تله‌فیلم

فیلم بلند تولید شده برای یک شبکه تلویزیونی

تِله‌فیلم (به انگلیسی: telefilm) یا فیلم تلویزیونی (به انگلیسی: television film) به فیلمی گفته می‌شود که به‌طور اختصاصی برای شبکه‌های تلویزیونی ساخته می‌شود. تله فیلم واژه ترکیبی است که از تله (تلویزیون) و فیلم (فیلم سینمایی) می‌آید. آنچه در تله‌فیلم مهم است فرم، زبان و نحوه روایت فیلم تلویزیونی است نه نوع دوربین آن. تاریخچه تله فیلم در اروپا و آمریکا به سالهای میانی دهه ۱۹۸۰ بر می‌گردد. زمانی که شیوه تولید فیلم سینمایی و تلویزیونی تغییر کرد و استودیوهای بزرگِ فیلمسازی جای خود را به استودیوهای کوچک و گروه‌های مستقل دادند. گاهی فیلم‌های تلویزیونی بر اساس تئاترهای موفق ساخته می‌شود. همچنین فیلم‌های تلویزیونی معمولاً در شبکه‌های بزرگ به صورت زمان‌بندی شده پخش می‌شوند. کشور کانادا یکی از سردمداران تولید تله‌فیلم در دنیا می‌باشد.[۱]

استنلی آدامز (چپ) و کلود رینس در یک فیلم تلویزیونی موزیکال، ۱۹۵۷

زمان مهم‌ترین عنصر در نمایش فیلم‌های تلویزیونی است. گاهی از فیلم‌های سریالی بلندمدت به عنوان زیربنای فیلم‌های سینمایی استفاده می‌شود.

نمونه‌های قابل توجه

ویرایش

پربیننده‌ترین فیلم تلویزیونی تمام دوران، فیلم روز بعد (انگلیسی: The Day After) از شبکه ای‌بی‌سی بود که در ۲۰ نوامبر ۱۹۸۳ برای حدود ۱۰۰ میلیون تماشاگر نمایش داده شد.[۲] این فیلم آمریکا را پس از جنگ هسته‌ای با اتحاد جماهیر شوروی به تصویر می‌کشید و در زمان اکران، به دلیل ماهیت گرافیکی و موضوع، مورد بحث‌های بسیاری قرار گرفت.

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. مصطفی محمودی (۱۹ آذر ۱۳۹۱). «فیلم‌های تلویزیونی؛ هزینه بالا و کیفیت پایین». خبرگزاری مهر. دریافت‌شده در ۱۷ شهریور ۱۴۰۱.
  2. «War of the Worlds Revisited: The Effect of Watching "The Day After" on Mood State». http://jdc.jefferson.edu. دریافت‌شده در ۱۴۰۱-۰۶-۱۷. پیوند خارجی در |وبگاه= وجود دارد (کمک)