ایشوم (Išum؛ احتمالا مذکر صورت اکدی išātum، «آتش»[۱]) یکی از خدایان بین‌النهرینی با منشا اکدی بود.

ایشوم
نکهبان شب الهی
نماداحتمالا یک مشعل
اطلاعات شخصی
والدین
شریک زندگینینموگ
فرزنداناحتمالا شوبولا
همتایان
همتای سومریهندورساگا

شخصیت ویرایش

ایشوم به عنوان «خدای آتشی مهربان» شناخته شده است.[۲]

به نظر اندرو جرج نام او صورت مذکر išātum بوده است.[۱]

پرستش ویرایش

قدیمی‌ترین شواهد برای پرستش ایشوم، نامهای تئوفوری است که در منابع دوره آغازین دودمانی آمده‌اند.[۳] این نامها در منابع دوره سلسله سوم اور رایج هستند[۴] و در دوره‌های متاخر تاریخ بین‌النهرین نیز محبوب باقی ماندند.[۵]

ارتباط با سایر خدایان ویرایش

به گفته جوآن گودنیک وستنهولز، مادر ایشوم سوداگ نام داشت[۲] که یکی از نامهای همسر شمش (آیا) بود.[۶]

پدر ایشوم شمش بود.[۷]

اساطیر ویرایش

ارا و ایشوم ویرایش

ایشوم یکی از شخصیت‌های اصلی قطعه هنری ارا و ایشوم است[۸] که همچنین به نام حماسه ارا شناخته می‌شود.[۹] در حالی که خدای نام‌بخش دیگر ارا نامیده می‌شود اما در متن‌های ادبی، این نام جایگزینی برای نام نرگال بود.[۹]

سایر اساطیر ویرایش

در قطعه‌ای از یک شعر به بابلی باستان، ایشتار شرایط تولد ایشوم را برای انلیل شرح می‌دهد.[۱۰]

پانویس ویرایش

منابع ویرایش