داوید بن گوریون

داوید بن گوریون (به عبری: דָּוִד בֶּן-גּוּרִיּוֹן، نام زمان تولد: داوید گرون، David Grün) (زاده ۱۶ اکتبر ۱۸۸۶ – درگذشته ۱ دسامبر ۱۹۷۳) بنیان‌گذار اصلی و اولین نخست‌وزیر اسرائیل بود از سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۶۳. (دو دوره نخست وزیری دوره اول بین سال های ۱۹۴۸تا ۱۹۵۳ و دوره دوم بین سال های ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۳). او هم‌چنین رهبر برجسته جامعه یهودیان مقیم فلسطین تحت قیمومت انگلستان را بر عهده داشت.

داوید بن گوریون
گوریون در سال ۱۹۶۰
رئیس حکومت اسرائیل
همزمان به عنوان (نخست‌وزیر اسرائیل)
دوره مسئولیت
۳ نوامبر ۱۹۵۵ – ۲۱ ژوئن ۱۹۶۳
پس ازموسی شارت
پیش ازلوی اشکول
دوره مسئولیت
۱۴ مه ۱۹۴۸ – ۷ دسامبر ۱۹۵۳
پس ازتشکیل پست
پیش ازموسی شارت
وزارت دفاع اسرائیل
دوره مسئولیت
۱۹۵۵ – ۱۹۵۳
پس ازتشکیل پست
اطلاعات شخصی
زاده
داوید بن گوریون

۱۶ ژانویهٔ ۱۸۸۶
پونگسک، لهستان کنگره،  امپراتوری روسیه (لهستان کنونی)
درگذشته۱ دسامبر ۱۹۷۳ (۸۷ سال)
کیبوتص،  اسرائیل
ملیت لهستان کنگره
 امپراتوری عثمانی
 قیومیت بریتانیا بر فلسطین
 اسرائیل
حزب سیاسیماپای
رافی
لیست ملی
همسر(ان)پائولا بن گوریون
فرزندانسه فرزند
پیشهنیروی نظامی، سیاستمدار
امضا

زندگی ویرایش

داوید بن گوریون در ۱۶ اکتبر ۱۸۸۶ در منطقه پوونگسک لهستان که آن زمان قسمتی از خاک امپراتوری روسیه به‌شمار می‌رفت به دنیا آمد. پدرش وکیل بود. داوید وقتی که ۱۱ سال داشت مادرش را از دست داد. در سال ۱۹۰۵ وقتی که دانشجوی دانشگاه ورشو بود به حزب سوسیال دموکرات کارگران یهودی پیوست و در جریان انقلاب ۱۹۰۵ روسیه دو بار دستگیر شد. در سال ۱۹۰۶ به فلسطین مهاجرت کرد.

وی رئیس کمیته اجرایی آژانس یهود و رهبری اقدامات سیاسی نظامی صهیونیستها در فلسطین تحت قیمومیت انگلیس را با هدف تشکیل کشور اسرائیل را به عهده گرفت و همین‌طور نیز با گروه‌های شبه نظامی اشترن و آرگون و با سازمان هاگانا همکاری می‌کرد. در سال ۱۹۵۳ از نخست‌وزیری استعفا داد و در سال ۱۹۵۵ به عنوان وزیر دفاع اسرائیل انتخاب شد. وی دوبار به عنوان نخست‌وزیر اسرائیل انتخاب شد. داوید بن گوریون نهایتاً در سال ۱۹۷۰ از فعالیت‌های سیاسی کناره‌گیری کرد. وی در دوران بازنشستگی، در کیبوتص سده بوکر به کشاورزی و دامداری می‌پرداخت.[۲]

اندیشه‌ها ویرایش

 
بن گوریون در آئین گشایش دانشکده پزشکی دانشگاه عبری اورشلیم در سال ۱۹۴۹ م.
 
اتاق خواب بن گوریون در کومه‌اش در کیبوتص سده بوکر در صحرای نگب.
 
بن گوریون در حین یک مصاحبه تلویزیونی در کومه‌اش در سال ۱۹۶۴ م.

داوید بن گوریون همواره عقیده داشت که باید بیابان نگب که قسمت اعظم خاک اسرائیل را تشکیل می‌دهد به تدریج آباد شود و بخشی از جمعیت کشور به آن نقطه انتقال یابد. داوید بن گوریون محل سکونت خویش در سال‌های آخر عمر را در صحرای نگب انتخاب کرد و طبق وصیتش در همان‌جا به خاک سپرده شد. از این رو، دانشگاهی که در شهر بئرشبع برپا شد، دانشگاه بن گوریون نام گرفت. نقل است که داوید بن گوریون گلدا مایر را «تنها مرد در کابینه اسرائیل» نام داده بود.[۳]

تبحر در زبان‌دانی [نیازمند منبع] ویرایش

گفته می‌شود وی عاشق زبان‌های خارجی و یادگیری آن‌ها بود و به این زبان‌ها گفتگو می‌کرد: عبری، روسی، ییدیش (عبری-آلمانی) فرانسوی، آلمانی، انگلیسی، و تا حدی ایتالیایی. ضمناً وی قادر به خواندن متون یونانی، اسپانیایی و تا اندازه‌ای عربی نیز بود. [نیازمند منبع]

سمت‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  1. "Biography: David Ben-Gurion: For the Love of Zion". www.vision.org. 31 August 2018.
  2. داوید بن گوریون مرد سیاست و اندیشه (بخش دوم و پایانی)، وزارت امور خارجه اسرائیل
  3. BBCPersian.com

پیوند به بیرون ویرایش