دنیای او (۱۹۸۴)
- پی و بی (۱۹۸۳)
- قاتل ساده‌لوح (۱۹۸۲)
- بوسه (۱۹۸۱)
- خانه در شب (۱۹۷۷)
- تابو (۱۹۷۷)
- متجاوزان (۱۹۷۴)
- آنیتا: پری زیبای سوئدی (۱۹۷۳)
- عروسی (۱۹۷۳)
- پنج روز در ماه اوت (۱۹۷۳)
- فرمان هشتم (۱۹۷۳)
- مهمانی شرکت (۱۹۷۲)
- تعطیلات ساحلی تابستان گذشته (۱۹۷۲)
تلویزیون
ویرایش
- اندور (۲۰۲۲ تا کنون)
- سیمپسون‌ها (۲۰۲۰، قسمت ۶ از فصل ۳۲)
- چرنوبیل (۲۰۱۹)
- ریور (۲۰۱۵)
- کواری (۲۰۱۴)
- مرد (۲۰۱۲، از مجموعه آنتولوژی پلی‌هاوس تقدیم می‌کند)
- برزیل سرخ (۲۰۱۲)
- آرن (۲۰۱۰)
- دارودسته (۲۰۰۸)
- محاکمه خدا (۲۰۰۸، از مجموعه آنتولوژی مَـسترپیس)
- هلن تروآ (۲۰۰۳)
- نبرد نرماندی: فیلم پایانی (۲۰۰۱)
- نزاع هارلن کانتی (۲۰۰۰)
- قلمرو ۲ (۱۹۹۷)
- گزارش به خداوند (۱۹۹۴)
- پارکر کِـین (۱۹۹۰)
- تنیس‌باز (۱۹۹۰)
- بازجویی (۱۹۸۹)
- مرغابی وحشی (۱۹۸۹)
- شراب ظهر (۱۹۸۵، از مجموعه آنتولوژی تماشاخانه آمریکایی)
- آوگوست استریندبری: یک عمر (۱۹۸۵)
- داستان تراژدیک هملت - شاهزادهٔ دانمارک (۱۹۸۵)
- مدرسهٔ همسر (۱۹۸۳)
- مادربزرگ و پروردگارمان (۱۹۸۳)
- جای نگرانی نیست (۱۹۸۱)
- خاندان بابل (۱۹۸۱)
- به خودت بیا، عزیزم! (۱۹۸۱)
- بوقلمون (۱۹۷۷)
- جذب‌کننده (۱۹۷۲)
- ماجراجوی بدون شلوار (۱۹۷۱)
- بُمبی بیت و من (۱۹۶۸)
نامزدی‌ها و جوایز
ویرایش| جایزه | سال | شاخه/رشته | عنوان فیلم یا سریال | نتیجه | منابع |
|---|---|---|---|---|---|
| سی و دومین دورهٔ جشنواره بین‌المللی فیلم برلین | ۱۹۸۲ | خرس نقره‌ای برای بهترین بازیگر مرد | قاتل ساده‌لوح | برنده | [۲۹] |
| جایزهٔ بودیل | ۲۰۱۴ | بهترین بازیگر نقش اول مرد | نیمفومانیاک | نامزدشده | |
| جوایز تلویزیونی بفتا | ۲۰۲۰ | جایزهٔ تلویزیونی آکادمی بریتانیا برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد | چرنوبیل | نامزدشده | [۳۰] |
| انجمن ملی منتقدان فیلم دانمارک | ۲۰۰۴ | بهترین بازیگر نقش مکمل مرد | داگویل | نامزدشده | [۳۱] |
| جایزه تلویزیونی به انتخاب منتقدان | ۲۰۲۰ | جایزهٔ تلویزیونی منتقدان بابت بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در یک فیلم یا مینی سریال | چرنوبیل | برنده | [۳۲] |
| آکادمی فیلم اروپا | ۱۹۹۸ | جایزهٔ فیلم اروپا برای بهترین دستاورد سینمای جهان | آمیستاد ویل هانتینگ نابغه |
برنده | [۳۳] |
| ۲۰۰۰ | جایزهٔ فیلم اروپا برای بهترین بازیگر مرد | ابردین | نامزدشده | [۳۴] | |
| ۲۰۰۱ | جانبداری | نامزدشده | [۳۵] | ||
| جایزهٔ اره برقی فانگوریا | ۲۰۰۶ | بهترین بازیگر مرد | قلمرو: پیش‌درآمدی بر جن‌گیر | نامزدشده | [۳۶] |
| جوایز گلدن گلوب | ۲۰۲۰ | جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل مرد – سریال، سریال کوتاه یا فیلم تلویزیونی | چرنوبیل | برنده | [۳۷] |
