دانشگاه مسلمان علیگر
دانشگاه مسلمان علیگر (AMU)، (علی گڑه مسلم یونیورسٹی) یکی از دانشگاههای پرسابقه کشور هند است که در شهر علیگر ایالت اوتار پرادش در شمال هندوستان قرار دارد.[۱]
نامهای پیشین | Mohammedan Anglo-Oriental College |
---|---|
شعار | عربی: عَلَّمَ الاِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَم |
شعار به انگلیسی | He taught man what he knew not (Qur'an 96:5) |
نوع | دانشگاه دولتی |
بنیانگذاری شده | 1921 AD |
موقوفه مالی | $18.2 million |
رئیس دانشگاه | Mufaddal Saifuddin |
معاون رئیس دانشگاه | Tariq Mansoor |
اعضای هیئت علمی | ۲٬۰۰۰ |
دانشجویان | ۳۰٬۰۰۰ |
موقعیت | علیگر، اوتار پرادش، هند |
پردیس | Urban |
نام ورزشی | AMU |
تعلق ورزشی به | UGC, NAAC, AIU |
وبگاه |
پیشینه
ویرایشدر سال ۱۸۷۵ سِر سید احمد خان (۱۸۹۷– ۱۸۱۷)، در شهر علیگر مدرسهای به نام «مدرسة العلوم» برای بالا بردن سطح دانش مسلمانان تأسیس گردید. این مدرسه بعدها توسعه یافت و در سال ۱۸۷۷ به نام «محمدن انگلو اورینتل کالج» (Muhammadan Anglo Oriental College) کالج اسلامی خاوری و انگلیسی با فعالیّت بیشتر به کار خود ادامه داد. او در این کالج از دانشگاههای آکسفورد و کمبریج که در سفر به انگلستان از آنها دیدن کرده بود الگوبرداری کرد. این کالج در سال ۱۹۲۰ به دانشگاه اسلامی علیگر (Aligarh Muslim University) تغییر نام و ارتقاء یافت.[۲][۳]
آقاخان سوم و علیگر
ویرایشدر سالهای نخست قرن بیست کالج علیگر با مشکلات متعددی از جمله کمبود منابع و بودجه مواجه بود. آقاخان سوم یکتن از رهبران مسلمان که در سالهای نخست قرن عضو شورای قانونگذاری هند بود، توسعه و مدرن سازی علیگر از مهمترین برنامههایش بود. او برای چند سال متمادی برای توسعه علیگر کار کرد و تا اینکه در سال ۱۹۱۲ علیگر رسما به عنوان دانشگاه از سوی پادشاه جورج پنجم در سفری که همراه با همسرش، ملکه ماری، به هند داشت، منظور گردید. [۱]
اهمیت
ویرایشدانشگاه علیگر بیش از ۴۰ هزار دانشجو دارد که از سراسر هند و همچنین کشورهای خارجی بهویژه از آفریقا و آسیای غربی و شرقی و ایران میباشند. این دانشگاه دوازده دانشکده و شش مرکز پژوهشی دارد که هر کدام از این دانشکدهها چندین دپارتمان در رشتههای مختلف دارند. تقریباً تمام رشتههای تحصیلی شامل پزشکی، مهندسی، علوم پایه، علوم انسانی، هنرهای زیبا، الهیات، حقوق، فلسفه، ادبیات و کشاورزی از لیسانس تا دکتری در این دانشگاه تدریس میشود.
گفته میشود، مدرنیته با نهضت علیگر وارد هند شد. در کتابخانه بزرگ این دانشگاه فقط ۱۷ هزار جلد کتاب فارسی که اغلب اهدایی مسئولین ایرانی بودهاست وجود دارد. پس از انقلاب اسلامی ایران مهندس میرحسین موسوی نخستوزیر وقت و پس از او، غلامعلی حداد عادل رئیس وقت مجلس شورای اسلامی از این دانشگاه دیدن کرده و دفتر یادبود آن را امضاء کردهاند.[۴]
کتابخانه مولانا آزاد
ویرایشدر سال ۱۹۶۰ کتابخانه مولانا آزاد در این دانشگاه افتتاح شد و اکنون با بیش از ۹۰۰ هزار کتاب، روزانه به ۵۰۰۰ نفر از دانشجویان و استادان خدمات ارائه میکند. در این کتابخانه بزرگ فقط ۱۷ هزار جلد کتاب بهزبان فارسی وجود دارد که اغلب اهدایی مسئولان ایرانی بودهاست. همچنین در این کتابخانه آثار نفیس خطی فارسی نگهداری میشود.
این کتابخانهاکنون در مرکز دانشگاه علیگر قرار گرفتهاست. کتابخانه در دو طبقه دارای سه سالن بزرگ برای مطالعه با ظرفیت ۱۸۰۰ نفر میباشد. هر سالن دارای سه بخش، بخش مطالعه دارای ۲۸۰ کرسی، بخش مرجع ۱۵۰ کرسی و سالن جدید ۱۳۰ کرسی است. کتابخانه آزاد با ظرفیّت بیش از یک میلیون کتاب دارای ۸۸۴۷۰۳ جلد کتاب در زمینه علوم مختلف است. مجموعه نسخ خطی این کتابخانه تا سال ۱۹۹۶ بالغ بر ۱۴۵۶۰ نسخه به زبانهای فارسی، عربی، اردو و سانسکریت گزارش شدهاست.[۳]
پانویس
ویرایش- ↑ وبومتریکس[پیوند مرده]
- ↑ مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Aligarh Muslim University». در دانشنامهٔ ویکیپدیای ، بازبینیشده در ۳ سپتامبر ۲۰۱۰.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ «کتابخانه مولانا آزاد». وبگاه مرکز میکروفیلم نور.
- ↑ شریعتمداری، مهدی
منابع
ویرایش- وبگاه دانشگاه اسلامی علیگر
- وبومتریکس
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Aligarh». در دانشنامهٔ ویکیپدیای ، بازبینیشده در ۳ سپتامبر ۲۰۱۰.
- شریعتمداری، مهدی (۲۸ تیر ۱۳۸۶). «زندگی و تحصیل در شهر علیگر _ هند». وبگاه دوستداران ایران در هند.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Aligarh Muslim University». در دانشنامهٔ ویکیپدیای ، بازبینیشده در ۳ سپتامبر ۲۰۱۰.