حزب مردمسالاری
حزب مردمسالاری به دنبال پیروزی محمد خاتمی در دوم خرداد ۱۳۷۶ با تلاش جمعی از فعالان اصلاح طلب و به منظور حمایت از گفتمان اصلاح طلبی در سال ۱۳۷۷ ابتدا در شهرهای استان سمنان شکل گرفت و پس از تصویب اساسنامه آن در تاریخ ۱۳۷۸/۷/۳ در کمیسیون ماده ۱۰ قانون احزاب، پروانه آن در دهم آبان ۱۳۷۸ به نام حزب مدافعین پیام دوم خرداد صادر شد.[۳] از مؤسسین اولیه این حزب که ۶ نفر بودند اکنون سه نفر در حزب حضور دارند که بدون رأیگیری عضویتشان استمرار مییابد.
حزب مردم سالاری | |
---|---|
دبیرکل | مصطفی کواکبیان |
بنیانگذاری | ۱ نوامبر ۱۹۹۹[۱] |
انشعاب از | حزب همبستگی ایران اسلامی[۱] |
ستاد | تهران، ایران |
روزنامه | مردم سالاری[۱] |
مرام سیاسی | اصلاحطلبی |
طیف سیاسی | میانهگرایی[۲] |
دین | اسلام |
وابستگی ملی | شورای هماهنگی جبهه اصلاحات جبهه اصلاحطلبان (۲۰۰۰–۲۰۱۴) |
شعار | حاکمیت حق مردم است |
پارلمان | ۱ از ۲۹۰
|
شورای شهر اصفهان | ۲ از ۱۳
|
شورای شهر شیراز | ۱ از ۱۳
|
شورای شهر تبریز | ۱ از ۱۳
|
وبگاه | |
در پی برگزاری اولین کنگره در دوم خرداد ۱۳۸۱ این حزب به نام حزب مردمسالاری تغییر نام یافت و اصلاحات اساسنامه آن در مورخ ۸۱/۶/۴ به تصویب کمیسیون ماده ۱۰ قانون احزاب رسید که برای اینکار تعدادی از کاندیداهای استان سمنانی انصراف دادند تا موازنه برقرار شود. در کنگره اول از استان سمنان ۵ نفر به شورای مرکزی راه یافتند؛ مصطفی کواکبیان، ابوالقاسم کواکبیان، علی قاسمی از هیئت مؤسس و سیفالله عزالدین از ستاد خاتمی در سمنان.
حزب مردمسالاری فعالیت خود را عملاً پس از ۱۸ خرداد ۱۳۸۰ و به دنبال راهاندازی روزنامه مردمسالاری در نیمهٔ دوم سال ۱۳۸۰ شروع کردهاست روزنامهای که نقش افرادی چون سعید حقی در شروع، ایرج رضایی، حمید لباف، عباس پازوکی، سیاوش حقانی، غلامرضا جعفری، هما اسلامی، علامه عزیزی، سید مجید حسینی و رضا جلالی در ادامه آن بسزا بودهاست.
دستاندرکاران حزب مردمسالاری مدعی هستند که: "این حزب به معنای واقعی کلمه از "پایین" به "وسط و از وسط به سمت جنوب شرق شکل گرفتهاست. البته از افرادی که در کشور در منطقه خود شناخته هستند اما در تهران و سایر استانها شناخته نیستند و به نوعی با روزنامه مردمسالاری و در استان سمنان با روزنامه پیام استان و بنیاد توسعه سمنان ارتباط دارند. یکی از عیوب این حزب حضور کارکنان روزنامه در هیئت بازرسی آن در ادوار مختلف بودهاست. این حزب مدعی است که هرگز هیچ مقام دولتی یا حکومتی در تأسیس آن نقشی نداشته و تاکنون وامدار هیچ نهاد و مؤسسه یا به اصطلاح شخصیت حقیقی یا حقوقی نشده و با هویتی مستقل به صورت خودجوش از متن عموم مردم برخاسته است."
این حزب، یک گروه سیاسی اصلاحطلب ایرانی است و توسط مصطفی کواکبیان اداره میشود و سه رکن اصلی آن در قانون گرایی، میانهروی، خشونتگریزی و مشارکت تحت هر شرایط علیرغم استاندارد جهانی در نقد و صراحت در اعتراضات پارلمانی دبیرکل یا مواضع رسانهای او است. کنگرههای متعدد سالانه و نشستهای فصلی و اردوهای ادوار حزبی و ایجاد دفاتر شهرستانی و استانی توسط هیچ حزبی در ایران امروز ندارد. تنها حرکت جدی حرکت سازمان جوانان و دانشجویان بود که به پیشنهاد غلامرضا جعفری و با دبیری وی شروع به کار کرد و پس از خروج غلامرضا جعفری عملاً شاکله آن از هم پاشید مصطفی کواکبیان بصورت هدفمند تمام اخبار از حزب را که نام جعفری در آن است ازجمله مقالات وی و نیز اخبار مربوط به سازمان جوانان را تغییر داده و تعمداً نام غلامرضا جعفری را در اخبار سازمان جوانان در سایتهای دیگر هم حذف نمودهاست که شاید به دلیل ندادن هزینه برای وی باشد با توجه همکاری کواکبیان با امنیتیها بر سر میرنهاو نادی فر فروختن جعفری نیز از وی بعید نیست در اصلاح طلبان وی، سعید نورمحمدی، صادق خرازی، مجید فراهانی، شهاب طباطبایی و فومنی زارعی وظیفه فروش دموکراسی خواهان را به عهده دارند. ارگان مطبوعاتی این حزب روزنامه مردمسالاری است و البته وبگاه مردمسالاری آنلاین (سایت فریادگر سابق که مرحوم مطهرینژاد، رئیس سابق انجمن روابط عمومی ایران اداره آن را به عهده داشت). سایت حسنا و سایت مصطفی کواکبیان هم به اطلاعرسانی مواضع حزب میپردازند این حزب سخنگو و قائم مقام دبیرکل یا رئیس شورای مرکزی یا هیچ شخص دیگری در حد و اندازه کواکبیان ندارد و حضور نمایندگان ادوار مجلس در دورههایی از این حزب بوده، اما لزوماً هیچ نماینده یا چهره شاخص دیگری در تمام یا قسمت اعظم ادوار حزب حضور نداشتهاست. مصطفی کواکبیان در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ و همچنین انجمن اولیا و مربیان دبیرستان شهید ناصری نامزد شده بود که صلاحیت ایشان مورد تأیید شورای نگهبان واقع نشد.
