بازو

بازو به بخشی از اندام فوقانی گفته می‌شود که میان شانه و آرنج قرار گرفته‌است. استخوان آن هومروس(استخوان بازو) است که با کتف مفصل شده و مفصل شانه را می‌سازد. عضلات مختلفی در ناحیه بازو قرار دارند که امکان حرکات مختلف را به آن می‌دهند. مهمترین این عضلات عضله دوسر بازویی و عضله سه سر بازویی است

بازو
بازوی انسان
برش مقطعی از میان بازو
جزئیات
شناسه‌ها
لاتین	brachium

بافت نرم بازو

ناحیه بازو توسط تیغه‌های بین عضلانی داخلی و خارجی (از جنس فاسیای عمقی) به دو ناحیه قدامی و خلفی تقسیم می‌شود. حس پوست ناحیه قدامی بازو از اعصاب جلدی بازوئی داخلی (از طناب داخلی) و جلدی بازوئی خارجی فوقانی (از عصب آکزیلاری) و جلدی بازوئی خارجی تحتانی (از عصب رادیال) و حس پوست ناحیه خلفی میانی بازو از عصب جلدی بازوئی خلفی (از عصب رادیال) تأمین می‌شود ناحیه قدامی بازو شامل سه عضله دو سر بازوئی، بازوئی و غرابی بازوئی و ناحیه خلفی ساعد شامل عضله سه سر بازوئی است.

استخوان بازو درازترین استخوان اندام فوقانی است که در بالا با استخوان کتف و در پائین با استخوان‌های ساعد مفصل می‌شود، دارای دو انتهای فوقانی و تحتانی و یک تنه است؛ انتهای فوقانی آن شامل قسمت‌های زیر است:

1. سر: کمتر از ثلث یک کره است که با گودی کاسه‌ای کتف در تشکیل مفصل شانه شرکت می‌کند.
2. گردن تشریحی: به‌صورت شیاری است که دور تا دور سر را احاطه کرده‌است.
3. گردن جراحی: قسمتی از استخوان است که سر را به تنه اتصال می‌دهد و با عصب زیربغلی مجاورت دارد.
4. برجستگی (tubrosity) بزرگ: محل اتصال انتهای ماهیچه‌های بالاخاری، زیرخاری و گرد کوچک است.
5. برجستگی کوچک: پیوندگاه انتهای ماهیچه زیرکتفی است.

این دو برجستگی محل اتصال عضلات هستند، بین آنها ناودان (groove) بین دو برجستگی قرار دارد که از درون آن زردپی سر دراز ماهیچه دوسر بازویی عبور می‌کند. انتهای تحتانی استخوان از یک قسمت مرکزی به نام لقمه (کندیل) و دو قسمت طرفی به نام‌های رولقمه (اپی‌کوندیل) داخلی و رولقمه خارجی تشکیل شده‌است، رولقمه‌ها محل اتصال عضلات سطحی ساعد هستند. لقمه دارای یک قسمت خارجی به نام سرک (کاپیتولوم) و یک قسمت داخلی به نام قرقره (تروکله) می‌باشد؛ سرک با استخوان زند زبرین و قرقره با استخوان زند زیرین مفصل می‌شود.

تنه استخوان دارای سه سطح داخلی، خارجی و خلفی و سه کناره قدامی، داخلی و خارجی است سطح خارجی در قسمت میانی دارای یک زبری برای پیوند یافتن ماهیچه دالی (دلتوئید) است. در عقب توبروزیته دالی در سطح خلفی ناودان کم‌عمقی قرار دارد که از آن عصب رادیال عبور می‌کند. این ناودان در سطح خلفی واقع است.

رگ‌های ناحیه بازو

سرخرگ اصلی این ناحیه سرخرگ بازویی است که ادامه شریان آکزیلاری است این شریان از کنار تحتانی عضله گرد بزرگ شروع می‌شود، بزرگترین شاخه جانبی شریان بازوئی به نام شریان عمقی بازوئی (به انگلیسی: A brachial profunda) می‌باشد که در تغذیه خونی کمپارتمان خلفی بازو شرکت دارد. از شاخه‌های دیگر شریان بازوئی شاخه‌های موسکولار برای عضلات قدامی بازوئی، کل لترال اولنار فوقانی و کل لترال اولنار تحتانی است. شریان براکیال در حفره کوپیتال و در مجاور گردن استخوان رادیوس به دو شاخه انتهائی رادیال و اولنار تقسیم می‌شود. وریدهای براکیال دو ورید کوچک در طرفین شریان بازوئی هستند که به ورید بازیلیک می‌ریزند؛ از ادامه ورید بازیلیک ورید آکزیلاری شکل می‌گیرد.

اعصاب ناحیه بازو

ناحیه قدامی بازو از عصب موسکولوکوتانئوس و ناحیه خلفی بازو از عصب رادیال عصب می‌گیرد. عصب موسکولوکوتانئوس از طناب خارجی شبکه بازوئی منشأ گرفته، پس از سوراخ کردن عضله کوراکوبراکیالیس در زیر عضله دو سر بازوئی و از روی عضله براکیالیس عبور نموده و فاسیای عمقی را در ناحیه خارجی مفصل آرنج سوراخ کرده و سطحی می‌شود، ادامه این عصب، عصب جلدی ساعدی خارجی می‌باشد که ناحیه خارجی ساعد را حس می‌دهد. عصب رادیال بزرگترین شاخه شبکه بازوئی و از طناب خلفی آن منشأ می‌گیرد. این عصب پس از عبور از ناودان رادیال سپتوم بین عضلانی خارجی را سوراخ کرده و به جلو آمده و در جلوی اپیکوندیل خارجی به دو شاخه سطح و عمقی تقسیم می‌شود.

جستارهای وابسته

• استخوان بازو

منابع

• بهرام الهی (۱۳۷۷)، «اول»، آناتومی اندام فوقانی، تحتانی، مفاصل (ویراست ۴)، تهران: جیحون، ص. ۱
• ویکی‌پدیای انگلیسی.
• درسنامه دستگاه اسکلتی-عضلانی. دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی. بازنگری چهارم. مهر ۱۳۸۹.