سید محمدرضا گلپایگانی
سید محمدرضا موسوی گلپایگانی (۱ فروردین ۱۲۷۸–۱۸ آذر ۱۳۷۲ –۱۳۱۶ ه.ق ـ۱۴۱۴ ه.ق گوگد) از مراجع تقلید و عالمان شیعه در دوران معاصر بود که پس از مرگ سید حسین طباطبایی بروجردی، به مرجعیت رسید.
| سید محمدرضا موسوی گلپایگانی | |
|---|---|
 | |
| زادروز | ۱ فروردین ۱۲۷۸ ۹ ذیقعده ۱۳۱۶ گوگد گلپایگان  ایران |
| درگذشت | ۱۸آذر۱۳۷۲ (۹۵ سال) |
| آرامگاه | قم |
| محل زندگی | قم |
| نقش‌های برجسته | مرجع تقلید |
| آثار | افاضة العوائد، حاشیه بر عروةالوثقی، ارشاد المسائل، هدایة العباد، رساله فی عدم تحریف القرآن، توضیح المسائل |
| فرزندان | سید جواد گلپایگانی، سید مهدی گلپایگانی، سید باقر گلپایگانی |
او از زمره مخالفین حکومت پهلوی و از همراهان سید روح‌الله خمینی بود که پس از تبعید وی به عراق، بیانیه‌ها، اعلامیه‌ها، تلگراف‌ها و سخنرانی‌هایی در حمایت از سید روح‌الله خمینی و انقلاب اسلامی ایراد کرد.[نیازمند منبع]
تأسیس بیمارستان آیت‌الله گلپایگانی، مدارس علمیه، دارالقرآن الکریم و مجمع اسلامی جهانی لندن از فعالیت‌های عام‌المنفعه این مرجع تقلید بود.
محتویات
زندگی‌نامهویرایش
سید محمدرضا گلپایگانی در نهم ذیقعده سال ۱۳۱۶ ه.ق در روستای گوگد واقع در پنج کیلومتری شهرستان گلپایگان متولد شد. او زمانی که دو سال و نیم بیشتر نداشت، مادرش را از دست داد و در سن نه سالگی در سوگ از دست دادن پدر نشست. او در هجدهم آذر ۱۳۷۲ ه.ش برابر با ۲۴ جمادی‌الثانی ۱۴۱۴ ه.ق در شهر قم درگذشت.[۱]
تحصیلات و استادانویرایش
سید محمدرضا گلپایگانی تحصیلات خود را از گوگد آغاز کرد و سپس برای ادامه تحصیل عازم گلپایگان شد. در گلپایگان دروس سطح را فرا گرفت سپس برای تکمیل تحصیلات خود به اراک مهاجرت کرد. زمانی که عبدالکریم حائری یزدی و فرزندش مرتضی حائری یزدی به همراهمحمد تقی خوانساری به قصد زیارت آستان حرم فاطمه معصومه از اراک به قم رفتند، با درخواست‌های مردم و علماء این شهر مبنی بر ماندن در قم مواجه شدند[نیازمند منبع] که به همین جهت در قم ساکن شدند. به دنبال اقامت حائری یزدی در شهر قم، گلپایگانی به همراه جمعی دیگر به دعوت رسمی استادش حائری به سوی این شهر حرکت کرد و در مدرسه فیضیه ساکن شد و به تحصیل خود ادامه داد.[۲] او مدت چند ماهی را در شهر نجف و در کنار کسانی چون محمدحسین غروی اصفهانی سپری کرد، اما قم به عنوان محل اصلی تحصیل او بود. او در ۲۴ سالگی به درجه اجتهاد رسید. از جمله استادان او می‌توان به کسان زیر اشاره کرد:[۱]
شاگردانویرایش
تعداد زیادی از طلاب در درس او شرکت می‌کردند که برخی از آن‌ها عبارتند از:[۱]
- مرتضی حائری یزدی
- سید محمدمهدی غضنفری
- مرتضی مطهری
- سید محمد بهشتی
- میر اسدالله مدنی
- محمد مفتح
- علی قدوسی
- علی مشکینی
- محمد علی مجتهدی خمینی
- محمدصالح کمیلی
- علی اکبر هاشمی رفسنجانی
- حسین شب زنده دار
- احمد جنتی
- مرتضی مقتدائی
- علی پناه اشتهاردی
- لطف‌الله صافی گلپایگانی
- سید هادی غضنفری
- سید محمدعلی علوی گرگانی
- ناصر مکارم شیرازی
- یدالله دوزدوزانی تبریزی
- عبدالنبی نمازی[۳]
- سید کاظم نورمفیدی
- علی کریمی جهرمی
- محسن قرائتی
- سید محمد جواد پیشوایی
آثار فقهیویرایش
آثار به جای مانده از او شامل کتب و تألیفاتی به شرح زیر است:
- افاضة العوائد
- حاشیه بر وسیلةالنجاه
- حاشیه بر عروةالوثقی
- مجمع المسائل
- ارشاد المسائل
- هدایة العباد
- کتاب الطهاره
- الهدایه الی من له الولایه
- کتاب القضاء
- بغیةالطالب فی شرح المکاسب
- الدرالمنضود فی احکام الحدود
- نتایج الافکار فی نجاسةالکفار
- کتاب الحج، رساله محرمات بالسبب
- رساله فی عدم تحریف القرآن
- صلاةالجمعه و عیدین، مناسک حج
- احکام عمره، احکام النساء
- مختصرالاحکام
- توضیح المسائل
اندیشهٔ سیاسیویرایش
از نظر او در زمان غیبت امام زمان در صورت امکان باید حکومت اسلامی تشکیل شود. او در کتاب مجمع المسائل به تلازم اعتقاد به ولایت ائمه و ضرورت تشکیل حکومت اسلامی در زمان غیبت اشاره می‌کند و در ترسیم شکل حکومت، عنصر ولایت فقیه را به عنوان اصلی‌ترین نسخه نظام اسلامی معرفی می‌کند.[۴] او تأکید می‌کند که اختیار فقیهان عادل فراتر از چارچوب احکام شرعی اولیه و ثانویه نیست. او ولایت مطلقه فقیه را نمی‌پذیرد.[۵]
دیگر فعالیت‌هاویرایش
او فعالیت‌های فرهنگی دیگری نیز داشت که از آن جمله می‌توان به تأسیس این مراکز اشاره کرد:
- مراکز درمانی و بهداشتی از جمله بیمارستان آیت‌الله گلپایگانی در شهر قم و شهر گوگد (یکی از مناطق شهرستان گلپایگان).
- خانه عالم در نقاط مختلف.
- دارالقرآن الکریم.
- مدرسه و کتابخانه آیت‌الله گلپایگانی.
- مرکز کامپیوتری معجم المسائل الفقهیة.
- بیمارستان زنان و زایشگاه حضرت ولی عصر عج.
- دارالایتام.
- مؤ سسه خیریه حضرت ولی عصر عج.
- چندین مدرسه علمیه.[۶]
درگذشتویرایش
گلپایگانی روز پنجشنبه هجدهم آذر ۱۳۷۲ ه.ش برابر با ۲۴ جمادی‌الثانی ۱۴۱۴ ه.ق در شهر تهران درگذشت. از سوی دولت هفت روز عزای عمومی و یک روز تعطیل اعلام گردید. پیکر او روز جمعه ابتدا در شهر تهران با حضور سید علی خامنه‌ای و مردم تشییع شد و سپس روز شنبه در قم تشییع و نماز به امامت لطف‌الله صافی گلپایگانی (دامادش) بر او خوانده شد و در مسجد بالاسر حرم حضرت فاطمه معصومه در کنار دیگر مراجع تقلید به خاک سپرده شد.
پانویسویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ سایت شخصیت نگار.
- ↑ استادی، یادنامه حضرت آیت‌الله العظمی اراکی، ص 54 - 64
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامزندگینامه آیت‌الله عبدالنبی نمازیوارد نشده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ هاشمیان فر، گونه‌شناسی رفتار سیاسی مراجع تقلید شیعه، ص ۱۳۱.
- ↑ هاشمیان فر، گونه‌شناسی رفتار سیاسی مراجع تقلید شیعه، ص ۱۳۳
- ↑ پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.
منابعویرایش
- استادی، یادنامه حضرت آیت‌الله العظمی اراکی، اراک، ۱۳۷۵ش.
- سنگربانان اسلام ج اول تألیف آیت‌الله حاج سید هادی غضنفری خوانساری
- سایت شخصیت نگار.
- پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.
- سایت جماران.
- هاشمیان فر سید حسن، گونه‌شناسی رفتار سیاسی مراجع تقلید شیعه، تهران ۱۳۹۰.