بازیابی گرانش و آزمایش اقلیم
بازیابی گرانش و آزمایش اقلیم (انگلیسی: Gravity Recovery and Climate Experiment) که به اختصار گریس (GRACE) نامیده می‌شود، پروژه مشترک ناسا و مرکز هوافضای آلمان بود که دو ماهواره آن از زمان پرتاب در مارس ۲۰۰۲ تا پایان مأموریت در اکتبر ۲۰۱۷ به اندازه‌گیری دقیق ناهنجاری گرانشی در میدان گرانش زمین می‌پرداختند.
 ماهواره‌های گریس | |
| فهرست نام‌ها | گریس-۱ و گریس-۲[۱][۲] تام و جری[۱][۲] ESSP-2A and ESSP-2B[۳] |
|---|---|
| گونه مأموریت | علوم گرانشی |
| اپراتور | ناسا / مرکز هوافضای آلمان |
| شناسهٔ کوسپار | 2002-012A و2002-012B |
| شماره ستکات | ۲۷۳۹۱ و ۷۳۹۲ |
| وبگاه | |
| مدت مأموریت | برنامه‌ریزی: ۵ سال نهایی: ۱۵ سال، ۷ ماه، ۹ روز |
| ویژگی‌های فضاپیما | |
| Bus | Flexbus[۳] |
| سازنده | آستریوم |
| جرم پرتاب | ۴۸۷ کیلوگرم (۱٬۰۷۴ پوند)هرکدام[۴] |
| ابعاد | ۱٫۹۴۲ × ۳٫۱۲۳ × ۰٫۷۲ متر (۶٫۴ × ۱۰٫۲ × ۲٫۴ فوت)[۴] |
| آغاز مأموریت | |
| تاریخ راه‌اندازی | ۱۷ مارس ۲۰۰۲، ۰۹:۲۱ UTC[۵] |
| موشک | Rokot-KM #2[۳] |
| سایت پرتاب | پایگاه فضایی پلستسک LC-133/3[۳] |
| پیمان‌کار | Eurockot |
| پایان مأموریت | |
| تاریخ واپاشی | گریس-۱: ۱۰ مارس ۲۰۱۸, ۰۶:۰۹ UTC[۶] ۴۵°۵۴′جنوبی ۲۰°۲۴′شرقی / ۴۵٫۹°جنوبی ۲۰٫۴°شرقی گریس-۲: ۲۴ دسامبر ۲۰۱۷, ۰۰:۱۶ UTC[۷] ۶۳°۵۴′شمالی ۱۶۰°۵۴′غربی / ۶۳٫۹°شمالی ۱۶۰٫۹°غربی |
| مشخصات مداری | |
| سامانه مرجع | مدار زمین‌مرکزی |
| رژیم مأموریت | مدار خورشیدآهنگ |
| نیم‌قطر بزرگ | ۶٬۸۷۳٫۵ کیلومتر (۴٬۲۷۱٫۰ مایل) |
| خروج از مرکز | ۰٫۰۰۱۸۲ |
| حضیض gee | ۴۸۳ کیلومتر (۳۰۰ مایل) |
| اوج gee | ۵۰۸ کیلومتر (۳۱۶ مایل) |
| انحراف مداری | ۸۹٫۰° |
| تناوب | ۹۴٫۵ دقیقه |
| مبدأ | ۱۷ مارس ۲۰۰۲، ۰۴:۲۱ ساعت هماهنگ جهانی[۵] |
گریس با اندازه‌گیری ناهنجاری‌های گرانش نشان داد که چه اجرامی پیرامون زمین پراکنده شده و تغییرات آنها در طول زمان چقدر است. داده‌های ماهواره‌های گریس ابزاری مهم در مطالعه اقیانوس‌ها، زمین‌شناسی و اقلیم‌شناسی به‌شمار می‌رود.
دو ماهواره گریس (گریس-۱ و گریس-۲) از پایگاه فضایی پلستسک در روسیه در ۱۷ مارس ۲۰۰۲ به فضا پرتاب شدند.
کاوش‌ها و کاربردهاویرایش
نقشه‌های ماهانه نمایش ناهنجاری گرانشی تهیه‌شده توسط گریس تا ۱۰۰۰ برابر دقیق‌تر از نقشه‌های پیشین بود و به‌طور قابل ملاحظه‌ای دقت تکنیک‌های مورد استفاده در اقیانوس‌نگاری، آب‌شناسی، یخچال‌شناسی، زمین‌شناسی و دیگر علومی که به مطالعه پدیده‌های تأثیرگذار بر اقلیم می‌پردازند را بهبود بخشید.
اندازه‌گیری‌های گریس از کاهش ضخامت یخسارها تا جریان آب در آبخوان‌ها و نمایش جریان ماگمای درون زمین به دانشمندان کمک کرد تا درک بهتری از این فرایندهای طبیعی داشته باشند.
منابعویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "GRACE 1". National Space Science Data Center. NASA. Retrieved 17 August 2016.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "GRACE 2". National Space Science Data Center. NASA. Retrieved 17 August 2016.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ "GRACE (ESSP 2)". Gunter's Space Page. Retrieved 10 December 2017.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ "GRACE Launch: Press Kit" (PDF). NASA. March 2002. Retrieved 11 December 2017.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ "Trajectory Details: GRACE 1". National Space Science Data Center. NASA. Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 10 December 2017.
- ↑ "Decay Data: GRACE-1". Space-Track. 10 March 2018. Archived from the original on 28 December 2020. Retrieved 11 March 2018.
- ↑ "Decay Data: GRACE-2". Space-Track. 24 December 2017. Retrieved 13 February 2018.[پیوند مرده]
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامend-of-science-missionوارد نشده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Gravity Recovery and Climate Experiment». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ مارس ۲۰۱۹.
پیوند به بیرونویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ بازیابی گرانش و آزمایش اقلیم موجود است. |
 | این یک مقالهٔ خرد فضاپیما یا ماهواره است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |