چاپ فلزی
این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمی‌کند. |
چاپ فلزی، چاپ تیزابی یا اِچینگ (به انگلیسی: Etching) (سیاه‌قلم تیزابی و چاپ‌نقش تیزابی هم نامیده شده‌است) نوعی روش حکاکی است که در آن خطوط و بافت‌ها توسط اسید یا ثابت کننده از روی قسمتی از صفحه‌ای فلزی (معمولاً مس) که در برابر اسید محافظی ندارد پاک میشود.
به عنوان یک روش چاپ، همراه با حکاکی، مهم‌ترین تکنیک برای چاپ‌های اصلی قدیمی است و امروزه به‌طور گسترده مورد استفاده قرار میگیرد. در تعدادی از انواع مدرن مانند چاپ فلزی میکروساخت و فرز فتوشیمیایی، این یک تکنیک حیاتی در بسیاری از فن‌آوری‌های مدرن از جمله بردهای مدار است.
تصویر ایجاد شده دارای همان کیفیت دیداری به لحاظ کاربرد خط است که در طراحی با مداد یا قلم فلزی مشاهده میشود. چاپ‌های تیزابی آغازین در اوایل سدهٔ ۱۶ میلادی دیده شده‌است ولی اصول اولیه این فن پیشتر برای تزئین خودها و زره‌ها استفاده می‌شده‌است. بزرگ‌ترین تیزاب‌کار تاریخ هنر، رامبرانت می‌باشد. در سدهٔ بیستم میلادی از این فن بیشتر برای تصویرسازی کتاب استفاده می‌شده‌است.
در حکاکی خالص سنتی، یک صفحه فلزی (معمولاً از مس، روی یا فولاد) با یک زمین مومی مقاوم در برابر اسید پوشانده میشود.[۱]
سپس هنرمند با سوزن حکاکی نوک‌دار زمین را در جایی که هنرمند می‌خواهد می‌خراشد. یک خط در قطعه تمام شده ظاهر میشود و فلز لخت را آشکار میکند. échoppe، ابزاری با یک بخش بیضی شکل مایل، همچنین برای خطوط «برجسته» استفاده میشود. سپس صفحه را در حمام اسیدی فرو می‌برند، که به عنوانmordant (به فرانسوی به معنی «گزنده») یا تیزاب شناخته میشود، یا تحت تأثیر اسید قرار میگیرد. اسید بسته به قدرت خود و زمان، تا عمقی فلز را می‌گزد (که تحت یک واکنش ردوکس قرار میگیرد) و نقش (همان‌طور که در موم حک شده‌است) روی صفحه فلزی باقی میماند. سپس زمینه باقی مانده از صفحه پاک میشود. برای استفاده‌های اولیه و مجدد، سراسر صفحه با هر جوهر غیر خورنده انتخابی مرکب زده میشود و جوهر سطح تخلیه و پاک میشود و جوهر در فرمهای حک شده باقی میماند.
سپس صفحه را با یک ورق کاغذ (اغلب برای نرم شدن آن مرطوب میکنند) در یک ماشین چاپ پرفشار قرار میدهند. کاغذ جوهر را از خطوط حکاکی شده میگیرد و چاپ میکند. این روند را می‌توان چندین بار تکرار کرد. معمولاً چند صد قالب (نسخه) را می‌توان قبل از اینکه صفحه نشانه زیادی از سایش نشان دهد چاپ کرد. کار روی صفحه را می‌توان با واکس مجدد و حکاکی بیشتر به آن اضافه یا تعمیر کرد. این قبیل حکاکی (صفحه) ممکن است در بیش از یک حالت استفاده شده باشد.[۲]
.jpg)
چاپ فلزی اغلب با تکنیک‌های دیگر مانند حکاکی (مانند رامبراند) یا آکواتینت (مانند فرانسیسکو گویا) ترکیب شده‌است.
انواع صفحات فلزیویرایش
مس یک فلز سنتی است و هنوز هم برای حکاکی ترجیح داده میشود، زیرا به‌طور یکنواخت دچار خوردگی میشود، بافت را به خوبی حفظ میکند و هنگام پاک کردن رنگ جوهر را مخدوش نمی‌کند. روی ارزان‌تر از مس است، بنابراین برای مبتدیان ترجیح داده میشود، اما به تمیزی مس خورده نمیشود و برخی رنگ‌های جوهر را تغییر میدهد. محبوبیت استیل به عنوان یک بستر حکاکی در حال افزایش است. افزایش قیمت مس و روی، استیل را به جایگزین قابل قبولی سوق داده‌است. کیفیت خط استیل نسبت به مس کمتر است، اما از روی بهتر است. فولاد دارای آکواتین طبیعی و غنی است.
نوع فلز مورد استفاده برای صفحه بر تعداد چاپ‌هایی که صفحه تولید میکند تأثیر میگذارد. فشار محکم دستگاه چاپ با هر بار عبور به آرامی جزئیات ریز تصویر را از بین میبرد. به عنوان مثال، با مس نسبتاً نرم، جزئیات حکاکی بسیار سریع شروع به سایش میکنند، برخی از صفحات مسی تنها پس از ده چاپ، سایش شدید را نشان میدهند. از سوی دیگر، استیل بسیار بادوام است. این فرسودگی تصویر در طول زمان یکی از دلایلی است که باعث میشود چاپ‌های چاپ فلزی در اوایل سری شماره گذاری شده ارزش بیشتری پیدا کنند؛ بنابراین یک هنرمند هنگام انتخاب فلز، تعداد کل چاپ‌هایی را که می‌خواهد تولید کند در نظر میگیرد.
مصارف صنعتیویرایش
چاپ فلزی همچنین در ساخت بردهای مدار چاپی و دستگاه‌های نیمه هادی و در تهیه نمونه‌های فلزی برای مشاهده میکروسکوپی استفاده میشود.
قبل از سال ۱۱۰۰ میلادی، فرهنگ هوهوکام در دنیای جدید به‌طور مستقل از تکنیک حکاکی اسید در طرح‌های بدنه استفاده میشد. پوسته‌ها در زمین ساییده و سپس در اسیدی که احتمالاً از آب تخمیر شده کاکتوس ساخته میشد غرق میگشتند.[۳]
چاپویرایش
چاپ صفحه با پوشاندن سطح با جوهر چاپ انجام میشود، سپس با پارچه تارلاتان یا کاغذ روزنامه روی سطح مالیده و جوهر را در نواحی و خطوط خشن باقی میماند. کاغذ مرطوب روی صفحه قرار داده میشود و هر دو از طریق یک دستگاه چاپ اجرا می‌شوند. فشار کاغذ را مجبور به تماس با جوهر میکند و تصویر را منتقل میکند.
متأسفانه، فشار، ماهرانه تصویر را در صفحه تنزل میدهد، مناطق زبر را صاف میکند و خطوط را می‌بندد. یک صفحه مسی حداکثر برای چند صد چاپ از یک تصویر حکاکی شده خوب است که شدت حک شده تصویر قبل از تخریب توسط هنرمند بیش از حد بزرگ در نظر گرفته شود. در آن مرحله، هنرمند می‌تواند به‌صورت دستی صفحه را با حکاکی مجدد آن بازیابی کند، اساساً زمینه را دوباره روی آن قرار داده و خطوط خود را دوباره دنبال کند. به‌طور متناوب، صفحات را می‌توان قبل از چاپ با فلز سخت‌تر برای حفظ سطح، آبکاری کرد. روی نیز مورد استفاده قرار میگیرد، زیرا به عنوان یک فلز نرم تر، زمان حکاکی کوتاه‌تر است. با این حال، این نرمی همچنین منجر به تخریب سریعتر تصویر در پرس میشود.
جستارهای وابستهویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ چاپ فلزی موجود است. |
منابعویرایش
- ↑ «32079a, 1870-05-23, An artist's studio [= STEPHANOFF (James)], [BOEHM]». Art Sales Catalogues Online. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۲-۰۹.
- ↑ "Basic techniques of fine art printmaking: relief, intaglio, screen printing, lithography". Choice Reviews Online. 28 (07): 28–4215-28-4215. 1991-03-01. doi:10.5860/choice.28-4215. ISSN 0009-4978.
- ↑ Gadol, Joan Kelly (1972). "J. H. Elliott. The Old World and The New. 1492-1630. Cambridge Studies in Early Modern History. Cambridge: Cambridge University Press, 1970. 1 pl. x+118 pp. $5.95; $1.95 (pap.). - The Renaissance. Maker of Modern Man. (National Geographic Book Service, Story of Man Library.) Washington, D.C. : National Geographic Society, 1970. 450 pp. $12.55". Renaissance Quarterly. 25 (4): 470–473. doi:10.2307/2859134. ISSN 0034-4338.
{{cite journal}}: line feed character in|title=at position 180 (help)