| گلدباگن | ۱۹۸۱/۱۹۸۲ | بهترین بازگیر مرد | قاتل ساده‌لوح | برنده | [۳۸] |
| ۱۹۸۹ | نام رمز کک روژ زنان روی پشت‌بام |
برنده | [۳۸] | ||
| ۲۰۱۷ | بهترین بازیگر نقش مکمل مرد | بوری در مقابل مک‌انرو | برنده | [۳۸][۳۹][۴۰] | |
| آکادمی بین‌المللی روزنامه‌نگاران | ۲۰۰۸ | جایزهٔ ستلایت بهترین بازیگر مرد در مینی سریال یا فیلم تلویزیونی | محاکمهٔ خدا | نامزدشده | [۴۱] |
| جشنواره بین‌المللی فیلم دوبلین | ۲۰۱۲ | جایزهٔ دستاورد حرفه‌ای | – | برنده | [۴۲] |
| جشنواره بین‌المللی فیلم مار دل پلاتا | ۲۰۰۲ | بهترین بازیگر مرد | جانبداری | برنده | [۴۳] |
| جشنواره بین‌المللی فیلم نروژ | ۲۰۱۰ | بهترین بازیگر مرد | یک مرد تا حدی مهربان | برنده | [۴۴] |
| جوایز برگزیده مردم | ۲۰۰۹ | بهترین گروه بازیگری | ماما میا! | نامزدشده | [۴۵] |
| جایزه امی ساعات پربیننده | ۲۰۱۹ | بهترین بازیگر نفش مکمل مرد در فیلم تلویزیونی یا مجموعه کوتاه | چرنوبیل | نامزدشده | [۴۶] |
| جایزه روبرت | ۲۰۰۴ | بهترین بازیگر مرد نقش مکمل | داگویل | نامزدشده | [۴۷] |
| جایزۀ ستلایت | ۲۰۲۰ | جایزهٔ ستلایت بهترین بازیگر مرد نقش مکمل در مینی سریال یا فیلم تلویزیونی | چرنوبیل | نامزدشده | [۴۸] |
| جایزه انجمن بازیگران فیلم | ۱۹۹۸ | بهترین اجرا توسط گروه بازیگران در یک فیلم سینمایی | ویل هانتینگ نابغه | نامزدشده | [۴۹] |
منابع
ویرایش- ↑ Thyselius, Erik; Lindblad, Göran (1999). Vem är det?: Svensk biografisk handbok: Volume 44. Norstedt. p. 1004.
- ↑ "Hollywood's Lonely Hero". Stellanonline.com. Archived from the original on 22 January 2009. Retrieved 5 March 2010.
- ↑ Behdjou, Behrang (8 November 2014). "My Skarsgård: "Till slut handlade det om att välja livet eller döden"". Dagens Nyheter. Archived from the original on 9 January 2018. Retrieved 8 January 2018.
- ↑ Enfield, Interview by Lizzie (27 November 2015). "Stellan Skarsgård: my family values". The Guardian. ISSN 0261-3077. Archived from the original on 28 September 2017. Retrieved 27 September 2017.
- ↑ "Stellan Skarsgård: Nymphomaniac's off-centred everyman". The Irish Times. Archived from the original on 4 August 2014. Retrieved 27 September 2017.
- ↑ Gilbey, Ryan (5 April 2012). "Stellan Skarsgård: 'I'm a castrated bull'". The Guardian. Archived from the original on 17 October 2013. Retrieved 5 May 2012.
- ↑ Abramovitch, Seth (24 August 2012). "Stellan Skarsgard, 61, Welcomes Baby Number 8". The Hollywood Reporter. Archived from the original on 27 August 2012. Retrieved 21 September 2012.