حزب مردمسالاری و حزب همبستگی در دو انتخابات گذشته از متحدین حزب اعتماد ملی بوده و در انتخابات مجلس هشتم اقدام به راهاندازی ائتلافی بهعنوان «ائتلاف مردمی اصلاحات» در برابر «ائتلاف اصلاح طلبان» کرد. ریاست این ائتلاف بر عهده فاطمه کروبی همسر مهدی کروبی بود.[۴]
اعدام یعقوب مهرنهاد ویرایش
یعقوب مهرنهاد از فعالان مدنی و سرپرست روزنامه مردمسالاری در استان سیستان و بلوچستان، مرداد ۱۳۸۷ به اتهام ارتباط با گروه جندالله به نحو غیرمنتظرهای اعدام شد. اعدام وی و اتهامات وارده با سکوت حزب مردمسالاری همراه بودهاست.[۵] این سکوت را در چهارچوب عمل گرایی کواکبیان در جهت حفظ کل تشکیلات میتوان ارزیابی کرد.
همایون نادریفر ویرایش
مهندس همایون نادریفر، از فعالان سیاسی، مدنی شهرستان ارومیه و دبیر حزب مردمسالاری استان آذربایجان غربی، که در سال ۱۳۸۶ توسط نیروهای امنیتی دستگیر و پس از گذراندن مدتی در سلول انفرادی اطلاعات سپاه و حبس در نهایت با وثیقه ۲۵۰ میلیون تومانی آزاد گردید و هنوز پرونده او در دادگاه انقلاب مفتوح است. دستگیری وی نیز با سکوت حزب مردمسالاری همراه بود.[۶]
مهندس همایون نادری فر با آغاز برخورد با وبلاگ نویسان در ایران و دریافت احضاریه از دادگاه انقلاب ارومیه در سال ۱۳۹۰ بصورت غیرقانونی کشور را ترک و پس از اقامت دو ساله در ترکیه، اکنون در کشور استرالیا زندگی میکند.
همایون نادری فر پس از خروج از ایران، وارد مبارزات علنی با جمهوری اسلامی شد و با مصاحبههای مختلف با تلویزیونهای اپوزیسیون و نوشتن مقالات مختلف در سایتهای معتبری چون گویا و کیهان لندن، شخصیتی مبارز و مستقلی را از خود به نمایش گذاشت.
همایون نادری فر در نشست مجمع عمومی تشکیل شورای ملی ایران در فرانسه و در سال ۲۰۱۳، بعنوان منتخب اول شورای عالی این شورا که شاهزاده رضا پهلوی سخنگویی آن را بر عهده گرفت، برگزیده شد.
با تکرار اشتباهات سیاسی در شورای ملی توسط برخی از اعضای آن و عملکرد غیر حرفه ای آنان، کاندیدای دور دوم این شورا نگردید و از سال ۲۰۱۵ بصورت مستقل و بعنوان یکی از پشتیبانان و افراد مورد اعتماد شاهزاده رضا پهلوی، به فعالیتهای خود ادامه میدهد.
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "حزب مردمسالاری؛ حزبی با دو نماینده سابق" (به فارسی). Darsahn. 18 February 2015. Retrieved 30 March 2016.
- ↑ "Guide: Iranian parliamentary elections". BBC World. Retrieved March 10, 2015.
- ↑ «پایگاه خبری و اطلاعرسانی حزب مردم سالاری».
- ↑ «جماع اصلاح طلبان در کجا شکل میگیرد؟ «ائتلاف مردمی اصلاحات» در برابر «ائتلاف اصلاح طلبان»». روزنامه کیهان. ۱۳ آذر ۱۳۸۶. بایگانیشده از اصلی در ۱۲ ژوئن ۲۰۰۹. دریافتشده در ۲ نوامبر ۲۰۰۸.
- ↑ «یعقوب مهرنهاد اعدام شد». ادوار نیوز. ۱۵ مرداد ۱۳۸۷.
- ↑ نشانی: http://sahamnews.net/1390/06/89142/[پیوند مرده] نشانی :http://www.hra-news.org/00/8975-1.html بایگانیشده در ۶ نوامبر ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine