تاسمانی
تاسمانی نام جزیره و ایالتی در جنوب شرق استرالیا است.
تاسمانی
Tasmania | |
|---|---|
 مهر | |
 | |
| مختصات: ۴۲°۰′ جنوبی ۱۴۷°۰′ شرقی / ۴۲٫۰۰۰°جنوبی ۱۴۷٫۰۰۰°شرقی | |
| کشور |  استرالیا |
| مرکز | هوبارت |
| بلندترین نقطه | کوه اوسا |
| مدیریت | |
| • فرماندار | باربارا بیکر |
| مساحت | |
| • کل | ۹۰٬۷۵۸ کیلومتر مربع (۳۵۰۴۲ مایل مربع) |
| • خشکی | ۶۸٬۴۰۱ کیلومتر مربع (۲۶۴۱۰ مایل مربع) |
| • آب | ۲۲٬۳۵۷ کیلومتر مربع (۸۶۳۲ مایل مربع) |
| بلندی | ۵۲۹۵ متر (۱۷۳۷۲ پا) |
| جمعیت | |
| • کل | ۵۰۷٬۶۲۶ |
| منطقه زمانی | یوتی‌سی ۱۰+ (ACST) |
| • تابستانی (DST) | یوتی‌سی ۱۱+ (AEDT) |
| کد پستی | TAS |
| کد ایزو ۳۱۶۶ | AU-TAS |
| وبگاه | |
تاسمانی در ۲۰۰ کیلومتری جنوب شرقی قارهٔ اقیانوسیه جای گرفته است و تنگهٔ باس این دو تودهٔ خشکی را از هم جدا می‌کند. مرکز آن شهر هوبارت است.
جمعیتویرایش
شمار مردمانش ۵۰۹,۹۶۵ نفر و گستره‌اش ۶۸٫۳۳۲ کیلومتر مربع (۲۶٫۳۸۳ مایل مساحت) می‌باشد.
تاریخویرایش
طی بخش عمده‌ای از صد هزار سال گذشته تاسمانی به خاک اصلی استرالیا چسبیده بود، به همین خاطر احتمالاً پس از رسیدن انسان‌ها به استرالیا دیری نگذشته‌است که آدمیان به تاسمانی نیز رسیده‌اند. در پی بالا رفتن سطح دریاها، تاسمانی حدود ۱۰ هزار سال پیش از خاک اصلی جدا شده‌است. نخستین ساکنان بومی استرالیا در حدود ۶۰ هزار سال پیش به استرالیا رسیدند. بومیان تاسمانی بزرگ جثه بودند و از نظر ظاهری به سیاه‌پوستان آفریقا می‌ماندند. قد مردان بین ۱٬۶۳ تا ۱٬۷۰ متر بود و گاه تا دو متر نیز می‌رسید. باستانی‌ترین نقاط باستان‌شناختی تاسمانی عبارتند از غار وارین (Warreen) با ۳۴٫۷۹۰ قدمت و غار پارمرپار میتانیر (Parmerpar Meethaneer) که بین ۴۴٫۲۰۰ و ۳۴ هزار سال دیرینگی دارد.[۱] با ورود اروپائیان به این سرزمین، جنگی طولانی و خونین میان آن‌ها در گرفت و همگی نابود شدند. مهاجران اروپائی نه تنها با ساکنان بومی منطقه با زبان داغ اسلحه سخن گفتند، بلکه میان آن‌ها بیماری‌هایی شیوع دادند تا به‌طور کامل ۲۰۰ بومی باقیمانده در منطقه را نیز نابود نمایند. [۲]
طبیعتویرایش
تاسمانی را ایالت طبیعی (Natural State) و جزیره بازیابی جوانی (Island of Rejuvenation) می‌خوانند که به محیط طبیعی فراوان و تقریباً دست‌نخورده‌اش بازمی‌گردد.
۴۰٪ از زمین‌های تاسمانی رسماً حفاظت‌شده، پارک ملی و میراث جهانی است.
نگارخانهویرایش
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
- ↑ Robson, L. L. (1983). A History of Tasmania. Volume I. Van Diemen's Land From the Earliest Times to 1855. Melbourne: Oxford University Press. ISBN 0-19-554364-5.
- ↑ http://listverse.com/2015/03/10/10-people-who-were-the-last-of-their-kind/
پیوند به بیرونویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ تاسمانی موجود است. |
- کشف جزیره تاسمانی جام‌جم آنلاین