جنبش چپ دموکراتیک (لبنان)
جنبش چپ دموکراتیک (عربی: حركة اليسار الديمقراطي) یک حزب سیاسی چپ گرای غیرفرقه‌ای و دموکراتیک است که در پارلمان لبنان کرسی‌هایی را در اختیار دارد.
جنبش چپ دموکراتیک (لبنان) | |
|---|---|
 | |
| نام Arabic | =حرکة الیسار الدیمقراطی |
| نام French | Mouvement Gauche Democratique |
| بنیان‌گذار | Numerous (سمیر قصیر، Ziad Majed, others) |
| بنیان‌گذاری | ۱۳ سپتامبر ۲۰۰۴ |
| انشعاب از | Lebanese Communist Party |
| ستاد | بیروت  لبنان |
| مرام سیاسی | ناسیونالیسم عرب،[۱] سکولاریسم، سوسیالیسم دمکراتیک، سوسیال دموکراسی، ترقی‌خواهی، مساوات‌خواهی، غیرفرقه ای |
| طیف سیاسی | چپ میانه to چپ |
| وابستگی ملی | ائتلاف ۱۴ مارس |
| مجلس نمایندگان لبنان | ۱ از ۱۲۸
|
| وبگاه | |
تأسیس
ویرایشاین جنبش در سپتامبر ۲۰۰۴ توسط روشنفکران چپ و چپ میانه و فعالانی تأسیس شد که برخی از آنها قبلاً از حزب کمونیست لبنان جدا شده و برخی دیگر فعالان دانشجویی «گروه‌های چپ مستقل» بودند. جنبش چپ دموکراتیک یک سوسیال دموکراسی مدل اروپایی را تأیید می‌کند ولی با تمامی شکل‌های چپ‌گرایی برخوردی بازدارد و مشوق ایجاد یک دولت کاملاً سکولار است.[۲]
ساختار
ویرایشاین حزب با یک ساختار غیرمتمرکز عمل می‌کند که بر تنوع افکار برای یک جامعه دموکراتیک پیشرو در یک محیط لیبرال دموکراتیک تأکید دارد. این حزب در انقلاب سدر در سال ۲۰۰۵ که شامل موجی از تظاهرات علیه اشغال لبنان توسط سوریه بود شرکت داشت و خواستار تصحیح روابط نامتعادل با سوریه است.
کرسی در پارلمان
ویرایشجنبش چپ دمکراتیک اولین کرسی پارلمانی خود را در انتخابات ۲۰۰۵ لبنان در ناحیه تریپولی به دست آورد. در دوم ژوئن ۲۰۰۵ در جریان فعالیت‌های انتخاباتی، سمیر قصیر، یکی از بنیانگذاران این جنبش در یک بمب‌گذاری اتومبیل کشته شد. کمتر از یک ماه بعد، جرج حاوی دبیرکل پیشین حزب کمونیست لبنان و یکی از متحدان جنبش چپ دموکراتیک در بمب‌گذاری مشابهی در بیروت کشته شد.[۳][۴]
در انتخابات ۲۰۰۹، این حزب بار دیگر یک کرسی منفرد را این بار برای نمایندگی ناحیه غربی بقاع به دست آورد. این حزب در ائتلاف پارلمانی ائتلاف ۱۴ مارس، عضویت دارد.[۵][۶]
تاریخچه
ویرایش
در اواخر دهه ۱۹۹۰ گروهی از روشنفکران (سمیر قصیر، زیاد ماجد، الیاس خوری) و شبکه‌ای از گروه‌های مستقل دانشجویی که خواهان دموکراسی، آزادی‌های فردی، سکورالیسم و سیاست‌های چپ-مرکزی در لبنان بودند و همچنین شماری از اعضای حزب کمونیست لبنان که از وضعیت حزب (مانند رشد بنیادگرایی اسلامی و فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی) ناراضی بودند به تدریج پایه این جنبش را بنا کردند.
منابع
ویرایش- ↑ "Officially launched DLM rejects current state of Syrian-Lebanese relations". Lebanonwire. 18 October 2004. Retrieved 21 July 2009.
- ↑ Nassif, Daniel (November 2000). "Dissidents in Communist Party Revolt against Damascus". Middle East Intelligence Bulletin. Vol. 2, no. 10. Archived from the original on 4 June 2008. Retrieved 5 July 2009.
- ↑ Arab Political Systems: Baseline Information and Reforms – Lebanon, Carnegie Endowment for International Peace, retrieved 4 July 2009
- ↑ Harding, Jeremy (16 November 2006). "Jeremy Harding goes to Beirut to meet the novelist Elias Khoury". London Review of Books. London. 28 (22): 501. ISSN 0260-9592. Retrieved 5 August 2009.
- ↑ Ottaway, Marina; Choucair-Vizoso Julia (2008). "Lebanon: The Challenge of Reform in a Weak State". Beyond the Façade: Political Reform in the Arab World. Washington, D.C.: Carnegie Endowment for International Peace. p. 120. ISBN 978-0-87003-239-4. Retrieved 5 August 2009.
- ↑ Rabil, Robert (18 February 2005). "Syria and the Polarization of Lebanese Politics". The Washington Institute for Near East Policy. Retrieved 5 July 2009.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «حرکة الیسار الدیمقراطی». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای عربی، بازبینی‌شده در ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۸.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Democratic Left Movement (Lebanon)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۷.
پیوند به بیرون
ویرایش