پایتخت برزیل برازیلیا نام دارد. بر اساس قانون اساسی مصوب ۱۹۸۸، برزیل دارای یک نظام ریاست‌جمهوری فدرال، دموکراسی دارای نمایندگان و نظام جمهوری است، که در آن ریاست‌جمهوری برزیل هم‌زمان ریاست دولت و ریاست حکومت را در اختیار دارد. سیاست برزیل در چارچوب یک جمهوری دموکراتیک نماینده ریاست جمهوری فدرال انجام می شود که در آن رئیس جمهور هم رئیس دولت و هم رئیس دولت است و هم یک سیستم چند حزبی . سازمان سیاسی و اداری برزیل شامل دولت فدرال ، ۲۶ ایالت و یک ناحیه فدرال و شهرداری ها می باشد.[۱][۲][۳]

دیلما روسف رئیس سی و ششمین رئیس جمهور برزیل (از ۱ ژانویه ۲۰۱۱ می۲۰۱۶)
سیاست برزیل
Política do Brasil
نوع حکومتفدرال ریاست جمهوری مشروطه جمهوری
قانون اساسیقانون اساسی برزیل
قوه مقننه
نامکنگره ملی
نوعدو مجلسی
مکان ملاقاتساختمان کنگره ملی
مجلس اعلا
نامسنای فدرال
Presiding officerرودریگو پاچکو
رئیس سنای فدرال
مجلس سفلا
ناممجلس نمایندگان
Presiding officerآرتور لیرا
رئیس اتاق نمایندگان
قوه مجریه
رئیس کشور رئیس حکومت
عنوانرئیس جمهور
کنونیژائیر بولسونارو
برگزینندهرای مستقیم مردم
هیئت دولت
نامکابینه برزیل
دولت کنونیکابینه بولسونارو
رهبررئیس جمهور
معاون رهبرمعاون رئیس جمهور
برگزینندهرئیس جمهور
مقرهاکاخ پلانالتو
وزیران22
قوه قضائیه
نامقوه قضاییه برزیل
دادگاه‌هادادگاه های فدرال برزیل
دادگاه عالی فدرال
قاضی ارشدلوئیز فوکس
دیوان عالی دادگستری
قاضی ارشدژائو اوتاویو د نورونها


یکی از اصول بنیادین سیاست در نظام جمهوری نظام چند حزبی است، که به عنوان ضمانت آزادی سیاسی در نظر گرفته می‌شود.

کنگره ملی در برازیلیا، پایتخت برزیل
مجلس نمایندگان، مجلس سفلا

ساختار اداری حکومت فدراسیون است؛ گرچه، دربرزیل شهرداری‌ها واحدهای سیاسی مستقلی هستند که از این طریق نظام فدراسیون سه ضلعی می‌شود: این نظام متشکل از اتحادیه، ایالات، و شهرداری‌هاست. نظام حقوقی برزیل بر مبنای حقوق رومی است.

قدرت اجرایی اتحادیه توسط دولت اعمال شده، و ریاست آن را ریاست جمهوری بر عهده داشته که برای دوره‌های چهار ساله به این مقام منصوب می‌شود، و می‌تواند یک دوره دیگر نیز مجدداً به این سمت منصوب شود. قدرت قانون‌گذاری در اختیار کنگره ملی برزیل قرار دارد که از مجلس نمایندگان و مجلس سنا تشکیل شده‌است. نمایندگان مجلس نمایندگان برزیل هر چهار سال یکبار به صورت نمایندگی نسبی برای ایالات به این سمت منصوب می‌شوند. نمایندگان سنای فدرال برزیل برای دوره‌های هشت ساله به این سمت منصوب می‌شوند. بر اساس روند معمول حقوقی قوه مجریه باید در قانونگذاری دخیل باشد، قوه مجریه می‌تواند قانون جدید را وتو کند، و از حق انحصاری ابتکار قانونگذاری در مسائلی خاص نیز برخوردار است. علاوه بر این، در صورت بروز شرایط اضطراری، قوه مجریه ممکن است اقدام به اتخاذ «تدابیر احتیاطی» کند، که دارای قدرت قانون بوده و باید بلافاصله به اجرا گذاشته شود. «تدابیر احتیاطی» برای ۱۲۰ روز به قدرت خود باقی بوده، مگر آنکه چنین تدابیری توسط کنگره لغو شود.


مسائل دولت

ویرایش

در ۱۲ سال گذشته، نرخ مالیات برزیل به تدریج از حدوداً ۲۸ درصد تولید ناخالص داخلی به ۳۷ درصد افزایش یافته‌است[۱] با این وجود، در بسیاری از خدماتی که دولت فدرال یا بیشتر دولت‌های ایالتی و شهری ارائه می‌کردند تفاوت چندانی حاصل نشد تا مردم باور کنند این افزایش عادلانه بوده‌است.[۲] اعتقاد بر این است که این امر دو دلیل اصلی دارد:

در سال‌های اخیر، اعضای قوه مجریه، قوه مقننه و قوه قضائیه در رسوایی‌های مستمری دخیل بوده و متهم به شرکت در ارتشا، اختلاس، پولشویی، بانک بی‌نام، تامین مالی مبارزات انتخاباتی از طرق غیرقانونی و ذخیره پول برای موارد غیر قانونی بوده‌اند.

نگارخانه

ویرایش

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. Batista، Alexandre Lins (۲۰۱۶-۰۵-۱۰). «Presidencialismo de coalizão e a crise brasileira | Politize!» (به پرتغالی). بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ اوت ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۹-۰۳.
  2. "Brazil: Freedom in the World 2021 Country Report". Freedom House (به انگلیسی). Retrieved 2022-09-03.
  3. «Legal Designs in Brazil - Direct Democracy Navigator». web.archive.org. ۲۰۱۲-۱۱-۲۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ نوامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۹-۰۳.