روستای محمدصفر
به نظر میرسد بخش عمدهٔ مشارکتهای این مقاله بهدست فردی انجام شده است که رابطهٔ نزدیکی با موضوع مقاله داشته است. (فوریه ۲۰۱۵) |
لحن یا سبک این مقاله بازتابدهندهٔ لحن دانشنامهای مورد استفاده در ویکی‌پدیا نیست. (فوریه ۲۰۱۵) |
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. (فوریه ۲۰۱۵) |
محمد صفر، روستایی است از توابع بخش تیمور آباد شهرستان هامون در استان سیستان و بلوچستان.
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | سیستان و بلوچستان |
| شهرستان | هامون |
| بخش | بخش تیمورآباد |
| دهستان | [[دهستان کوه خواجه|کوه خواجه]] |
| نام محلی | ده مصفر |
| سال بنیاد | دوره قاجار |
| مردم | |
| جمعیت | ۳۵۰نفر |
این روستا در نزدیکی ضلغ جنوب شرقی کوه خواجه و چسبیده به دریاچه هامون قرار دارد و بر اساس سرشماری سال۱۳۹۰ جمعیت آن ۳۵۰نفر بوده‌است.[۱]
اصلاحات ارضی سیستان در دوره پهلوی اول و دوم ویرایش
در سیستان زمین همواره عامل اصلی بسیاری از حوادث و تحولات تاریخی بوده‌است. بطوری که در طول قرن‌ها موجب پدید آمدن یک نظام زمین‌داری کهن، منسجم و منطبق بر شرایط محیطی، اجتماعی و اقتصادی شده‌است. این روند تا دوره ناصرالدین شاه قاجار ادامه یافت.
در اوایل دوره ناصری، اراضی سیستان خالصه اعلام شد و به صورت استیجاری در اختیار سرداران و خوانین (مستاجران خاص) قرار گرفت. با این تحول، سایر انواع مالکیت‌ها در این منطقه از بین رفت. این شیوه تا سال ۱۳۱۱ ش ادامه یافت. اما در این سال به دستور دولت تحولاتی در این شیوه مستأجری از سال ۱۳۱۱ تا ۱۳۱۶ ش به مدت پنج سال بر مناسبات ارضی منطقه حاگم بود. در این سال هیئت وزیران قانون فروش اراضی سیستان را به تصویب رساند اما این اقدام نیز مشکلات اراضی و اختلافات ناشی از آن پایان نداد. این تکاپوها با تلاش‌های دولت برای کاهش قدرت سرداران زمین‌دار مصادف بود. تحولات مالکیتی سیستان در دوره پهلوی اول را می‌توان به سه دوره مستأجری، مدیری و خصوصی تقسیم کرد.[۲]
براساس این تقسیم، اراضی چهار بخش سیستان به صورت ذیل در اختیار اهالی قرار گرفت :شیب آب ۱۲۰۰۰ سهم برابر با ۴۸۰۰۰ هکتار؛ پشت آب ۱۲۰۰۰ سهم برابر با ۴۸۰۰۰ هکتار؛ شهرکی و نارویی ۱۰۰۰۰ سهم برابر با ۴۰۰۰۰ هکتار؛ میانکنگی ۱۶۰۰۰سهم برابر با ۶۴۰۰۰ هکتار. اما پس از مدتی این روند واگذاری به علت شکایات و اعتراضات مستأجران قدیم متوقف شد. این روال به ظاهر ساده از همان ابتدا تا چند دهه منشأ اختلافات و درگیری منطقه‌ای شد و موجب طرح شکایات فراوان به نزد مقامات حکومتی شد. به طوری که دفتر نخست‌وزیری بعدها طی اطلاعیه از ساکنان سیستان خواست که از مراجعات مستقیم و ارسال نامه‌ها خودداری نمایند و به ادارات و مؤسسات مربوطه مراجعه نمایند روند واگذاری زمین به علت مساحی و نقشه‌کشی اراضی به سختی پیش می‌رفت، زیرا کار وقت‌گیری بود.[۲]
منابع ویرایش
- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ http://www.ensani.ir/storage/[پیوند مرده]... /20140305152255-9462-52