روبان نقره‌ای بهترین کارگردان

روبان نقره‌ای بهترین کارگردان (ایتالیایی: Nastro d'argento al regista del miglior film) یکی از جوایز اتحادیه ملی روزنامه نگاران سینمای ایتالیا است که از ۱۹۴۶ تاکنون به بهترین کارگردان ایتالیا اهدا می‌شود.

فدریکو فلینی یکی از کارگردانان برتر ایتالیا

دهه ۱۹۴۰

• ۱۹۴۶
  • آلساندرو بلازتی - Un giorno nella vita
  • ویتوریو دسیکا - واکسی
• ۱۹۴۷ - روبرتو روسلینی - از خودی‌ها
• ۱۹۴۸
  • آلبرتو لاتوادا - Flesh Will Surrender
  • جوزپه دسانتیس - شکار غم‌انگیز
• ۱۹۴۹ - ویتوریو دسیکا - دزد دوچرخه

دهه ۱۹۵۰

• ۱۹۵۰ - آگوستو جنینا - Heaven over the Marshes
• ۱۹۵۱ - آلساندرو بلازتی - Prima comunione
• ۱۹۵۲ - رناتو کاستلانی - دو شاهی امید
• ۱۹۵۳ - لوئیجی زامپا - The City Stands Trial
• ۱۹۵۴ - فدریکو فلینی - I Vitelloni
• ۱۹۵۵ - فدریکو فلینی - جاده
• ۱۹۵۶ - میکل‌آنجلو آنتونیونی - رفیقه‌ها
• ۱۹۵۷ - پیترو جرمی - مرد راه‌آهن
• ۱۹۵۸ - فدریکو فلینی - شب‌های کابیریا
• ۱۹۵۹ - پیترو جرمی - A Man of Straw

دهه ۱۹۶۰

• ۱۹۶۰ - روبرتو روسلینی - ژنرال دلا روره
• ۱۹۶۱ - لوکینو ویسکونتی - روکو و برادرانش
• ۱۹۶۲ - میکل‌آنجلو آنتونیونی - شب
• ۱۹۶۳
  • نانی لوی - چهار روز ناپلز
  • فرانچسکو رزی - سالواتوره جولیانو
• ۱۹۶۴ - فدریکو فلینی - ۱/۲ ۸
• ۱۹۶۵ - پیر پائولو پازولینی - The Gospel According to St. Matthew
• ۱۹۶۶ - آنتونیو پیترآنجلی - من او را خوب می‌شناختم
• ۱۹۶۷ - جیلو پونته‌کوروو - نبرد الجزیره
• ۱۹۶۸ - الیو پتری - We Still Kill the Old Way
• ۱۹۶۹ - فرانکو زفیرلی - رومئو و ژولیت

دهه ۱۹۷۰

• ۱۹۷۰ - لوکینو ویسکونتی - The Damned
• ۱۹۷۱ - الیو پتری - بازجویی از یک شهروند دور از سوءظن
• ۱۹۷۲ - لوکینو ویسکونتی - مرگ در ونیز
• ۱۹۷۳ - برناردو برتولوچی - آخرین تانگو در پاریس
• ۱۹۷۴ - فدریکو فلینی - آمارکورد
• ۱۹۷۵ - لوکینو ویسکونتی - تابلوی خانواده در صحنه‌ای از زندگی روزانه
• ۱۹۷۶ - میکل‌آنجلو آنتونیونی - حرفه: خبرنگار
• ۱۹۷۷ - والریو زورلینی - صحرای تاتارها
• ۱۹۷۸ - برادران تاویانی - پدرسالار
• ۱۹۷۹ - ارمانو اولمی - درخت چوب سندل

دهه ۱۹۸۰

• ۱۹۸۰ - فدریکو فلینی - شهر زنان (فیلم۱۹۸۰)
• ۱۹۸۱ - فرانچسکو رزی - سه برادر
• ۱۹۸۲ - مارکو فرری - داستان‌های جنون معمولی
• ۱۹۸۳ - برادران تاویانی - شب سن لورنزو
• ۱۹۸۴
  • پوپی آواتی - Una gita scolastica
  • فدریکو فلینی - And the Ship Sails On
• ۱۹۸۵ - سرجو لئونه - روزی روزگاری در آمریکا
• ۱۹۸۶ - ماریو مونیچلی - Speriamo che sia femmina
• ۱۹۸۷ - اتوره اسکولا - خانواده
• ۱۹۸۸ - برناردو برتولوچی - آخرین امپراتور
• ۱۹۸۹ - ارمانو اولمی - The Legend of the Holy Drinker

دهه ۱۹۹۰

• ۱۹۹۰ - پوپی آواتی - The Story of Boys & Girls
• ۱۹۹۱ - جانی آملیو - Open Doors
• ۱۹۹۲ - گابریله سالواتورس - مدیترانه
• ۱۹۹۳ - جانی آملیو - بچه‌های دزدیده‌شده
• ۱۹۹۴ - نانی مورتی - خاطرات عزیز
• ۱۹۹۵ - جانی آملیو - Lamerica
• ۱۹۹۶ - جوزپه تورناتوره - ستاره‌ساز
• ۱۹۹۷ - ماوریتسیو نیکه‌تی - Luna e l'altra
• ۱۹۹۸ - روبرتو بنینی - زندگی زیباست
• ۱۹۹۹ - جوزپه تورناتوره - افسانه ۱۹۰۰

دهه ۲۰۰۰

• ۲۰۰۰ - سیلویو سولدینی - Bread and Tulips
• ۲۰۰۱ - نانی مورتی - اتاق پسر
• ۲۰۰۲ - مارکو بلوکیو - لبخند مادر من
• ۲۰۰۳ - گابریله سالواتورس - I'm Not Scared
• ۲۰۰۴ - مارکو تولیو جوردانا - بهترین دوران جوانی
• ۲۰۰۵ - جانی آملیو - The Keys to the House
• ۲۰۰۶ - میکله پلاچیدو - Romanzo Criminale
• ۲۰۰۷ - جوزپه تورناتوره - زن ناشناخته
• ۲۰۰۸ - پائولو ویردزی - Tutta la vita davanti
• ۲۰۰۹ - پائولو سورنتینو - ایل دیوو

دهه ۲۰۱۰

• ۲۰۱۰ - پائولو ویردزی - The First Beautiful Thing
• ۲۰۱۱ - نانی مورتی - Habemus Papam
• ۲۰۱۲ - پائولو سورنتینو - اینجا باید همان‌جا باشد
• ۲۰۱۳ - جوزپه تورناتوره - بهترین پیشنهاد
• ۲۰۱۴ - پائولو ویردزی - Human Capital
• ۲۰۱۵ - پائولو سورنتینو - جوانی

جستارهای وابسته

• جایزه دیوید دی دوناتلو بهترین کارگردان
• سینمای ایتالیا

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Nastro d'Argento for Best Director». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ نوامبر ۲۰۱۵.

پیوند به بیرون

• Italian National Syndicate of Film Journalists official site (ایتالیایی)