اولیویا دی هاویلند
اولیویا مری دی هاویلند (به انگلیسی: Olivia Mary de Havilland) (زادهٔ ۱ ژوئیهٔ ۱۹۱۶ – درگذشته ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰)[۱] هنرپیشه بریتانیایی-آمریکایی برنده جایزه اسکار بود. او از والدینی انگلیسی در توکیو زاده شد. دی هاویلند و خواهر کوچکترش جون فونتین در سال ۱۹۱۹ به کالیفرنیا کوچ کردند. او در نقش «ملانی همیلتون» در فیلم بر باد رفته (۱۹۳۹) و نقش مقابل ارول فلین در ماجراهای رابین‌هود (۱۹۳۸)، شهر داج (۱۹۳۹)، و ردپای سانتا فه (۱۹۴۰) حضور داشت.[۲]
| اولیویا دی هاویلند | |
|---|---|
 پرتره استودیوی تبلیغاتی در سال ۱۹۴۵ | |
| نام اصلی | اولیویا مری دی هاویلند |
| زمینه فعالیت | سینما و تلویزیون |
| تولد | ۱ ژوئیهٔ ۱۹۱۶ توکیو، امپراتوری ژاپن |
| والدین |
|
| مرگ | ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰ (۱۰۴ سال) پاریس، فرانسه |
| محل زندگی | ساکن پاریس از سال ۱۹۶۰ (میلادی) |
| ملیت | ایالات متحده آمریکا بریتانیا فرانسه |
| نام(های) دیگر |
لیوی (به انگلیسی: Livvie) |
| پیشه | هنرپیشه |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۳۴ تا ۲۰۰۹ |
| همسر(ها) |
|
| فرزندان | ۲ |
| صفحه در وبگاه IMDb | |
| امضا | 
|
اولیویا دی هاویلند یکی از آخرین بازماندگان سینمای کلاسیک هالیوود و پیرترین بازیگر در قید حیات برنده جایزه اسکار بود. وی همچنین آخرین بازیگر بازمانده از بین هنرپیشگان اصلی فیلم کلاسیک بر باد رفته بود.
دی هاویلند و خواهرش فونتین تنها دو خویشاوندی بودند که برنده جایزه اسکار نقش اول شده بودند. وی همچنین جایزه هیئت ملی بازبینی فیلم، جایزه حلقه منتقدان فیلم نیویورک، روبان نقره‌ای اتحادیه ملی روزنامه‌نگاران سینمایی ایتالیا و جایزه ولپی جشنواره فیلم بخاطر ایفای نقش در فیلم گودال مار (۱۹۴۸) دریافت نمود. جایزه گلدن گلوب بخاطر ایفای نقش در وارثه (۱۹۵۰) و آناستازیا (۱۹۸۷) به وی اعطا شد. او بخاطر فعالیت‌هایش در سینما، به دریافت یک ستاره در پیاده‌رو شهرت هالیوود، مفتخر شده بود.
آغاز زندگی و خانوادهویرایش
اولیویا دی هاویلند در ۱ ژوئیه ۱۹۱۶ از والدینی بریتانیایی در توکیو، ژاپن به دنیا آمد. پدر وی، والتر دی هاویلند در دانشگاه کمبریج تحصیل کرده بود و به عنوان استاد زبان انگلیسی در کالج الیزابت در گروزنی تدریس می‌کرد. مادرش لیلیان فونتین در آکادمی سلطنتی هنرهای دراماتیک لندن تحصیل کرده بود و هنرپیشه تئاتر بود که بعدها حرفهٔ خود را رها نمود. والدین اولیویا در سال ۱۹۱۴ ازدواج کردند. اما این ازدواج به واسطه خیانت‌های پدرش پایان خوشی نداشت. خواهر کوچکتر اولیویا به نام جون فونتین در ۲۲ اکتبر ۱۹۱۷ به دنیا آمد.
مادر اولیویا به دخترانش هنر یاد می‌داد، برای فرزندانش شکسپیر می‌خواند و به آن‌ها موسیقی و سخنرانی آموزش می‌داد. در آوریل ۱۹۲۵ پس از اینکه طلاق والتر و لیلیان قطعی شد، لیلیان با فردی با یک صاحب فروشگاه نام جرج ام. فونتین ازدواج کرد.
زندگی حرفه‌ایویرایش
نخستین تجربه بازیگری تئاتر اولیویا دی هاویلند در سال ۱۹۳۳ بود. او در سال ۱۹۳۴ در نمایش رؤیای شب نیمه تابستان به کارگردانی ماکس راینر بازی کرد. در سال ۱۹۳۵ دی هاویلند نخستین حضور خود در سینما را با بازی در فیلم همان نمایشنامه رؤیای شب نیمه تابستان ساخته ماکس راینر تجربه کرد[۲] که در اکتبر ۱۹۳۵ به نمایش درآمد.
