رحمین بدر
موضوع این مقاله ممکن است شرایط یادشده در رهنمود عمومی سرشناسی ویکیپدیا را برآورده نسازد. (دسامبر ۲۰۲۳) |
میر رحمین بدر خان که رحمین بن بدر هم نامیده میشد، یک نجیب زادهٔ بلوچ بود که حاکمیت وقت بندینی را بر عهده داشت.[۱][۲]
رحمین بدر | |
---|---|
حاکم گره دف (بندینی) | |
سلطنت | ۱۳۰۸ - ۱۳۳۹ ه.ق
۱۲۶۹ - ۱۲۹۹ ه.ش ۱۸۹۰ تا ۱۹۲۰ م.م |
پیشین | بَدَر خیرو |
جانشین | جنگی حان رحمین |
زاده | ح ۱۲۷۵ ه.ق |
درگذشته | ۱۳۳۹ ه.ق جاسک، (گیاوان) |
دودمان | بلوچ، گرگیج، خیرو زهی |
پدر | بَدَر خیرو |
حکومت
ویرایشوی حاکم منطقه گره دف (بندینی) بود و بعد ها به سمت گیاوان رفت تا با سلسله قاجار و انگلیسی ها استعمارگر مبارزه کند و آنها از مرز بلوچستان بیرون کند و او موفق به انجام چنین کاری شد او علاوه بر اینکه همواره از خاک بلوچستان دفاع میکرد به آموزه های دینی، فقرا و مساکین اهمیت زیادی میداد، رحمین بدر به فاتح میناب نیز معروف است برای اولین بار در تاریخ بلوچ میناب به دست وی و با همکاری حکومت برکت عبدالنبی فتح شد.[۳][۴] همچنین او حاکم، گره دف (بندینی)، سردار سپاه بلوچ های جاسک و فرمانده کل قوای بلوچ های جاسک (در زمان حاکم برکت عبدالنبی) ، وزیر حکومت برکت عبدالنبی (جاسک)[۴][۵]
وفات
ویرایشاین شخصیت بزرگ بلوچ در سالهای حدودا ۱۹۲۰ در طی بازگشت از جنگ از مرز های میناب(مقابله و جلوگیری از یورش دشمن از مرز میناب و ورود به بلوچستان که رحمین مانع این کار آنان شد و انان را شکست داد) وی در منطقه ای در نزدیکی گیاوان بر اثر بیماری وفات کرد. [۶]
فتح میناب
ویرایشهدف مبارزات در میناب ایستادن بر علیه ثروتمندانی بود که پول زکات را ادا نمیکردند، در حالیکه مردمان آنجا در فقر و گرسنگی به سر میبرند. هدف کلی این پیکار پخش اموال زکات و غنائم جنگی گرفته شده برای فقرا بود که به فتح میناب منجر شد.[۷][۸]
پانویس
ویرایش- عالم آرای نادر، محمدکاظم مروی، ۳جلد. تهران ۱۳۷۴
- ایلات کوه گیلویه، محمود باور، ۱۳۲۴گچساران
- تاریخ و جغرفیای ممسنی، نورمحمد مجیدی، ۱۳۷۰تهران
- بنی عباسیان، بستکی، محمد اعظم، «تاریخ جهانگیریه» چاپ تهران، سال ۱۳۳۹ خورشیدی.
- مهندس: موحد، جمیل. (بستک و خلیج فارس) چاپ اول، تهران: سال انتشار ۱۳۴۳ خورشیدی.
- محمدیان کوخردی، محمد، مشایخ مدنی، چاپ دوم، دبی: سال انتشار ۲۰۰۲ میلادی.
- سارانی، مرتضی، محمدخان بلوچ، شخصیت، اقدامات، سرانجام چاپ اول، ایران، گرگان، سال ۱۴۰۲ هجری شمسی
- کرزینسکی، یوداس تادئوس، کشیش، بصیرت نامه ترجمه: میرزا عبدالرزاق دنبلی (کشیش مذکور در مسافرت با سردار محمد خان بلوچ به عنوان سفیر ایران به عثمانی یا روم شرقی همراه بود و شرح مسافرت خود را در کتاب بصیرت نامه که اصل آن به زبان اروپایی ست بعدها میرزا عبدالرزاق به فارسی ترجمه کرد)