زبان‌های کارتولی

زبان‌های کارتوِلی یا قفقازی جنوبی (به گرجی: ქართველური ენები (kartveluri enebi)) یک خانوادهٔ زبانی مربوط به منطقهٔ قفقاز است. زبان‌های این خانواده در گرجستان، روسیه، آمریکا، ترکیه، ایران و برخی مناطق اروپا پراکنده‌است. بیشتر گویشوران این زبان را مردم گرجی تشکیل می‌دهند. زبان‌های کارتولی به دلیل صرف پیچیده و نظام‌های صیغه، شناخته شده‌اند.[۱]

کارتوِلی
قفقازی جنوبی
پراکنش:جنوب غرب قفقاز، شمال شرقی آناتولی
تبار:یکی از نخستین خانواده‌های زبانی جهان
نیا:زبان کارتولی باستان
زیرگروه‌ها:
ایزو ۵–۶۳۹ccs
پراکندگی گویشوران زبان‌های کارتولی

طبقه‌بندی

ویرایش
  • زبان سوانی:(سوانی:ლუშნუ ნინ، lušnu nin) حدود۳۵٬۰۰۰ تا ۴۰٬۰۰۰ گویشور دارد و عمدتاً در گرجستان و آبخازیا پراکنده‌اند.
  • زبان‌های کارتو-زان:

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. اطلس زبان ها. انتشارات دانشگاه تهران. ۱۳۸۷. صص. ۶۳. شابک ۹۷۸۹۶۴۰۳۵۷۹۱۰.
  • Boeder, W. (2002). Speech and thought representation in the Kartvelian (South Caucasian) languages. In: Güldemann, T. ، von Roncador, M. (Eds.), Reported Discourse. A Meeting-Ground of Different Linguistic Domains. Typological Studies in Language, vol. 52. Amsterdam/Philadelphia: Benjamins, pp. ۳–۴۸.
  • Dalby, A. (2002). Language in Danger; The Loss of Linguistic Diversity and the Threat to Our Future. Columbia University Press.
  • Fähnrich, H. & Sardzhveladze, Z. (2000). Etymological Dictionary of the Kartvelian Languages (in Georgian). Tbilisi.
  • Farshid Delshad (2010) Georgica et Irano-Semitica, Studies on Iranian and Semitic Loanwords in Classical Georgian, Philological Approaches towards Historical-Comparative Linguistics, Deutscher Wissenschafts-Verlag (DWV) Baden-Baden.

پیوند به بیرون

ویرایش