سیسلا بوک (به انگلیسی: Sissela Bok؛ ۲ دسامبر ۱۹۳۴) فیلسوف و اخلاق‌شناس آمریکایی سوئدی‌الاصل، دختر دو برنده جایزه نوبل است: گونار میردال که با فردریش هایک در سال ۱۹۷۴ برنده جایزه اقتصاد شد، و آلوا میردال برنده جایزه صلح نوبل در سال ۱۹۸۲.[۴]

سیسلا بوک
نام هنگام تولدسیسلا میردال
زادهٔ۲ دسامبر ۱۹۳۴ ‏(۸۸ سال)
سوئد
محل تحصیلدانشگاه جورج واشینگتن
دورهفلسفه قرن بیستم
حیطهفلسفه غرب
مکتبقاره‌ای
علایق اصلی
اخلاق

زندگی ویرایش

بوک مدرک لیسانس و فوق لیسانس خود را در روان‌شناسی، از دانشگاه جورج واشینگتن، در سال‌های ۱۹۵۷ و ۱۹۵۸ و مدرک دکترای خود را در سال ۱۹۷۰، و در رشته فلسفه، از دانشگاه هاروارد دریافت کرد. او پیش‌تر استاد فلسفه در دانشگاه براندیس، عضو ارشد مدعو در مرکز هاروارد برای مطالعات جمعیت و توسعه، در دانشکده بهداشت عمومی هاروارد بوده‌است.

سیسلا بوک با درک بوک، رئیس سابق هاروارد (۱۹۷۱ – ۱۹۹۱، موقت ۲۰۰۶ – ۲۰۰۷) ازدواج کرده‌است. دخترش هیلاری بوک نیز فیلسوف است. برادر او، جان میردال، نویسنده و روزنامه‌نگار سیاسی بود.

بوک در سال ۱۹۷۸ جایزه اورول را برای کتاب «دروغ‌گویی: انتخاب اخلاقی در زندگی عمومی و خصوصی» دریافت کرد. و در ۲۴ آوریل ۱۹۹۱ جایزه شجاعت وجدان را «به‌دلیل مشارکت در راهبردهای صلح‌آمیز طبق سنت مادرش» دریافت کرد.[۵]

آثار ویرایش

  • «دروغ‌گویی: انتخاب اخلاقی در زندگی عمومی و خصوصی» (کتاب‌های پانتئون، ۱۹۷۸؛ نسخه‌های جلد شومیز قدیمی، ۱۹۷۹، ۱۹۸۹، ۱۹۹۹).
  • «اسرار: در مورد اخلاق پنهان‌کاری و مکاشفه» (کتاب‌های پانتئون، ۱۹۸۲؛ نسخه‌های شومیز قدیمی، ۱۹۸۴، ۱۹۸۹).
  • «استراتژی برای صلح: ارزش‌های انسانی و تهدید جنگ» (کتاب‌های پانتئون، ۱۹۸۹؛ نسخه شومیز قدیمی، ۱۹۹۰).
  • «آلوا میردال: خاطرات یک دختر» (ادیسون-وسلی، ۱۹۹۱؛ نسخه شومیز ۱۹۹۲).
  • «ارزش‌های مشترک» (انتشارات دانشگاه میسوری، ۱۹۹۵؛ نسخه شومیز ۲۰۰۲).
  • «ضرب و شتم: خشونت به‌مثابه سرگرمی عمومی» (Perseus، ۱۹۹۸؛ نسخه شومیز ۱۹۹۹).
  • «اتانازی و خودکشی به کمک پزشک»، با جرالد دورکین و ری فری (انتشارات دانشگاه کمبریج، ۱۹۹۸).
  • «کاوش در شادی: از ارسطو تا علم مغز» (انتشارات دانشگاه ییل، ۲۰۱۰).[۶]

منابع ویرایش

  1. S. Bok (1991). "Reassessing Sartre" (PDF). Harvard Review of Philosophy. 1 (1): 48–58. doi:10.5840/harvardreview1991116. Archived from the original (PDF) on 13 January 2015. Retrieved 4 April 2023.
  2. "Jeanne Hersch: L'étonnement philosophique". Alumni of the International School of Geneva.
  3. S. Bok (June 27, 2012). "Rereading Montaigne's last essays". The Chautauquan Daily.
  4. Sissela Ann Bok encyclopedia.com
  5. "The Peace Abbey Courage of Conscience Recipients List". Archived from the original on February 14, 2009.
  6. Thomas Nagel (December ۲۳, ۲۰۱۰). "Who Is Happy and When?". The New York Review.

پیوند به بیرون ویرایش