- ↑ "Stellan Skarsgård har steriliserat sig: "Det räcker med åtta barn"". hant.se. 6 January 2016. Archived from the original on 21 September 2017. Retrieved 26 April 2018.
- ↑ "Stellan Skarsgård: För att bli bra måste du vara ömtålig – DN.SE". Dagens Nyheter. 2 January 2016. Archived from the original on 17 September 2017. Retrieved 26 April 2018.
- ↑ "Skarsgård: 'Jag har steriliserat mig'". aftonbladet.se. 3 January 2016. Archived from the original on 17 September 2017. Retrieved 26 April 2018.
- ↑ "Stellan Skarsgård barn: Alex, Gustaf, Sam, Bill, Eija, Valter, Ossian & Kolbjörn" (به سوئدی). 2024-12-08. Retrieved 2024-12-08.
- ↑ "Stellan Skarsgard (Bootstrap Bill) Biography". Starsontop.com. 13 January 2007. Archived from the original on 8 February 2012. Retrieved 5 March 2010.
- ↑ Gross, Larry (1998). "Stellan Skarsgård". BOMB Magazine. Archived from the original on 5 August 2011. Retrieved 3 August 2011.
- ↑ Stiller opp for Moland بایگانی‌شده در ۲۶ مارس ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine www.dagsavisen.no
- ↑ Brad Brevet (10 December 2012). "RopeofSilicon Movie Club: 'Insomnia' (1997)". Rope of Silicon. RopeofSilicon.com LLC. Archived from the original on 15 December 2013. Retrieved 15 December 2013.
- ↑ Gross, Larry (1998). "Stellan Skarsgård". BOMB Magazine. Archived from the original on 5 August 2011. Retrieved 3 August 2011.
- ↑ Stern, Marlow (April 14, 2021). "Stellan Skarsgard Is Finally Seizing the Spotlight". The Daily Beast.
- ↑ Mike Ryan (21 December 2011). "Stellan Skarsgard on 'Dragon Tattoo', Not Being Satisfied with 'The Avengers' and His 'Good Will Hunting' Scarf". Moviefone. Aol Inc. Archived from the original on 15 December 2013. Retrieved 15 December 2013.
- ↑ Rappe, Elisabeth (5 October 2009). "Stellan Skarsgard Joins 'Thor'". Cinematical. Archived from the original on 22 July 2012. Retrieved 5 October 2009.
- ↑ Stellan Skarsgard in Talks to Join 'Cinderella' (Exclusive) بایگانی‌شده در ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine Hollywood Reporter, Retrieved 12 July 2013
- ↑ Kit, Borys (9 January 2019). "Stellan Skarsgard to Play Villain in Legendary's Dune". The Hollywood Reporter. Retrieved 9 January 2019.
- ↑ Dahlgren, Eva (2009). "Vem Tänder stjärnorna". www.youtube.com. VEVO. Archived from the original on 16 April 2016. Retrieved 2 July 2016.
- ↑ Lykke Li (26 April 2011). "Lykke Li – 'Sadness Is a Blessing' (Director Tarik Saleh)" (Video upload). YouTube. Google Inc. Archived from the original on 10 January 2014. Retrieved 15 December 2013.
- ↑ Skarsgård, Stellan (27 November 2015). "Stellan Skarsgård: my family values". The Guardian. Interviewed by Lizzie Enfield. Archived from the original on 16 March 2017. Retrieved 15 May 2017.
- ↑ ۲۵٫۰ ۲۵٫۱ ۲۵٫۲ ۲۵٫۳ Skarsgård, Stellan (14 December 2008). "Stellan Skarsgård: Bibeln och Koranen får inte styra skolan" [Stellan Skarsgård: The Bible and the Quran can not control the school]. Expressen (به سوئدی). Archived from the original on 25 May 2009. Retrieved 26 February 2010.
- ↑ "Därför är det viktigt med ett sekulärt samhälle" [Therefore, it is important to have a secular society]. Dagens Nyheter (به سوئدی). 18 June 2009. Archived from the original on 23 July 2009. Retrieved 26 February 2010.
- ↑ "Därför är det viktigt med ett sekulärt samhälle" [Therefore, it is important to have a secular society]. Dagens Nyheter (به سوئدی). 18 June 2009. Archived from the original on 23 July 2009. Retrieved 26 February 2010.
