زبان اندی
زبان اندی (انگلیسی: Andi language) از زبانهای قفقازی شمال شرقی است که به شاخه زبانهای آواری-اندی تعلق دارد و دارای ۵٬۸۰۰ گویشور بومی است. این زبان دارای چهار گویش مونینی، ریکوانی، کوانخیتادلی و گاگاتلی است که کاملاً از یکدیگر متمایزند. گویشوران این زبان از زبان آواری و روسی برای نوشتار بهره میبرند.
زبان اندی | |
---|---|
къIaваннаб мицци | |
منطقه | داغستان شرقی |
قومیت | اندی |
شمار گویشوران | ۵٬۸۰۰ (۲۰۱۰) |
زبانهای قفقازی شمال شرقی
| |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | ani |
گلاتولوگ | andi1255 [۱] |
جستارهای وابسته
ویرایشپانویس
ویرایش- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Andi". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
{{cite book}}
: Invalid|display-editors=4
(help)
منابع
ویرایش- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Andi language». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲ اوت ۲۰۱۵.