بای‌پِریدن (به انگلیسی: Biperiden) که در بین دیگران با نام تجاری آکینتون (به انگلیسی: Akineton) فروخته می‌شود، دارویی است که برای معالجه بیماری پارکینسون و اختلالات حرکتی ناشی از عوارض خارج هرمی برخی داروها به کار می‌رود.[۱] برای دیسکینزیای تأخیری توصیه نمی‌شود.[۲] از طریق دهان، تزریق داخل ورید یا تزریق ماهیچه‌ای مصرف می‌شود.[۱][۲] عوارض جانبی رایج شامل تاری دید، خشکی دهان، خواب آلودگی، یبوست و سردرگمی است.[۳] نباید در افرادی که انسداد روده یا گلوکوم دارند استفاده شود.[۳] هنوز مشخص نیست که آیا استفاده در بارداری یا شیردهی بی خطر است یا خیر.[۴] بای‌پِریدن در خانواده داروهای آنتی کولینرژیک است.[۳]

بی‌پریدن
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa699058
رده‌بندی داروهای
بارداری
روش مصرف داروOral, IM, IV
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی۳۳ ± 5% (oral)
پیوند پروتئینی۶۰٪
متابولیسمHepatic hydroxylation
نیمه‌عمر حذف18 to 24 hours
دفعRenal
شناسه‌ها
  • (1RS,2SR,4RS)-1-(bicyclo[2.2.1]hept-5-en-2-yl)-1-phenyl-3-(piperidin- 1-yl)propan-1-ol
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.007.441 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC21H29NO۱
جرم مولی311.461 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • OC(c1ccccc1)(CCN2CCCCC2)C4C3\C=C/C(C3)C4
  • InChI=1S/C21H29NO/c23-21(19-7-3-1-4-8-19,11-14-22-12-5-2-6-13-22)20-16-17-9-10-18(20)15-17/h1,3-4,7-10,17-18,20,23H,2,5-6,11-16H2 ✔Y
  • Key:YSXKPIUOCJLQIE-UHFFFAOYSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

رده درمانی: داروهای آنتی کولینرژیک

موارد مصرف

ویرایش

بای‌پِریدن به عنوان یک عامل (کنشگر) در درمان پارکینسون به کار می‌رود.[۵] و از نوع ضد کولینرژیک است.[۶]

بای‌پِریدن برای کاهش تعریق در افراد مصرف‌کننده متادون به کار می‌رود.

همچنین بیپریدین برای بهبود علائم پارکینسون و رفع عوارض خارج هرمی مربوط به داروهای ضدروان‌پریشی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

برای درمان هیپرتونی، کاهش عرق‌ریزی غیرطبیعی و ترشح زیاد بزاق،[۷][۸] بهبود اختلالات راه‌رفتن و به میزان کمتر در رعشه نیز می‌تواند مؤثر باشد.

عوارض

ویرایش

این عامل ممکن است موجب سرگیجه، سردرد، گیجی، یبوست، آلرژی، میدریاز (گشادی مردمک) و بیماری آب سیاه گردد. تأثیر بر سیستم عصبی مرکزی و محیطی شامل خواب‌آلودگی، سرگیجه، سردرد و سبکی سر (یکی از عوارض رایج) است. در دوزهای بالا، عصبی بودن، بیقراری، اضطراب، دلیریوم و گیجی گزارش شده است. بای‌پِریدن ممکن است به دلیل یک اثر خلق و خوی کوتاه و افزایش سرخوشی مورد سوءمصرف قرار بگیرد. معماری خواب معمولی ممکن است تغییر یابد (REM یا حرکت تند چشم در خواب). بای‌پِریدن ممکن است آستانه تشنج را کاهش دهد. مواردی از زوال عقل ذکر شده‌است که با تجویز مداوم داروهای آنتی‌کولینرژیک مانند بای‌پِریدن برای بیماری پارکینسون ارتباط دارد.[۹]

  • عوارض جانبی محیطی: تار شدن بینایی، خشکی دهان، اختلال در تعریق، ناراحتی در شکم و یبوست رایج است. ممکن است تاکی کاردی نیز رخ بدهد. واکنش پوستی آلرژیک نیز محتمل است.
  • چشم‌ها: بای‌پِریدن باعث میدریاز همراه با یا بدون فتوفوبی می‌شود. ممکن است گلوکوم زاویه باریک نیز ایجاد و یا با مصرف بای‌پِریدن شدت یابد.

موارد منع مصرف

ویرایش
  • حساسیت به بای‌پِریدن
  • گلوکوم زاویه باریک
  • ایلوس
  • احتیاط: برای مبتلایان به بیماری انسداد دستگاه ادراری، افرادی با سابقه شناخته شده از تشنج و افراد مبتلا به تاکی کاردی بالقوه خطرناک است.

منابع

ویرایش

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Biperiden». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "Biperiden Hydrochloride". The American Society of Health-System Pharmacists. Archived from the original on 21 December 2016. Retrieved 8 December 2016.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ WHO Model Formulary 2008. World Health Organization. 2009. p. 243. ISBN 9789241547659.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ "Biperiden Hydrochloride". The American Society of Health-System Pharmacists. Archived from the original on 21 December 2016. Retrieved 8 December 2016.
  4. "Biperiden Use During Pregnancy | Drugs.com". www.drugs.com. Archived from the original on 21 December 2016. Retrieved 15 December 2016.
  5. Jackisch R, Kruchen A, Sauermann W, Hertting G, Feuerstein TJ (1994). "The antiparkinsonian drugs budipine and biperiden are use-dependent (uncompetitive) NMDA receptor antagonists". Eur. J. Pharmacol. 264 (2): 207–11. doi:10.1016/0014-2999(94)00528-1. PMID 7851484. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  6. Pehl C, Wendl B, Kaess H, Pfeiffer A (1998). "Effects of two anticholinergic drugs, trospium chloride and biperiden, on motility and evoked potentials of the oesophagus". Aliment. Pharmacol. Ther. 12 (10): 979–84. doi:10.1046/j.1365-2036.1998.00398.x. PMID 9798802. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)[پیوند مرده]
  7. Richardson C, Kelly DL, Conley RR (2001). "Biperiden for excessive sweating from clozapine". Am J Psychiatry. 158 (8): 1329–30. doi:10.1176/appi.ajp.158.8.1329-a. PMID 11481174. Archived from the original on 21 September 2012. Retrieved 9 May 2012. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  8. Caflisch C, Figner B, Eich D (2003). "Biperiden for excessive sweating from methadone". Am J Psychiatry. 160 (2): 386–7. doi:10.1176/appi.ajp.160.2.386. PMID 12562595. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  9. Nishiyama K, Mizuno T, Sakuta M, Kurisaki H (1993). "Chronic dementia in Parkinson's disease treated by anticholinergic agents. Neuropsychological and neuroradiological examination". Adv Neurol. 60: 479–83. PMID 8420174.