بهاءالدین ابشیهی
بهاءالدین إبشیهی (۱۳۸۹-۱۴۴۸) (نسب: ابوالفتح محمد بن احمد اِبشیهی) ادیب و شاعر عربی، فقیه و عالم قرآنی مصری بود.[۱][۲] بذله گویی و ناتوانی زبان بر آثارش چیره شد.[۳]
| اِبشیهی بهاءالدین ابوالفتح محمد مَحَلّی ابشیهی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۳۸۹/ ۷۹۰ ابشویه، نزدیکی فیوم، مصر |
| درگذشت | ۱۴۴۸/ ۸۵۲ ? |
| پیشه | ادیب، شاعر، عالِم مسلمان |
| آثار | المُستَطرف فی کل فنٍّ مُستَظرف، أطواق الأزهار علی صدور الأنهار، تذکرة العارفین و تبصرة المُستبصرین |
زندگی ویرایش
نسب کامل او «بهاء الدین ابوالفتح محمد بن احمدِ خطیب بن منصور بن احمد ابن عیسی مَحلّی اِبشیهی» ذکر شده‌است. در سال ۱۳۸۹/ ۷۹۰ در روستایی به‌نام اِبشویه در استان غربیه نزدیک فیوم به‌دنیا آمد. بیشتر زندگی‌اش در محله الکبری گذشت؛ در آنجا قرآن آموخت و کمی فقه و نحو درس خواند. بارها به قاهره رفت و نیز حج گذارد (۸۱۴ق/۱۴۱۲م). سپس مدتی در قاهره ماند و نزد جلال‌الدین بلقینی سماع حدیث داشت؛ گویا از برهان بقاعی نیز درس آموخته. هنگامی که پدرش درگذشت، او خطیبی را برگرفت. در این اثنا، به ادبیات نیز توجه داشت. بهاءالدین ابشیهی در سال ۱۴۴۸/ ۸۵۲ درگذشت.[۱]
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی. ج. سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۸۴۸. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ «شهاب الدین الأبشیهی» (به عربی). کتابخانهٔ شامله. دریافت‌شده در ۱۴/۸/۲۰۱۶. تاریخ وارد شده در
|بازبینی=را بررسی کنید (کمک) - ↑ بعلبکی، منیر (۱۹۸۰). «al-Ibsheehi». دانشنامه المورد (به عربی). ج. پنجم. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۶۸. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک)
 | این یک مقالهٔ خرد شاعر است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
