انجیسی ۳۱۳۲
انجیسی ۳۱۳۲ (همچنین به نام سحابی هشت انفجار،[۲] سحابی حلقه جنوبی، یا Caldwell 74 ) یک سحابی سیاره ای درخشان و بهطور گسترده در صورت فلکی ولا است. فاصله آن از زمین در حدود ۶۱۳ پارسک یا ۲۰۰۰ سال نوری برآورد شدهاست.
سحابی گسیلشی | |
---|---|
سحابی سیارهنما | |
![]() | |
اطلاعات رصدی: J2000.0 مبدأ | |
بعد | 10h 07m 01.7640s[۱] |
میل | 11.060″ 26′ −40°[۱] |
فاصله | 2,000[۲] ly |
قدر ظاهری (V) | 9.87[۱] |
ابعاد ظاهری (V) | ۶۲″ × ۴۳″[۳] |
صورت فلکی | Vela |
ویژگیهای فیزیکی | |
شعاع | 0.4 ly[۲] سال نوری |
نامهای دیگر | Eight-Burst Nebula,[۲] Southern Ring Nebula,[۲] Caldwell 74 |
![این صحنه توسط یک ستاره کوتوله سفید ایجاد شد - بقایای ستاره ای مانند خورشید ما پس از اینکه لایه های بیرونی خود را ریخت و سوخت را از طریق همجوشی هسته ای متوقف کرد. آن لایههای بیرونی اکنون پوستههای بیرون رانده شده در طول این نمای را تشکیل میدهند. در تصویر دوربین مادون قرمز نزدیک (NIRCam)، کوتوله سفید در سمت چپ پایین ستاره درخشان و مرکزی ظاهر میشود که تا حدی توسط یک سنبله پراش پنهان شده است. همان ستاره - اما درخشان تر، بزرگتر و قرمزتر - در تصویر ابزار مادون قرمز میانی (MIRI) ظاهر می شود. این ستاره کوتوله سفید در لایه های ضخیم غبار پوشانده شده است که آن را بزرگتر نشان می دهد. ستاره درخشانتر در هر دو تصویر هنوز لایههای خود را رد نکرده است. از نزدیک به دور کوتوله سفید تیرهتر میچرخد و به توزیع آنچه که به بیرون پرتاب میشود کمک میکند. در طول هزاران سال و قبل از اینکه به یک کوتوله سفید تبدیل شود، ستاره به طور دوره ای جرمی را به بیرون پرتاب می کرد - پوسته های قابل مشاهده مواد. گویی در حال تکرار، منقبض شد، گرم شد - و سپس، که قادر به بیرون راندن مواد بیشتر نبود، ضربان داشت. مواد ستاره ای به همه جهات فرستاده شد - مانند یک آب پاش چرخان - و مواد تشکیل دهنده این منظره نامتقارن را فراهم کرد. امروزه، کوتوله سفید در حال گرم کردن گاز در نواحی داخلی است که در سمت چپ آبی و در سمت راست قرمز به نظر میرسند. هر دو ستاره در حال روشن کردن مناطق بیرونی هستند که به ترتیب با رنگ های نارنجی و آبی نشان داده شده اند. تصاویر بسیار متفاوت به نظر می رسند زیرا NIRCam و MIRI طول موج های مختلف نور را جمع آوری می کنند. NIRCam نور مادون قرمز نزدیک را مشاهده می کند که به طول موج های مرئی که چشم ما تشخیص می دهد نزدیک تر است. MIRI دورتر به مادون قرمز می رود و طول موج های مادون قرمز وسط را می گیرد. ستاره دوم با وضوح بیشتری در تصویر MIRI ظاهر می شود، زیرا این ابزار می تواند گرد و غبار درخشان اطراف خود را ببیند. ستارگان - و لایههای نوری آنها - در تصویر NIRCam توجه بیشتری را به خود جلب میکنند، در حالی که در تصویر MIRI غبار، بهویژه غباری که روشن میشود، حرف اول را میزند. به ناحیه دایره ای در مرکز هر دو تصویر نگاه کنید. هر کدام شامل یک تسمه متزلزل و نامتقارن از مواد است. این جایی است که دو "کاسه" که سحابی را تشکیل می دهند به هم می رسند. (در این نما، سحابی در زاویه 40 درجه قرار دارد.) این کمربند در تصویر MIRI راحت تر قابل تشخیص است – به دنبال دایره زرد رنگ باشید – اما در تصویر NIRCam نیز قابل مشاهده است. نوری که از میان غبار نارنجی در تصویر NIRCam عبور می کند - که شبیه نورافکن است - در طول موج های مادون قرمز طولانی تر در تصویر MIRI ناپدید می شود. در نور مادون قرمز نزدیک، ستارگان سنبله های پراش برجسته تری دارند زیرا در این طول موج ها بسیار درخشان هستند. در نور مادون قرمز میانی، سنبلههای پراش نیز در اطراف ستارهها ظاهر میشوند، اما کمنورتر و کوچکتر هستند (برای مشاهده آنها زوم کنید). فیزیک دلیل تفاوت وضوح این تصاویر است. NIRCam تصویربرداری با وضوح بالا ارائه می دهد زیرا این طول موج های نور کوتاه تر هستند. MIRI تصاویری با وضوح متوسط ارائه می دهد زیرا طول موج های آن طولانی تر است - هر چه طول موج طولانی تر باشد، تصاویر درشت تر هستند. اما هر دو جزئیات فوقالعادهای را در مورد هر جسمی که مشاهده میکنند ارائه میکنند - مناظری که قبلاً هرگز دیده نشدهاند از کیهان. برای آرایه کامل از اولین تصاویر و طیف های وب، از جمله فایل های قابل دانلود، لطفاً به این آدرس مراجعه کنید: https://webbtelescope.org/news/first-images NIRCam توسط تیمی در دانشگاه آریزونا و مرکز فناوری پیشرفته لاکهید مارتین ساخته شده است. MIRI توسط ESA و NASA با ابزار طراحی و ساخته شده توسط کنسرسیومی از مؤسسات اروپایی با بودجه ملی (کنسرسیوم اروپایی MIRI) با مشارکت JPL و دانشگاه آریزونا انجام شد.](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/29/Southern_Ring_Nebula_%28NIRCam_Image%29.png/220px-Southern_Ring_Nebula_%28NIRCam_Image%29.png)
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "NGC 3132". سیمباد. Centre de données astronomiques de Strasbourg.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ "Fast Facts – Planetary Nebula NGC 3132". Hubble Heritage Project. Space Telescope Science Institute. Retrieved 2007-10-06.
- ↑ "Results for NGC 3132". NGC/IC Project Database. Archived from the original on 2012-05-20. Retrieved 2011-01-09.