حرکت‌گذاری عربی و فارسی
خط عربی و خط فارسی از نوع ابجد هستند و فاقد یک حرف مستقل برای واکه‌های کوتاه، لذا از اعراب‌گذاری برای ابهام‌زدایی و نمایش دقیق تلفظ کلمات استفاده می‌شود.
نشانه‌هاویرایش
- ء که بر روی حروفی مانند ئ، ؤ، إ، أ می‌نشیند و نشان‌دهندهٔ بستِ چاکنایی است.
- تنوین (ــً، ــٍ، ــٌ)
- تشدید (ــّ)
- «فَتْحَه» «کَسْرَه» «ضَمَّه» (ــَـ ــِـ ــُـ) (به فارسی: زِبَر زیر پیش)
- (ــٰـ) نشان‌دهندهٔ آوای الف کشیده (الف مقصوره)
- آ، مَدّک (نشان‌دهندهٔ کشیدگی)
- سکون (ــْ)
- (ٱ) وصل (الفی که در عربی نوشته می‌شود ولی خوانده نمی‌شود)
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Arabic diacritics». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۹.
پیوند به بیرونویرایش
| در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ حرکت‌گذاری عربی و فارسی موجود است. |