به دنبال این فیلم استودیوی برادران وارنر قراردادی هفت ساله با او بست. اما یکی از اولین زنان تاریخ سینمای آمریکا بود که در برابر رفتار برده‌وار استودیو با بازیگران سرخم نکرد. این اختلاف به دعوای حقوق طولانی با استودیو کشید و باعث شد که او، دو سال از بهترین سال‌های اوج بازیگری را از دست بدهد. هاویلند در نهایت برندهٔ این دادگاه شد.[۲]
اولیویا دی هاویلند با فیلم کاپیتان بلاد به یک ستاره تبدیل شد.[۲]
زندگی شخصیویرایش
اولیویا دی هاویلند دو بار ازدواج نمود. در ۲۴ ژانویه ۱۹۴۶ با مارکوس گودریچ کهنه سرباز نیروی دریایی، نویسنده و فیلم‌نامه‌نویس ازدواج کرد. آن‌ها در ۱ دسامبر ۱۹۴۹ صاحب یک فرزند پسر به نام «بنجامین» شدند. این زوج در سال ۱۹۵۲ از همدیگر جدا شدند. فرزندشان نیز در ۱ اکتبر ۱۹۹۱ در سن ۴۱ سالگی در اثر لنفوم هاجکین درگذشت.
اولیویا دی هاویلند در ۲ آوریل ۱۹۵۵ با «پیر گالانته»، روزنامه‌نگار و ویراستار هفته‌نامه خبری پاری مچ ازدواج کرد. آن‌ها در روز ۱۸ ژوئیه ۱۹۵۶ صاحب یک فرزند دختر بنام «ژیزل» شدند.
بر پایه کتاب خاطراتش، از اواخر دهه ۱۹۵۰ (میلادی) در پاریس زندگی می‌کرد.[۲]
اواخر زندگی و مرگویرایش
اولیویا دی هاویلند در اواخر عمر به ندرت در اماکن عمومی ظاهر می‌شد.
وی در ۲۶ ژوئیه ۲۰۲۰ بر اثر کهولت سن در ۱۰۴ سالگی و در خواب درگذشت.[۲]
افتخارات و جوایزویرایش
- برنده دو جایزه اسکار در بخش بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم‌های هر کس سوی خودش (۱۹۴۶) و وارثه (۱۹۴۹) بود.[۲]
- برنده بهترین بازیگر نقش اول زن گلدن گلوب - وارثه ۱۹۴۹
- در ۱۷ نوامبر ۲۰۰۸، در سن ۹۲ سالگی، مدال ملی هنر را دریافت کرد.
- در ۹ سپتامبر ۲۰۱۰ نشان شوالیه لژیون دونور توسط نیکولا سارکوزی به وی داده شد.
نگارخانهویرایش
ماجراهای رابین‌هود
در نقش ملانی در فیلم بر باد رفته
فیلم‌شناسیویرایش
فیلمویرایش
فیلم کوتاهویرایش
| سال | عنوان | نقش | کارگردان | Leading man | استودیو | توضیحات | منبع |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ۱۹۳۵ | A Dream Comes True | خودش (در عنوان بندی نیامده) | — | — | برادران وارنر | About the making of A Midsummer Night's Dream | [۵۶] |
| ۱۹۳۶ | The Making of a Great Motion Picture | خودش (در عنوان بندی نیامده) | — | — | برادران وارنر | About the making of Anthony Adverse | [۵۶] |
| ۱۹۳۷ | A Day at Santa Anita | خودش (در عنوان بندی نیامده) | Bobby Connolly | — | برادران وارنر | Stars attended a horse race at the famed racetrack | [۵۶] |
| ۱۹۳۷ | Screen Snapshots Series 16, No. 10 | خودش | Ralph Staub | — | کلمبیا پیکچرز | Stars and their pets attend a swim meet | |
| ۱۹۴۰ | Cavalcade of the Academy Awards | خودش | — | — | برادران وارنر | Highlights of acceptance speeches for films released in 1939 | |
| ۱۹۴۲ | Breakdowns of 1942 | خودش (در عنوان بندی نیامده) | — | — | برادران وارنر | Annual dinner for the staff at Warner Bros. | |
| ۱۹۴۳ | Show Business at War | خودش | Louis de Rochemont | — | استودیو قرن بیستم | Newsreel about progress of the Hollywood war effort |
کار تلویزیونیویرایش
| سال | عنوان | نقش | کارگردان | Leading man | شبکه پخش | توضیحات | منبع |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ۱۹۶۶ | ABC Stage 67 | اِلی تامپسون | سام پکینپا | جیسون روباردز | شرکت پخش رسانه‌ای آمریکا | قسمت: "Noon Wine" | [۵۷] |
| ۱۹۷۲ | The Screaming Woman | لارا وِینات | جک اسمایت | اد نلسون | شرکت پخش رسانه‌ای آمریکا | فیلم | [۵۶] |
| ۱۹۷۹ | ریشه‌ها: نسل‌های بعدی | خانم وارنر | جان ارمن Charles S. Dubin |
جیمز ارل جونز | شرکت پخش رسانه‌ای آمریکا | مینی‌سریال (۲ قسمت) | [۵۶] |
| ۱۹۸۱ | The Love Boat | خاله هیلی | Ray Austin | گوین مکلئود | شرکت پخش رسانه‌ای آمریکا | قسمت: "Aunt Hilly" | |
| ۱۹۸۲ | Murder Is Easy | هُنُریا واینفلیت | Claude Whatham | بیل بیکسبی | سی‌بی‌اس | فیلم | [۵۶] |
| ۱۹۸۲ | The Royal Romance of Charles and Diana | الیزابت، شهبانوی مادر | Peter Levin | کریستوفر بِینز | سی‌بی‌اس | فیلم | [۵۶] |
| ۱۹۸۶ | North and South: Book II | خانم نیِل | کوین کانر | پاتریک سوویزی | شرکت پخش رسانه‌ای آمریکا | مینی‌سریال (۶ قسمت) | [۵۶] |
| ۱۹۸۶ | Anastasia: The Mystery of Anna | ماریا فیودوروونا | ماروین جی. چامسکی | رکس هریسون | ان‌بی‌سی | [۵۶] | |
| ۱۹۸۸ | The Woman He Loved | خاله بِسی ماری‌مَن | چارلز جروت | آنتونی اندروز | سی‌بی‌اس | فیلم (آخرین فیلم) | [۵۶] |
پانویسویرایش
- ↑ Staskiewicz, Keith (July 26, 2020). "'Gone With the Wind' star Olivia de Havilland dies at 104". Entertainment Weekly. Retrieved July 26, 2020.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ «زیبا و معصومانه؛ درگذشت اُلیویا دی‌هاویلند در ۱۰۴ سالگی». بی‌بی‌سی فارسی. ۵ مرداد ۱۳۹۹.
- ↑ Thomas 1983, p. 59.
- ↑ Thomas 1983, p. 63.
- ↑ Brown 1995, p. 125.
- ↑ Thomas 1983, p. 53.
- ↑ Thomas 1983, p. 67.
- ↑ Thomas 1983, p. 75.
- ↑ Thomas 1983, p. 81.
- ↑ Thomas 1983, p. 89.
- ↑ Thomas 1983, p. 99.
- ↑ Thomas 1983, p. 93.
- ↑ Thomas 1983, p. 103.
- ↑ Thomas 1983, p. 109.
- ↑ Thomas 1983, p. 117.
- ↑ Thomas 1983, p. 121.
- ↑ Thomas 1983, p. 127.
- ↑ Thomas 1983, p. 131.
- ↑ Thomas 1983, p. 147.
- ↑ Thomas 1983, p. 153.
- ↑ ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ ۲۱٫۲ ۲۱٫۳ ۲۱٫۴ ۲۱٫۵ "Olivia de Havilland: Milestones". Turner Classic Movies. Retrieved January 23, 2016.
- ↑ Thomas 1983, p. 137.
- ↑ Thomas 1983, p. 157.
- ↑ Thomas 1983, p. 161.
- ↑ Thomas 1983, p. 167.
- ↑ Thomas 1983, p. 173.
- ↑ Thomas 1983, p. 181.
- ↑ Thomas 1983, p. 189.
- ↑ Thomas 1983, p. 193.
- ↑ Thomas 1983, p. 197.
- ↑ Thomas 1983, p. 199.
- ↑ Thomas 1983, p. 202.
- ↑ Thomas 1983, p. 209.
- ↑ Thomas 1983, p. 206.
- ↑ Thomas 1983, p. 204.
- ↑ Thomas 1983, p. 212.
- ↑ ۳۷٫۰ ۳۷٫۱ ۳۷٫۲ ۳۷٫۳ "Olivia de Havilland: Awards". AllMovie. Retrieved January 23, 2016.
- ↑ Thomas 1983, p. 214.
- ↑ ۳۹٫۰ ۳۹٫۱ ۳۹٫۲ "Olivia de Havilland". Golden Globes. Retrieved April 23, 2016.
- ↑ Thomas 1983, p. 219.
- ↑ Thomas 1983, p. 222.
- ↑ Thomas 1983, p. 225.
- ↑ Thomas 1983, p. 227.
- ↑ Thomas 1983, p. 229.
- ↑ Thomas 1983, p. 231.
