جان برتراند جانسون
جان برتراند «برت» جانسون (زاده ۲ اکتبر ۱۸۸۷ – درگذشته ۲۷ نوامبر ۱۹۷۰) (با نام مستعار یوهان اریک برتراند) یک مهندس برق و فیزیکدان آمریکایی سوئدی الاصل بود.[۲] او ابتدا به تفصیل یک منبع اساسی تداخل تصادفی با اطلاعاتی را که روی سیمها حرکت میکند توضیح داد.
برت جانسون | |
---|---|
پرونده:John Bertrand Johnson IEEE Sarnoff Award 1970.jpg | |
زادهٔ | ۲ اکتبر ۱۸۸۷ گوتنبرگ، سوئد |
درگذشت | ۲۷ نوامبر ۱۹۷۰ (۸۳ سال) اورنج، نیوجرسی، ایالات متحده |
تحصیلات | مهندس الکترونیک |
محل تحصیل | دانشگاه ییل |
شناختهشده برای | نویز جانسون-نایکوئیست |
جوایز | مدال ادوارد لانگسترث (1957)[۱] IEEE David Sarnoff Award (1970) |
پیشینه علمی | |
محل کار | آزمایشگاههای بل |
زندگانی
ویرایشدر سال ۱۹۲۸، زمانی که در آزمایشگاههای تلفن بل بود، مقاله ژورنالی «همزنش حرارتی الکتریسیته در رساناها» را منتشر کرد. در سامانههای الکترونیکی، نویز حرارتی (که اکنون نویز جانسون نیز نامیده میشود) نویز تولیدشده از همزنش حرارتی الکترونها در یک رسانا است. مقالات جانسون نشانداد که یک نوسان آماری بار الکتریکی در همه رساناهای الکتریکی رخ میدهد که باعث ایجاد تغییرات تصادفی پتانسیل بین انتهای رسانا میشود (مانند تقویتکنندههای لامپ خلأ و ترموکوپلها). توان نویز حرارتی، در هر هرتز، در سراسر طیف فرکانس برابر است. جانسون استنباط کرد که نویز حرارتی برای همه مقاومتها ذاتی است و نشانهای از طراحی یا ساخت ضعیف نیست، اگرچه مقاومتها ممکن است نویز اضافی نیز داشته باشند.
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ "Franklin Laureate Database - Edward Longstreth Medal 1957 Laureates". Franklin Institute. Archived from the original on December 28, 2013. Retrieved November 23, 2011.
- ↑ «Johnson biography, p. 2» (PDF). بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۲۸ دسامبر ۲۰۱۳. دریافتشده در ۲۹ مه ۲۰۲۲.
مقالات و مراجع خارجی
ویرایش- جی بی جانسون، " همزدنش حرارتی الکتریسیته در رساناها ". انجمن فیزیک آمریکا، ۱۹۲۸.
- استاندارد فدرال 1037C و MIL-STD-188