جنگ داخلی سیرالئون
جنگ داخلی سیرالئون، بین سالهای ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۲ میلادی در کشور سیرالئون درجریان بود.
جنگ داخلی سیرالئون | |||||
---|---|---|---|---|---|
تجارت | |||||
| |||||
طرفهای درگیر | |||||
![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() اکراین نیجریه نروژ نیوزیلند غنا اردن آلمان | ||||
فرماندهان و رهبران | |||||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | . | ||||
حدود ۲ ملیون کشته |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7f/Sierra_Leone_miners_panning.jpg/250px-Sierra_Leone_miners_panning.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4d/Hands_ondiamonds_350.jpg/220px-Hands_ondiamonds_350.jpg)
تاریخچه
ویرایشجنگ داخلی سیرالئون، بین سالهای ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۲ میلادی، حدود ۲ ملیون نفر کشته بر جای گذاشت. کشتهشدگان این جنگها، تنها نظامیان نبودند. دهها هزار نفر از مردم عادی، نیز مورد تجاوز، قطع عضو، بردگی و ربودهشدن فرزندانشان برای شرکت در جنگ داخلی واقع شدند.[۲]
جبهه متحد انقلابی
ویرایشجبهه متحد انقلابی، یکی از رادیکالترین گروههای نظامی درگیر در جنگ داخلی سیرالئون بود. این گروه مورد حمایت چارلز تیلور، رئیسجمهور وقت لیبریا قرار داشت. چارلز تیلور، از طریق فروش «الماسهای خونین» به دست آمده از اردوگاههای کار اجباری، خرید اسلحه و تأمین نیاز تسلیحاتی جبهه متحد انقلابی سیرالئون را برعهده داشت.[۳] نیروهای این جبهه هزاران نفر را دچار نقض عضو کردند. مشخصه و امضای جبهه متحد انقلابی سیرالئون، «قطع دست و پای غیرنظامیان بود».[۴]
پانویس
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ متهم «الماسهای خونین» در دادگاه جنایات جنگی لاهه، دویچه وله فارسی
- ↑ محکومیت چارلز تیلور در دیوان بینالمللی کیفری، رادیو فردا
- ↑ در دادگاه چارلز تیلور، نائومی کمبل دریافت 'سنگهای کثیف' را تائید کرد، بیبیسی فارسی
- ↑ آلبوم عکس: چارلز تیلور و جنگهای سیرالئون و لیبریا، بیبیسی فارسی