ان‌جی‌سی ۱۲۳۲

ان‌جی‌سی ۱۲۳۲ (انگلیسی: NGC 1232) نام یک کهکشان در صورت فلکی جوی است که در ۲۰ اکتبر ۱۷۸۴ توسط ستاره شناس معروف ویلیام هرشل کشف شد. این کهکشان به دلیل مارپیچی و نورانی بودنش به کهکشان چشم خدا نیز معروف است. این کهکشان در فاصله ۶۰ میلیون سال نوری از کهکشان ما فاصله دارد.

ان‌جی‌سی ۱۲۳۲
1.5 m Danish telescope image from the رصدخانه جنوبی اروپا رصدخانه لاسیا in Chile
اطلاعات رصدی (مبدأ مبدا)
صورت فلکی	جوی
بُعد	03h 09m 45.5s
مِیل	‏ 46″ 34′ ‎−20°
انتقال به سرخ	0.005347
سرعت شعاعی	1603 ± 1 متر بر ثانیه
فاصله	61 ± 8.5 Mسال نوری (18.7 ± 2.6 Mپارسک)
قدر ظاهری (V)	10.9
ویژگی‌ها
گونه	SAB(rs)c
اندازه ظاهری (V)	7′.4 × 6′.5
نکات مهم	large کهکشان اقماری
نام‌های دیگر
PGC 11819, Arp 41

ان جی سی ۱۲۳۲ توسط میلیون ها ستاره پر نور و گرد و غبار های بین ستاره ای که بازو های مارپیچی اش را ایجاد کرده اند و به دور مرکزش میگردند احاطه شده است. همچنین خوشه های ستاره ای باز که ستاره های پر نور آبی را در خود جای داده اند به وضوح قابل مشاهده است. ستارگان کم نور تر و گازهای بین ستاره ای که کمتر قابل مشاهده هستند دارای چنان جرم بالایی می باشند که بر دینامیک کهکشان درونی تسلط دارند. این کهکشان حدود ۲۰۰ هزار سال نوری وسعت دارد که در کنار کهکشان های همسایه خود احتمالا بخشی از خوشه کهکشانی اریدانوس می باشد.

جستارهای وابسته

• کهکشان فرفره
• کهکشان گرداب

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «NGC 1232». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ مه ۲۰۱۷.