- ↑ Thomas 1983, p. 233.
- ↑ Thomas 1983, p. 235.
- ↑ Thomas 1983, p. 237.
- ↑ Thomas 1983, p. 239.
- ↑ Thomas 1983, p. 242.
- ↑ Thomas 1983, p. 245.
- ↑ Thomas 1983, p. 247.
- ↑ Thomas 1983, p. 253.
- ↑ Thomas 1983, p. 250.
- ↑ "Documentary Screening: 'I Remember Better When I Paint'". New York Daily News. October 28, 2009. Archived from the original on October 7, 2011. Retrieved January 21, 2016.
- ↑ ۵۶٫۰ ۵۶٫۱ ۵۶٫۲ ۵۶٫۳ ۵۶٫۴ ۵۶٫۵ ۵۶٫۶ ۵۶٫۷ ۵۶٫۸ ۵۶٫۹ "Olivia de Havilland: Filmography". Turner Classic Movies. Retrieved January 22, 2016.
- ↑ "Olivia de Havilland". British Film Institute. Archived from the original on July 15, 2012. Retrieved January 23, 2016.
منابعویرایش
- فارسی
- «اولیویا دی هاویلند، ستاره‌ای درخشان و بی غروب». ۲۹ آذر ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ ژوئن ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۸ مرداد ۱۳۹۹.
- «غروب اولیویا دی هاویلند؛ ستاره درخشان عصر طلایی هالیوود». دویچه وله فارسی. ۶ مرداد ۱۳۹۹. دریافت‌شده در ۱۸ مرداد ۱۳۹۹.
- «وداع با آخرین بازمانده/ اولیویا دی هاویلند درگذشت». سینماسینما. ۵ مرداد ۱۳۹۹. دریافت‌شده در ۱۸ مرداد ۱۳۹۹.
- ««اولیویا دی هاویلند» آخرین بازمانده از سینمای کلاسیک آمریکا از دنیا رفت+عکس». شفقفنا. ۶ اسد ۱۳۹۹.
- «قدیمی‌ترین ستاره زنِِ هالیوود درگذشت». خبرآنلاین. ۵ مرداد ۱۳۹۹.
- «اولیویا دی هاویلند هنرپیشۀ سینمای هالیوود دیروز یکشنبه به عمر ۱۰۴ سالگی در پاریس درگذشت». ۶ اسد ۱۳۹۹.
- «اولیویا دی هاویلند، از آخرین بازمانده های «بر باد رفته» ۱۰۲ ساله شد». سلام سینما. ۲۰۱۸.
- «اولیویا دی هاویلند بازیگر هالیوود درگذشت». سلام نو. ۵ مرداد ۱۳۹۹.
- «ادای احترام آکادمی اسکار به ستاره ۱۰۴ ساله سینما». اعتمادآنلاین. ۶ مرداد ۱۳۹۹.
- «تنها بازیگر بازمانده از فیلم «برباد رفته» درگذشت». دنیای اقتصاد. ۵ مرداد ۱۳۹۹.
- «خداحافظ ملانی/ اولیویا دی هاویلند آخرین بازمانده نسل طلایی سینما درگذشت». 31nama. ۶ مرداد ۱۳۹۹.
- «آنکه با باد همسو نشد». همشهری آنلاین. ۷ مرداد ۱۳۹۹.
- «ادای احترام آکادمی اسکار به ستاره ۱۰۴ ساله سینما». ایسنا. ۶ مرداد ۱۳۹۹.
- «ستاره فیلم «بربادرفته» در ۱۰۴ سالگی درگذشت». بخش فارسی یورونیوز. ۵ مرداد ۱۳۹۹. دریافت‌شده در ۲۰ مرداد ۱۳۹۹.
- انگلیسی
- Thomas, Tony (1983). The Films of Olivia de Havilland. New York: Citadel Press. ISBN 978-0-8065-0988-4.
- «Olivia de Havilland, star of Hollywood's Golden Age, turns 104». Foxnews.
- «Olivia de Havilland, star of 'Gone With the Wind,' dies at 104». CNN.
- «Olivia de Havilland, Sophisticated Star of Hollywood's Golden Age, Dies at 104». HollywoodReporter.
- «Olivia de Havilland 101: Everything you need to know as the movie legend celebrates her 101st birthday». latimes.
- «Olivia de Havilland's Birthday: Gone With the Wind ... - Variety». Variety.
- «Olivia de Havilland». THE Guardian.
- «Olivia de Havilland dies at 104: Her life in pictures». usatoday.
- «Olivia de Havilland, a Star of 'Gone With the Wind,' Dies at 104». nytimes.
- https://www.britannica.com/biography/Olivia-de-Havilland
پیوند به بیرونویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ اولیویا دی هاویلند موجود است. |