- ↑ ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ «Stellan Skarsgård | The Talks». web.archive.org. ۲۰۱۶-۰۲-۲۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۵-۱۴.
- ↑ "Berlinale: 1982 Prize Winners". berlinale.de. Archived from the original on 15 October 2013. Retrieved 2010-11-11.
- ↑ "BAFTA TV 2020: Nominations for the Virgin Media British Academy Television Awards and British Academy TV Craft Awards". BAFTA. 4 June 2020. Retrieved 14 June 2020.
- ↑ "2004 Bodil Awards". imdb.com. Archived from the original on 2 June 2013. Retrieved 2013-04-07.
- ↑ "Critics' Choice Awards 2020: Fleabag, Watchmen, When They See Us, Unbelievable Among TV Nominees". TVLine. 8 December 2019. Retrieved 8 December 2019.
- ↑ "1998 European Film Awards". europeanfilmacademy.org. Archived from the original on 3 July 2013. Retrieved 2013-04-07.
- ↑ "2000 European Film Awards". europeanfilmacademy.org. Archived from the original on 3 July 2013. Retrieved 2013-04-07.
- ↑ "2001 European Film Awards". europeanfilmacademy.org. Archived from the original on 3 July 2013. Retrieved 2013-04-07.
- ↑ "2006 Fangoria Chainsaw Awards". imdb.com. Archived from the original on 15 August 2016. Retrieved 2013-04-07.
- ↑ "Golden Globes: Full List of Nominations". The Hollywood Reporter. 9 December 2019. Retrieved 9 December 2019.
- ↑ ۳۸٫۰ ۳۸٫۱ ۳۸٫۲ "The Swedish Film Database". sfi.se. Archived from the original on 21 October 2012. Retrieved 2013-04-07.
- ↑ Haimi, Rebecca (4 January 2018). "Flest nomineringar till Borg – Östlund: "Det känns okej"". SVT (به سوئدی). Archived from the original on 4 January 2018. Retrieved 4 January 2018.
- ↑ Pettersson, Leo (22 January 2018). "Glädjetårar efter Sameblods succé". Aftonbladet (به سوئدی). Archived from the original on 23 January 2018. Retrieved 22 January 2018.
- ↑ "2008 Satellite Awards". pressacademy.com. Archived from the original on 28 June 2015. Retrieved 2013-04-07.
- ↑ "Jameson Dublin International Film Festival: Audience Awards". jdiff.com. Archived from the original on 27 January 2013. Retrieved 2013-04-07.
- ↑ "2002 Mar del Plata Film Festival". imdb.com. Archived from the original on 19 March 2016. Retrieved 2013-04-07.
- ↑ "2010 Amanda Awards". filmweb.no/filmfestivalen/. Archived from the original on 20 October 2013. Retrieved 2013-04-07.
- ↑ "2009 People's Choice Awards". peopleschoice.com. Archived from the original on 27 October 2009. Retrieved 2013-04-07.
- ↑ Aridi, Sara (16 July 2019). "Here's a Full List of the 2019 Emmy Nominations". The New York Times. Retrieved 16 July 2019.
- ↑ "2004 Robert Awards". imdb.com. Archived from the original on 5 June 2013. Retrieved 2013-04-07.
- ↑ «24th Satellite Awards Announce Nominations, 'Ford v Ferrari' Leads the Way». بایگانی‌شده از اصلی در ۹ دسامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۷ ژانویه ۲۰۲۱.
- ↑ "4th Annual Screen Actors Guild Awards". sagawards.org. Archived from the original on 26 June 2015. Retrieved 2013-04-07.
پیوند به بیرون
ویرایش- استلان اسکاشگورد در آل‌مووی
- استلان اسکاشگورد در وبگاه تی‌ام‌دی‌بی
- استلان اسکاشگورد در آلوسینه (فرانسوی)
- استلان اسکاشگورد در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها (IMDb)
- استلان اسکاشگورد در بانک اطلاعات فیلم‌های سوئدی
- استلان اسکاشگورد در بانک اطلاعات فیلم دانمارک
- استلان اسکاشگورد در بانک اطلاعات فیلم در وبگاه دَنسکه‌فیلم (دانمارکی )