روجو (به ژاپنی: 老中 ろうじゅう Rōjū) به معنی تحت‌الفظی ریش سفید یک پست اداری بلندپایه در شوگون‌سالاری توکوگاوا در دوره ادو در ژاپن بود. این عبارت ممکن است به ریش سفید خاص یا شورای ریش سفیدان اشاره داشته باشد. در دوره دو شوگون نخست از شوگون‌سالاری، تنها دو روجو وجود داشت اما به تدریج تعداد آنها به ۵ نفر رسید و بعد از آن تعداد روجوها به چهار نفر کاهش یافت. روجوها از بین دایمیوهای فودای با قلمروهای بین ۲۵۰۰۰ یا ۵۰۰۰۰ ککو انتخاب و منصوب می‌شدند.

وظایف

ویرایش

روجو مسئولیت‌های متعددی داشت که به وضوح در فرمان ۱۶۳۴ که دولت را سازماندهی مجدد کرد و تعدادی پست جدید ایجاد کرد، مشخص شده است:

  1. روابط با امپراتور، دربار و شاهزاده-راهبان.
  2. نظارت بر آن دایمیوهایی که زمین‌هایی به ارزش حداقل ۱۰٬۰۰۰ ککو را کنترل می‌کردند.
  3. مدیریت اشکال اسناد رسمی در ارتباطات رسمی.
  4. نظارت بر امور داخلی قلمرو شوگون.
  5. سکه، کارهای عمومی و صاحب ملک کردن.
  6. روابط دولتی و نظارت بر صومعه‌ها و زیارتگاه‌های راهبان.
  7. گردآوری نقشه‌ها، نمودارها و سایر سوابق دولتی.

«روجو» ها نه همزمان، بلکه به صورت چرخشی خدمت می‌کردند و هر کدام به مدت یک ماه در خدمت شوگون بودند و از طریق یک پیشکار به نام «سوبا-یونین» با شوگون در ارتباط بودند. با این حال، «روجو» ها همچنین به عنوان اعضای شورای «هیوجوشو» به همراه مه‌تسوکه یا اومه‌تسوکه و نمایندگان «بوگیو» های مختلف (کمیسیون‌ها یا ادارات) خدمت می‌کردند. به عنوان بخشی از «هیوجوشو»، «روجو» ها گاهی نقشی شبیه به یک «دیوان عالی ایفا می‌کردند و در مورد اختلافات جانشینی و سایر مسائل مورد اختلاف دولت و دست نشاندگان آن تصمیم می‌گرفتند.

در زمان سلطنت توکوگاوا تسونایوشی (۱۶۸۰–۱۷۰۹) «روجو» تقریباً تمام قدرت خود را از دست داد، زیرا شوگون شروع به همکاری نزدیک‌تر با «تایرو»، چمبرلین‌ها و دیگران، از جمله یاناگیساوا یوشی‌یاسو، که قدرت یک «تایرو» را داشتند، اما نه عنوان آن را، کرد. «روجو» چیزی بیش از پیام‌رسان‌ها نشد و وظایف خود را به عنوان واسطه بین شوگون و سایر مناصب انجام می‌دادند، اما قادر به اعمال هیچ قدرتی برای تغییر یا تصمیم‌گیری در مورد سیاست نبودند. همان‌طور که آرای هاکوسکی، شاعر و سیاستمدار بزرگ کنفوسیوسی آن زمان نوشت: «تمام کاری که روجو انجام می‌داد، انتقال دستورالعمل‌های [یوشیاسو] بود». حتی پس از مرگ تسونایوشی، «روجو» قدرت سابق خود را بازنیافت. با این حال، آنها به عنوان یک مقام دولتی و یک شورا، رسماً اگر نگوییم در واقع، با تمام اختیارات و مسئولیت‌هایی که در ابتدا در طول دوره ادو داشتند، به حیات خود ادامه دادند.

فهرست روجوها

ویرایش

«هر صاحب منصب یک بار فهرست شده است. برخی ممکن است تحت چندین «شوگون» خدمت کرده باشند و در نتیجه دوره‌های متعدد، این فهرست ممکن است به‌طور کامل ترتیب تصدی منصب را منعکس نکند. به عنوان مثال، هوتتا ماسایوشی در سال‌های ۱۸۵۷–۵۸ پس از آبه ماساهیرو (۱۸۴۳–۵۷) خدمت کرد، اما پیش از آن نیز خدمت کرده و زودتر فهرست شده است؛ نام او پس از آبه نیز فهرست نشده است.»

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. Screech, Timon. (2006). Secret Memoirs of the Shoguns: Isaac Titsingh and Japan, 1779–1822, p. 242n91. Also known as "Honda Tadayoshi"