سازمان انرژی اتمی ایران
سازمان انرژی اتمی ایران که مقدمات ایجاد آن از اوایل سال ۱۳۵۳ فراهم گردیده بود، با تصویب قانون «سازمان انرژی اتمی» در ۱۶ تیر ۱۳۵۳ عملاً به صورت یک شخصیت حقوقی رسمیت یافت و در آن دوره زیرنظر نخست‌وزیری فعالیت می‌کرد و نخستین رئیس آن اکبر اعتماد بود. هم‌اکنون رئیس این سازمان علی اکبر صالحی می‌باشد.
قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، این سازمان با گسترش سریع و بی‌رویه، عهده‌دار تعهدات سنگین از بابت قراردادهای بیشمار در نقاط مختلف کشور و در راستای نصب و راه‌اندازی ۲۳۰۰۰ مگاوات برق هسته‌ای شده بود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با تجدید نظر اساسی در کل برنامه‌های سازمان و ایجاد تغییرات بنیادی در اهداف و وظایف آن، قدمهای مؤثری در جهت کاربرد و استفاده صلح‌آمیز از انرژی اتمی در کشور برداشته شده‌است. این اقدامات که از نیمه دوم دهه هفتاد کاملاً مشهود بوده‌است، در جهت دستیابی به خودکفایی نسبی و با توجه به محدودیت‌های شدید اعمال شده توسط کشورهای غربی صورت گرفته‌است.
محتویات
رئیسان سازمان انرژی اتمیویرایش
- اکبر اعتماد (۱۳۵۳–۱۳۵۷)
- فریدون سحابی (سرپرست) (۱۳۵۸–۱۳۶۰)
- رضا امراللهی (۱۳۶۰–۱۳۷۶)
- غلام‌رضا آقازاده (۱۳۷۶–۱۳۸۸)
- علی‌اکبر صالحی (۱۳۸۸–۱۳۸۹)
- محمد احمدیان (سرپرست) (۱۳۸۹)
- فریدون عباسی دوانی (۱۳۸۹–۱۳۹۲)
- علی‌اکبر صالحی (بار دوم) (مرداد ۱۳۹۲ تاکنون)
نمایندگان ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمیویرایش
- علی‌اصغر سلطانیه (۱۳۶۱–۱۳۶۶)
- سیدخلیل موسوی بیوکی (۱۳۶۶–۱۳۷۱)
- محمدصادق آیت‌اللهی (۱۳۷۱–۱۳۷۷)
- علی‌اکبر صالحی (۱۳۷۷–۱۳۸۲)
«نمایندهٔ دائم ایران در دفتر سازمان ملل متحد در وین» و «نمایندهٔ ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی»ویرایش
- پیروز حسینی[پانویس ۱] (۱۳۸۲–۱۳۸۴)
- محمدمهدی آخوندزاده (۱۳۸۴–۱۳۸۵)
- علی‌اصغر سلطانیه (بار دوم) (۱۳۸۵–۱۳۹۲)
- رضا نجفی (۱۳۹۲–۱۳۹۷)
- کاظم غریب‌آبادی (۱ تیر ۱۳۹۷ تاکنون)
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
- ↑ او از ۱۳۷۸ «نمایندهٔ مقیم ایران در دفتر سازمان ملل متحد در وین» بود. با اتمام مأموریت علی‌اکبر صالحی، وظیفهٔ «نمایندگی ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی» نیز بر عهدهٔ او قرار گرفت.
.svg){kind=small} |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون ایران است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |