انلیل
اِنلیل یکی از ایزدان میان‌رودان است. او ایزد فراخی، باد و نفس بود. وی پسر آنو خدای بزرگ سومریاست. در اسطوره ها وی را خدای سرزمین‌ها نیز دانسته‌اند. 'انلیل' به معنی «ایزد باد» است. نام این خدا در گل‌نوشته‌های سومِری، اَکِدی، هیتی، کنعانی و دیگر متون میان‌رودان آمده‌است.
| انلیل | |
|---|---|
| خدای سومری | |
 مهر استوانه ای ایرانی که بین سال‌های ۵۵۰ تا ۳۳۰ ساخته شده و نماد انلیل بر وری آن حک شده است. | |
| پدر | آنو |
| مادر | کی |
منابعویرایش
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Enlil». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ مارچ ۲۰۱۹.