رضا بابایی
رضا باباییزادهٔ (۱ خرداد ۱۳۴۳ در قزوین و درگذشتهٔ ۱۸ فروردین ۱۳۹۹ در قم) نویسنده، دینپژوه، مولویشناسِ، منتقد ادبی و روشنفکر دینی بود. او تا پایان دبیرستان در قزوین تحصیل کرد و پس از آن برای ادامهٔ تحصیل وارد حوزهٔ علمیه شد و دروس حوزوی را تا سطوح عالی ادامه داد. وی بارها در جبهههای جنگ ایران و عراق حضور یافت. از سال ۱۳۷۰ تدریس فلسفه، متون عرفانی، ادبیات فارسی و عرب را در دانشگاهها آغاز کرد. برگزاری بیش از سی دورهٔ آموزش نویسندگی در قم، تهران و شهرهای دیگر بخشی از کارنامهٔ علمی اوست. بابایی دارای دهها کتاب و مقاله در زمینههای فرهنگی، ادبی و دینپژوهی بود.[۱]وی پس از یک دوره طولانی بیماری در سن ۵۶ سالگی بر اثر ابتلا به سرطان در قم درگذشت.[۲]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e0/%D8%AA%D8%B5%D9%88%DB%8C%D8%B1_%D8%B1%D8%B6%D8%A7_%D8%A8%D8%A7%D8%A8%D8%A7%DB%8C%DB%8C.jpg/259px-%D8%AA%D8%B5%D9%88%DB%8C%D8%B1_%D8%B1%D8%B6%D8%A7_%D8%A8%D8%A7%D8%A8%D8%A7%DB%8C%DB%8C.jpg)
آثار
ویرایش- دیانت و عقلانیت
- چنین گفت مهتاب
- بهتر بنویسیم
- پیوند جان و جانان
- این پنج تن
- حکایت خوبان
- یادداشتها و گفتارههای خارج از نوبت
منابع
ویرایش- ↑ «رضا بابایی نویسنده کتاب دیانت و عقلانیت». فروشگاه اینترنتی ایران کتاب. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۸-۱۰.
- ↑ «رضا بابایی استاد و پژوهشگر برجسته دین و ادبیات کشور درگذشت». www.irna.ir. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۸-۱۰.